CH.09 # ห้ามใจไม่ให้รักนายไม่ได้จริง ๆ

591 11 2
                                    

ม่ายติงเดินตามอันจื่อเยี่ยนเข้าไปในห้อง ในหัวยังมีแต่จูบเมื่อกี้วนเวียน จนไม่มีเวลามองประเมินห้องที่เพิ่งเข้าไป

ริมฝีปากอุ่นยังคงทิ้งร่องรอยให้รู้สึกอยู่จนตอนนี้ เขาลูบริมฝีปากตัวเองเบา ๆ "เมื่อกี้ทำไมนายถึงจูบฉัน" นี่คือคำถามที่เขาอยากรู้มากที่สุด ทำไมจู่ ๆ เขาถึงได้รับจูบจากอันจื่อเยี่ยน

อันจื่อเยี่ยนไม่ได้ตอบคำถามม่ายติงที่กำลังกระวนกระวายอยู่ เขาถอดเสื้อออก เผยร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่าสู่สายตา อย่างที่ทำให้อีกฝ่ายที่อยู่ให้องด้วยหน้าแดงขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งที่เห็น ๆ อยู่ว่าเป็นผู้ชายด้วยกันแท้ ๆ แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงได้ยังอายอยู่ดี

อันจื่อเยี่ยนเข้าไปอาบน้ำ ในตอนที่ม่ายติงกำลังเหม่ออยู่ ทิ้งให้อีกฝ่ายอยู่ในห้องคนเดียว เขามองไปรอบ ๆ ตัว ที่แท้นี่ก็คือบ้านของอันจื่อเยี่ยนนี่เอง เงียบชะมัด... สำหรับอันจื่อเยี่ยนแล้ว จูบเมื่อกี้มันหมายความว่ายังไง? ผู้ชายสองคนอยู่ในห้องเดียวกัน มันไม่ควรจะรู้สึกร้อนวูบวาบอะไรแบบนี้ไม่ใช่หรือไง...

ม่ายติงเริ่มคิดฟุ้งซ่าน ตอนนี้อันจื่อเยี่ยนกำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำข้าง ๆ นี่ เสียงน้ำกระทบพื้นห้องน้ำดังชัด ทำเอาม่ายติงอดจินตนาการภาพร่างเปลือยเปล่าของฝ่ายนั้นไม่ได้ เขาพยายามหยิกขาเตือนสติ บอกตัวเองให้เลิกคิดเหลวไหล

ผ่านไปสักพัก อันจื่อเยี่ยนก็ออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับหัวเปียก ๆ

"ถ้าจ้องพอแล้วก็ไปอาบน้ำซะ" อันจื่อเยี่ยนว่า พร้อมกับโยนชุดใหม่ลงมาคลุมหัวม่ายติงพอดีเป๊ะ

ม่ายติงรับเสื้อผ้ามาก่อนเดินเข้าห้องน้ำ ในห้องน้ำมายังมีกลิ่นอายของอันจื่อเยี่ยนชัดเจน เขาสูดหายใจลึก ๆ รับเอาทุกความรู้สึก ก่อนเริ่มอาบน้ำ พร้อมกับข่มความรู้สึกของตัวเอง แต่อาบไปได้แค่ไม่นาน ส่วนอ่อนไหวกลางกายก็ดันหงกหัวตั้งตรงเคารพธงชาติขึ้นมาซะอย่างนั้น แต่ยังโชคดีที่เสื้อผ้าของอันจื่อเยี่ยนตัวค่อนข้างใหญ่ ทำให้ช่วยอำพรางอะไร ๆ ได้บ้าง หลังจากอาบน้ำ จัดการตัวเองเรียบร้อย เดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นฝ่ายนั้นนั่งดูทีวีรออยู่ก่อนแล้ว

ถึงนายเป็นผู้ชาย ฉันก็จะรัก [นิยายแปล]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora