Ο Πύργος Του Νότου

Κεφάλαιο 4 : Οι πύργοι των στοιχείων

Ιρελία

Το μικρό σπιτάκι της μαντισσας Αμπέκε βρισκόταν μέσα σε ένα στενό στο τέλος της μεγάλης αγοράς την Μπελαντόνα .
Δεν ήταν μεγαλύτερο από δύο δωμάτια και σε αυτό που βρισκόμουνα εγώ - μάλλον η κουζίνα - υπήρχαν παντού λαχανικά και φρούτα μέσα σε καλάθια στον ήλιο.
Γύρο από το μικρό τραπεζάκι όπου καθόμασταν - εγώ και η Σκάι - καθόταν ακόμα ένα κορίτσι περίπου στην ηλικία μου και η μαντισα που μας χαμογελούσε .
Η Κένα , όπως μου είχε συστηθεί, ακουμπούσε στην πλάτη της καρέκλας και κοιτούσε τριγιρο , χτυποντας το πόδι της με ανυπόμονισια , ενώ η Σκάι καθόταν στον ώμω μου και έκανε αέρα για να διώξει της δυνατή μυρωδιά των μπαχαρικών που απλωνόταν σε όλο το δωμάτιο .
Η μαντισα από την άλλη , από την ώρα που μας καλωσορίσε μέσα στο σπίτι δεν είχε μιλήσει καθόλου , μόνο μουρμουρίζε που και πού κάτι ακαταλαβίστικα λόγια τόσο γρήγορα που δεν έβγαζαν και πολύ νόημα .
Ιρελία: μήπως περιμένουμε και άλλων;
Αμπέκε: ναι περιμένουμε ακόμα ένα άτομο. Άργησε λίγο αλλά είμαι σίγουρη ότι θα έρθει από στιγμή σε στιγμή .
Μουρμούρισε περισσότερο στον εαυτό της παρά για να το ακούσουμε εμείς .
Αμπέκε : Α πέρασε μέσα Σιμ, άργησες λίγο και το τσάι κριωσε .
Πετάχτηκε απανο και πλησίασε την πόρτα , προσκαλοντας μέσα ένα αγόρι με ξανθά μάλια και πράσινα μάτια. Εκείνος μας χαιρέτισε μουδιασμένα και έβγαλε από την τσάντα του ένα δέμα και ένα γράμμα προσφέροντας της τα, κάνοντας μια μικρή υπόκλιση .
Σιμ: από τον γραμματέα του βασιλιά Μορζάν.
Τα μαύρα μάτια της μαντισας στενέψαν ενώ τα λευκά μακριά μάλια της ηλεκριστικαν . Φαινόταν πώς κάτι ήθελε να πει , πώς πάλευε να κρατήσει την ψυχραιμία της τελικά όμως χαμογέλασε και άνοιξε το γράμμα διαβάζοντας το.
Αμπέκε : Α το περίμενα αυτό το γράμμα πολύ καιρό τώρα , αλλά με αυτόν τον τύραννο που μπλέξαμε , πάντα όλα γίνονται την λάθος ώρα και την λάθος στιγμή .
Ο Σιμ άναυδος κοιτούσε την ηλικιωμένη γυναίκα μην μπορώντας να αντίδραση από την παράξενη συμπεριφορά της.
Τελικά εκείνη του έκανε νόημα να καθίσει μαζί μας και εξαφανίστηκε στο άλλο δωμάτιο .
Σιμ: Γειά σας, είμαι ο Σιμ.
Κένα : εγώ είμαι η Κένα .
Δώσανε τα χέρια και κοιτάξανε εμένα
Σκάι : μην είσαι αγενής Ιρελία , συστήσου στα παιδιά
Ιρελία : εγώ ονομάζομαι Ιρελία .
Δεν άπλωσα το χέρι μου και έτσι ο Σιμ προσπαθοντας να ελαφρύνει την ατμόσφαιρα είπε
Σιμ : χάρηκα για την γνωριμία. Είδατε το ταβερνάκι που καιγόταν ;
Ένιωσα την Σκάι να με χτυπάει με τον αγκώνα της και όταν γύρισα είδα την Κένα να δακρύζει .
Κένα : Ναι ήταν του θείου μου , τον φυλάκισαν σήμερα το πρωί.
Σιμ: λυπάμαι πολύ.
Ιρελία: και πώς βρέθηκες εδώ ;
Αμπέκε : Η θεία της , της είπε να έρθει σε εμένα .
Δεν την είχαμε ακούσει να μπαίνει και γυρίσαμε όλοι τρομαγμένοι και την κοιτάξαμε. Κρατούσε έναν δίσκο με τέσσερα ποτήρια που αχνιζαν από το ζεστό τσάι .
Αμπεκε: ζητάω συγνώμη εάν σας τρόμαξα, βλέπετε ζω μόνη μου πολλά χρόνια .
Άφησε τον δίσκο στο τραπέζι και κάθησε στην τελευταία άδεια καρεκλα στραβώντας τα χέρια της .
Αμπέκε : θα αναρωτιέστε γιατί σας άφησα τόση ώρα να περιμένετε , ήθελα όμως να βεβαιωθώ ότι όλα θα γίνουν με τον σωστό τρόπο.
Για λίγα λεπτά έπεσε σιωπή στην ίδη ηλεκτρισμενη ατμόσφαιρα και όταν είδε ότι είχε την προσοχή μας συνέχισε.
Αμπέκε : κάποιο από εσάς ήρθαν εδώ για να βρουν μια λύση στα προβλήματα τους , άλλοι για να ξεφύγουν από ένα βαρετό μέλλον και άλλοι απλά και μόνο για να παραδώσουν άσχημα νέα.
Όση ώρα μιλούσε μας κοιτούσε έναν έναν στα μάτια σαν να προσπαθούσε να δει τι σκεφτόμασταν.
Αμπέκε: Εγώ όμως ειμαι εδώ για να σας πω μια ιστορία που θα σας βοηθήσει να πάρετε μια μεγάλη απόφαση .
Αγανακτισμένη και χάνοντας την ψιχρεμια μου φώναξα .
Ιρελία : Σκάι με έφερες ως εδώ για να ακούσω ένα παραμύθι;
Σκάι : Δεν είναι παραμύθι , είναι μια ιστορία που θα αλλάξει το μέλλον σου Ιρελία , σταματά να βιάζεσαι τόσο πολύ και άφησε την να συνεχίσει.
Η μαντισα κοιτούσε κατευθείαν την Σκάι και κατάλαβα πως και εκείνη την έβλεπε, ο Σιμ και η Κένα απλά παρακολουθούσαν σαστισμένοι την συζήτησή.
Αμπέκε : Η αγαπημένη μας Ιρελία συνοδεύεται από ένα ευεξαπτο αλλά πολύ σοφό ξωτικό , παρόλο που εσείς δεν μπορείτε να την δείτε.
Σιμ : ξωτικό ;
Κένα : Γιατί ;
Αμπέκε : Γιατί ξωτικά σαν και την Σκάι εμφανίζονται μονο σε άνθρωπους που εμπιστεύονται.
Κένα : Αυτό είναι καταπληκτικό.
Ιρελία : Όχι όταν κάνει πάντα του κεφαλιού της. Ξέρεις πόσες φορές έχω βρεθεί σε μπελάδες εξαιτίας της .
Είπα σοβαρά , πράγμα που έκανε την Σκάι να μουτρωσει και να μου τραβήξει μια τούφα από τα μάλια πράγμα που μόλις τα παιδιά το πρόσεξαν άρχισαν να γελάνε .
Αμπέκε: τι λέτε να γυρίσουμε πίσω στο θέμα μας ;
Είπε ακόμα χαμογελώντας , αλλά το βλέμμα της ήταν σοβαρό οπότε σταματήσαμε και αρχίσαμε να την ακούμε.
Αμπέκε : Τον καιρό που βασιλιάς ήταν ο Ριχάρδος τα πράγματα ήταν διαφορετικά , ανάμεσα στης πόλης των ανθρώπων περπατούσαν και άλλα πλάσματα , ποιο αρχαία και σοφά από τους ίδιους όπως τα ξωτικά και η νεράιδες , δίνανε απλόχερα συμβουλές , δίδασκαν την τέχνη της μαγείας και δεν ξεχώριζαν απο τους κανονικούς ανθρώπους. Οι πύργοι των στοιχείων έσφαζαν από ζωή και όπως ίσως θα ξέρετε εάν σε καλούσαν σε έναν από αυτούς ήταν μεγάλη τιμή για εσένα και την οικογένια σου .
Όση ώρα μιλούσε για την τότε εποχή τα μάτια τις γυάλιζαν από ενθουσιασμό όμως ήξερα πως το τέλος της ιστορίας δεν ήταν καλό και η Αμπέκε το επιβεβαίωσε συνεχίζοντας την αφήγηση της .
Αμπέκε : Όταν όμως το φίδι ο Μορζάν και η σύζυγος του , πήραν τον θρόνο από τον αδερφό του τα πράγματα άλλαξαν προς το χειρότερο, τα πλάσματα του δάσους κυνηγήθηκαν και εκδιώχθηκαν από της μεγάλες πόλης και την πρωτεύουσα και οι ακόλουθοι του βασιλιά τημωρουσαν οποίων τα υπερασπιζόταν . Οι τρεις πύργοι καταστράφηκαν ολοσχερώς και ο πυργος του νότου έστειλε ενισχύσεις για να βοηθήσει. Το τάγμα του αέρα υπερασπίστηκε γενναία τους αδερφους και της αδερφές του από τα τάγματα του νερού , της φωτιάς και της γης κανένας όμως δεν γύρισε ζωντανός...
Σιμ : Εκτός από τον Λόρεν !
Αμπέκε : Ναι . Ο Λόρεν ήταν αρχιστράτηγος του τάγματος την γης .
Κένα: τον καταδίκασαν σε θάνατο , όλο το Νευθις γνωρίζει για την θυσία του.
Η μαντισα έγνεψε καταφατικά και συνέχισε .
Αμπέκε : Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως οι απλοί άνθρωποι είναι ότι λίγο πριν πεθάνει φώναξε έναν χρησμό.
Ιρελία : Χρησμό ;
Σιμ: και τη έλεγε ;
Αμπέκε : τα λόγια του ήταν τα εξής: "Όταν τα τρία γίνουν ένα .
Όταν η γενναιότητα και η ελπίδα συναντήσουν το πνεύμα .
Τότε το λουλούδι επάνω στους τοίχους θα ανθίσει και το φως του ήλιου τον μαγαλο θρόνο θα φωτίσει.
Το κοράκι στο κλουβί θα μπει και ο απόγονος του λιονταριού στον θρόνο θα ανέβει."
Κένα : και τι μπορεί να σημαίνει αυτό ;
Αμπέκε : έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες στον χρησμό και όσοι τον γνωρίζουν ακόμα και σήμερα προσπαθούν να τον ερμηνεύσουν και να διώξουν τον Μορζάν από το Νευθις.
Ιρελία : Εσύ τον έλυσες ;
Αμπέκε : προσπαθισα αυτό είναι σίγουρο.
Σιμ ; Και ...;
Αμπέκε: Για χρόνια έψαχνα ανάμεσα στα μαγικά πλάσματα να βρω άτομα που να πληρούν αυτές της προϋπόθεσής αλλά έψαχνα σε λάθος κατεύθυνση . Αύτη την φορά όμως είμαι συγουρη ότι ο χρησμός μιλάει για εσάς. Θέλω να ξέρω εαν είστε διατεθειμένοι να πάρετε αυτό το ρίσκο.
Βαριά σιωπή έπεσε στο δωμάτιο καθώς ο καθένας είχε χαθεί στις σκέψης του , τελικά ο Σιμ ήταν αυτός που έσπασε την σιωπή.
Σιμ: Εγώ είμαι ... Βαρέθηκα να βλέπω πλούσιους σαν τον πατέρα μου να κακομεταχείριζονται τους φτωχους για να καλοπερνανε η ιδοι.
Κένα : και εγώ είμαι μέσα . οι γονεις μου έχουν πεθάνει και ο θείος μου φυλακίστηκε εξαιτίας του τυράννου, νομίζω ότι είναι ώρα να βάλουμε ένα τέλος σε αυτήν της τρελά .
Η Αμπέκε γύρισε και με κοίταξε απορημένη περιμένοντας την απάντηση μου . Ακούμπησα στην καρέκλα και κοίταξα την Σκάι.
Σκάι: Εάν αποφασίσεις να συνεχίσεις ίσως και κινδυνέψουμε να σκοτώθουμε, εάν αποφασίσεις να γυρίσουμε πισο ίσως να παντρευτείς αυτόν τον γιο του ...
Είχε δίκιο η Σκάι , η θα ακολουθούσα τα παιδιά όπου και να οδηγούσε αυτό ή θα γυρνούσα σπίτι σε μια υποχρεωτική ζωή και έναν κανονησμενο γάμο.
Ιρελία: θα έρθω και εγώ μαζί σας.
Η Σκάι με αγκάλιασε βγάζοντας ένα επιφώνημα χαράς μην μπορώντας να κρατήσει τον ενθουσιασμό την . Η μαντισα έβγαλε έναν χαρτί κατο από το τραπέζι και τον άπλωσε έτσι ώστε να μπορούν να τον δουν ολοι.
Σιμ: Ο Χάρτης του Νευθις .
Επάνω στον χαρτί φαινόταν πεντακάθαρα το μεγάλο παλάτι και στης γύρο περιοχές η τέσσερις μεγάλες πολύς - Η Μπελαντόνα, το Ταϊλις , Η Λονάρια και το Λάρκον- και η τέσσερις κωμόπολης που δεσπόζουν γύρο από το παλάτι, μπορούσες να ξεχωρίσεις το δάσος και τα δύο μεγαλα ποτάμια που κυλούσαν μέσα σε αυτό καθώς και τις τέσσερις μεγάλες λίμνες και το όρος Πινς.
Κένα : τι είναι αυτό εδώ ; έδειξε ένα σύμβολο που έμοιαζε με Τ και βρισκόταν κοντά στην λίμνη τον διαμαντιων.
Αμπέκε : Είναι το βασιλικό καταφύγιο ,εάν το βρείτε αυτό τότε θα είστε πολύ κοντά στον πύργο του νότου .
Ιρελία : ώστε εκεί πηγαίνουμε;
Αμπέκε: Ναι από όσο ξέρω υπάρχουν άνθρωποι που θα σας βοηθήσουν να βρείτε την λύση στην προφητεία και θα σας εκπαιδεύσουν για τον πόλεμο που έρχεται.
Σιμ: πόλεμο ;
Αμπέκε : Πολύ φοβάμαι ότι είναι αναπόφευκτος καλά μου παιδιά . Ο Κόσμος μας βράζει και τα πλάσματα του δάσους ετοιμάζονται για αυτό που θα ακολουθήσει το μόνο που τους λείπει είναι ένας ηγέτης.
Ετοιμάστηκα να ρωτήσω από που τα ήξερε όλα αυτά η Αμπέκε αλλά η Κένα με πρόλαβε.
Κένα : εσένα θα σε ξανά δούμε;
Αμπέκε : κάποια μέρα σίγουρα , τώρα όμως πρέπει να φύγετε και το μόνο που μπορώ να σας δώσω είναι ο χάρτης και δύο συμβουλές : Πρώτον όσο ποιο βαθειά μπαίνετε στο δάσος τόσο ποιό παράξενα πράγματα θα συναντάτε και δεύτερον μην εμπιστευτείτε κανέναν  εκτός από τους εαυτούς σας και ο ένας τον άλλον. Ελπίζω πώς όταν θα ξανασυναντηθούμε θα είστε αυτοί που προορίζονται να σώσουν το Νευθις .
Συκοθικαμε και οι τρεις ταυτόχρονα και η Αμπέκε μας οδήγησε στην πόρτα , πριν όμως βγούμε από το κατώφλι της η Κένα γύρισε και την κοίταξε κατάματα .
Κένα :Εάν χρηαστουμε την βοήθεια σου που θα σε βρούμε ;
Αμπέκε : ψάξτε για το μεγάλο δέντρο της ζωής στο δάσος της Ανατολής εκεί θα είμαι .
Γνεψαμε καταφατικά και παίρνοντας μια βαθειά ανάσα  ξεκινήσαμε για ενα ταξίδι που κανένας δεν ήξερε που θα μας βγάλει.

Αμπέκε
Αποχαιρέτησα τα παιδιά και μόλις βεβαιώθηκα ότι είχαν φύγει άνοιξα την ντουλάπα και στάθηκα μπροστά στο ολόσωμο καθρέφτη παρατηρώντας τον εαυτό μου.
Το δέρμα μου ήταν γεμάτο ρυτίδες και τα μάτια μου από κατο ειχαν μεγάλους μαύρους κύκλους ενώ το σώμα μου καμπουριαζε αρκετά .
Αμπέκε : Όλα εχουν αρχεισει να μπενουν στην θέση τους.
Χαμογέλασα και έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά .
Περίμενα 20 χρόνια για αυτήν την στιγμή και τώρα ειμουν σίγουρη ότι είχε φτάσει η ώρα που θα ξανα έβλεπα τις αδερφές μου και μαζί θα βάζαμε ένα τέλος σε αυτήν την κόλαση που είχε σκορπίσει η Ραβένα και το πιόνι της ο Μορζάν . Είχε φτάσει η ώρα να ενωθούν οι κυρίες τον στοιχείων κατο από το μεγάλο δέντρο της ζωής και να ψάξουμε μαζί να βρούμε τον επόμενο διάδοχο του Νευθις .
Άνοιξα ξαφνικά τα μάτια μου και αντίκρισα τον εαυτό μου χωρίς την " μάσκα " της γερόντισσας που φορουσα για καλύψει.
Αναστεναξα και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου απο το φτωχικό σπιτάκι . Ένα πράγμα ήταν σίγουρο : Εάν ο Ιγκόρ και οι υπόλοιποι δεν κατάφερναν να τους εκπαιδεύσουν σωστά τότε ήμασταν χαμένοι από χέρι. 

.................................................................
Να με και γω 😆
Είναι το πρώτο καιφαλαιο που ανεβάζω από το καινούριο μου σπίτι στην Γερμανία ελπίζω να σας αρέσει.

Ποια ειναι Αυτή η μυστηριώδης γυναίκα και για τι άραγε να πρωοριζει Τους πρωταγωνιστές μας ;

Θα βρουν τα παιδιά τον πύργο;

Και ποιοι είναι η Ραβένα και ο Ιγκορ;

Όλα αυτά στο επόμενο καιφαλαιο 😆

Εάν σας άρεσε αφήστε κανένα σχολειό και πείτε μου γνώμες

Από πάνω η Αμπέκε.