Ο Πύργος Του Νότου

Κεφάλαιο 5 : Συζητήσεις γύρο από την φωτιά. Part 1

Κενά
Καβάλα επάνω στα άλογο της Ιρελίας διασχίζαμαι την πόλη χωρις να έχουμε ανταλλάξει κουβέντα απο τοτε που φύγαμε απο το σπιτι της Μάντισσας.
Τα λόγια της τριγυρνούσαν στο μιαλο μου αλλα όσο και να έσπαγα το καιφαλι μου δεν μπορουσα να βγάλω κανένα λογικό σημπερασμα.
Ολα οσα μας είχε πει για τον πύργο του Νότου και για το δέντρο της ζωής τα ακουγα απο την θεια μου οταν ειμουν παιδι και τωρα απλα ξεκινούσα με τρεις άγνωστους - εαν βάλεις και το ξωτικό της Ιρελιας μεσα - για να πάω να βρω "τα παραμύθια " της.
Σιμ: κοιτάξτε εκεί.
Εδυξε ενα μαζεμένο πλιθος σε μια απο της πολλές πλατιές που είχε η Μπελαντονα να ακούει εναν στρατιώτη του βασιλιά να φωνάζει με στόμφο.
Στρατιοτης: .....Αυτή και η οικογένεια της καταζειτητε για φοροδιαφυγή οποιος πιάσει αυτην η την αλλη γυναικα και το παιδι που ειναι μαζι τους θα ανταμηφθη πλουσιοπάροχα απο τον ίδιο τον βασιλιά....
Σταμάτησα να ακούω γιατι είχα ασπρισει ολόκληρη και σηνηλθα μονο οταν ενα κριό χερι με σκουντιξε.
Ιρελια: βάλε την κουκούλα σου Κενα.
Κενα: την βαψαμε τι θα κάνουμε τωρα πως θα βγούμε απο την πόλη θα εχει παντού φρουρά.
Σιμ : Εχω μια ιδαία.... Θα παμε υπόγειος.
Ιρελια : Με το άλογο δεν θα καταφέρουμε ουτε να μπούμε στον υπόνομο χωρίς να μας πάρουν είδηση.
Σιμ: τοτε μάλλον πρεπει να χωρίσουμε.
Κενα : εξω απο τα τοίχοι εχει τρεία δέντρα που σχιματηζουν τρήγορο είναι περιπου μια ωρα περπάτημα και αρκετά μακρια απο την πόλη
Ιρελια : πως θα τα βρω. Δεν έχω ιδαία απο αυτην την περιοχή.
Κενα : επανω στο ενα δέντρο ανεμίζει μια κόκκινη σημαία που φενετε απο πολυ μακριά και η είσοδος για το ξέφωτο ειναι κριμενη κάτο απο τα κλαδιά τον δέντρων.
Σιμ: και πως θα ξέρουμε οτι η άλλοι ειναι καλα;
Ιρελια : δεν θα ξέρουμε
Σιμ : θα εχουμε ενα χρονικό περιθώριο μέχρι αύριο το πρωί,  εαν δεν φτάσουμε όλοι μέχρι αύριο στα δέντρα οι υπόλοιποι θα ξεκίνησουν χωρις αυτον.
Κενα: οχι ακουσες τι είπε η Αμπεκε ή όλοι μαζι η κανένας, οποίος μείνει πίσω οι άλλοι δυο θα τον ψάξουν μέχρι να τον βρουν.
Ιρελια: Νωμιζω οτι η Κενα εχει  δίκιο δεν μπορουμε να ρισκάρουμε να χάσουμε ο ενας τον άλλον.
Σιμ: έτσι όπως τα λέτε έχετε ένα δίκιο.
Η Ιρελια αναστεναξε και μας γύρισε την πλάτη για να φύγει, οταν ξαφνικά σαν να  θημηθικε κατι γυρησε προς το μέρος μας λέγοντας
Ιρελεια : Περπατάτε γρήγορα,  δεν εχω καμια απόλυτος όρεξη να σας ψάχνω.
Έφυγε με τον αέρα ένως πλουσιοκόριτσου ενω εμεις την κοιτούσμε και περιμέναμε να απομακρυνθεί αρκετά πριν ο Σιμ μουρμουρισει ενωχλημενως.
Σιμ: δεν μας τα λεει καλα.
Με πείασει απο το χέρι και ξεκίνησαμε να περπατάμε προς μια απο της ανοιχτές πύλες που οδηγούσαν στην μεγάλη αγορά.
Κενα: που παμε , Γύρναμε πίσω;
Σιμ : οχι, ψάχνω να βρω μια απο της εισόδους για τα τούνελ.
Κενα : ενωης εκείνες της τρύπες με τα σίδερα στα τοίχοι απάνω ;
Με κοίταξε με γυρλομενα ματια κανοντας με να γελασω δυνατά.
Κενα: τι ;
Σιμ: τιποτα, απλα σε είχα για ποιο καλο παιδι.
Κενα : τα φαινόμενα απατουν.
Σιμ: λιπών που θα βρούμε αυτο το πολυπόθητο χαντάκι;
Ερηξα μια γρήγορη ματια κοιτοντας ποιο προσεχτικά και μολις βρήκα την είσοδο που ψαχναμε παγωσα.
Σιμ: Κενα είσαι καλα ;
Δεν του απάντησα απλα του εδειξα μια εσοχή σαν μικρή πόρτα, με μαύρα κάγκελα που ξεχώριζε απο το έδαφος και καμια δεκάρια άντρες της φρουράς του Μορζαν να στέκονται απο δίπλα.