sonsuz

bölüm 7

Rüzgarın gözyaşlarını yüzümde hissediyordum bana can katıyordu her bir damlayışında ruhum onu görmek için çırpınıyordum ama bedenim hareketsizdi ne yaparsam yapayım

Kucaktaydım yada gidiyordum yani ya sonsuzluğa gidiyordum yada sonsuzuma !

Hissediyordum , görüyordum ama uyanırsam uyandığımda hiçbirşeyi hatırlamıyacağıma eminim ama o hatırlayacak büyük kolları arasındaki küçük asi kızı ruhum gülümsedi yandan ama bedenimde yine hareket yoktu

Yıpranmış soluk tenim ölü gibi benim için farketmez ama ben bu manzarayı izliyordum daha ölmemiştim çünkü rüzgar beni hastaneye getirmişti kurtta gelmişti ikiside hastane tellerinin arasından kayıp,dolu ,acı gözlerle bakıyordu yandaki ekrandaki kalp ritmime kaydı gözüm iniyordu çıkıyordu bu bana bağlı değildi yada bağlıydı güçlü olmalıydım

Rüzgar

" uyan asi kız sen güçlüsün biz yenilmeyiz" diyordu.

Yanına gitmek istedim yanağından süzülen gözyaşını ellerimle silmek istedim onu ilk defa ağlarken görüyordum benim yüzümden ağlamasını istemiyordum ruhum ağlıyordu onun gözyaşlarına karşılık bende ağladım ruhum ağlıyordu ama bedenim

Ruh ve bedenin farklı olduğunu dahada anlıyordum ona bağlı olan ruhumdu bedenim bana Allah'ın verdiği emanetti ama şöyle birşey vardı kalbim bedenimdeydi ben ona ruhumla bağlanmıştım ama onun yanında olabilmem için bedenime kalbime ihtiyacım vardı çünkü ölürsem kalbim atmaz

Amelihyataneye kaldırıldım

"Hey rüzgar beni duymuyormusum" dedim  bir umutla

Omzuna dokundum birşey hissetmiş gibi arkasına döndü ben onunla burun buruna gelmiştim ama o arkasını döndüğünde karşı karşıya geldiği sadece bir boşluktu ve duvar

kurtta ona baktı şaşkın ifadesine

"Ne oldu " dedi

"Kolumu biri ellemiş gibi hissettim " diye cevap verdi sonsuzum

"Sen mi elledin lan yoksa? " diyede devam etti

"Hayır ne elliyim lan senin kolunu " dedi ters ters kurt sonuçta herhan saldırabilir

"İyi " dedi rüzgarda soğuklukla

İkisininde bacağına hafif tekme attım ikiside "ahh" sesini çıkarttı sırıttım

"Duydunuz mu ? Ha burdayım işte" dedim .

Ama duymuyorlardı ama beni hissetmelerine sevindim

Ruhumun yine yok olduğunu hissediyordum ölüyormuyum, yaşıyormuyum anlamadım
Rüzgar güldüğüne göre geri dönüyordum o böyle gülecekse tabiki gelirim ben ...

Gözlerim açılıyordu yine kendi bedenimde kalp atışımı Dudaklarımım kuruluğunu ağrılarımı duyuyordum

Gözlerimi iyice araladım az bulanık olan görüntüde rüzgarın kusursuz yüzünü gördüm