BATFAMILY CHATS

Nightmares Part 2: Deathly Clown

Evet ÖLMEDİM!

Yani henüz wjdjwhsj
Baya uzundur bölüm atamadım çünkü biliyosunuz ki teog vardı. Geçene dek bölüm yazamadım ve telefonla çok ilgilenemedim. Ama geçtiğine göre geri döndüm denebilir :D
Neyse biz başlayak hade..

************

~Curse, palyaçoyu kullanma vakti...~

*O kadar mı çaresiziz efendim?*

~Çaresiz falan değiliz.. Ama bu lanet olası boyuttan çıkmamın tek yolu acı ve korku... Bunu sen de biliyorsun...~

*Neden sadece yarasa adam, efendim?*

~Bunu mu sorgulayacaksın yoksa işe mi koyulacaksın?!~

*Derhal efendim...*

.
.
.
.
.
.
.
.

Batı Bomba ve Patlayıcı Ambarı - 9.35 p.m

"Hadi küçük kuş... Benim için şarkı söyle!" Joker bileklerinden tavana asılmış olan Jason'un etrafında dolanarak söyledi. Elinde ise levye ve birkaç jilet vardı.

"...Senin için çığlık atmam Joker..." yorgun bir sesle söyledi Jason. Yanağında jiletle kazınmış "J" harfi duruyordu ve hala arada kan damlıyordu. Kollarında, bacaklarında, göğsünde ve karnında birçok morluk ve çizik vardı. Bunlara rağmen hiç acıyla bağırmamış, acıya direnmişti.

"Ama olmuyor böyle yaralı kuşçuk! Sevgili amcan J için biraz bile mi sesin kalmadı?? Yoksa daha çok mu kırmızı renk gerekiyor?" bir kahkaha attıktan sonra elindeki jileti Jason'un sağ bileğinden başlayıp omzuna kadar çok bastırmadan indirdi.

Jason inledi ama bağırmadı. Omzundan ve kolundan aşağı inen kanı hissetti. Ve bir his... Korkuyordu. Ama belli etmemeye çalıştı. Sadece dişini sıktı. Batman'in yetişmesini umdu sadece...

"Aaaaa! Hadi öt artık!" sinirlenmiş gibi baktı bir anda. Ve elindeki levye ile birkaç tane daha geçirdikten sonra geriye çekildi. Ambarın köşesindeki gölgelik yere gitti. Ve birileri ile konuşmaya başladı.

"Ötmüyor ama.. Batsy de yeterince hızlı davranamadı! Daha ne kadar beklemem gerekiyor?" pis bir şekilde sırıtıp bölgeye doğru baktı. Gölgede beyaz bir ağız ve gözler belirdi.

"Kes sesini ve işine devam et... Yakınlarda. Buna tanık olması lazım."

"Eğlenceli değilsin." çocukça somurtan Joker'i yakasından iki tane siyah el tutup havaya kaldırdı. Beyaz gözler sinirli bir hal aldı.

"Kendimi yeterince açık ifade edemedim sanırım. Git ve işini yap. Yoksa senin işini bitiririm. Vaat ettiğimi de geri çekerim."

Sadece yine gülüp kafasını evet anlamında sallayan Joker, gölgenin onu yere atması ile kalkıp Jason'un yanına gitti. Gölge ise yeniden onları izlemeye başladı.

Jason yavaşça kan kaybından daha çok zayıf düşüyordu. Zorla ve yavaş nefes alıyordu. Göz kapakları gittikçe ağırlaşıyordu.

"Pekala son bir defa deniyorum Robby... Şarkı söyle!" Jason'un çenesini tutup hava kaldırdı. Manyakça sırıttı.

"Asla!" tüm gücü ile bağırdı Jason. Ve zorla kafasını çekti.

"Geldi! Geldi!"

Gölge yerden hareket ederek kapının oraya doğru gitti. Ve kapının hemen yanına durdu.
O sırada koşarak içeriye giren Batman yarı yolda siyah bir kalkan ile engellendi.
Batman kalkana vurmaya başladı.

"Joker!" sinirle bağırdı. Cevap alamayınca yine bağırdı.

"JOKER!" etrafındaki siyah kalkan yavaşça saydam bir hal almaya başladı. Batman gördüğü manzara karşısında öylece kaldı. Korku ile kafasına Joker tarafından bir silah doğrultulmuş Jason'a baktı.

"Hayır..." ellerini hala biraz siyah olan yarı saydam kalkana koydu. Yumruğunu sıktı ve kalkana bir daha vurdu. Sanki yapabileceği hiçbir şey yokmuş gibi hissetti bir anda...

"Robby, babacığına son bir defa bakmak istemez miydin?" gülerek söyledi Joker.

"Evet işe yarıyor! İşe yarıyor! Devam et! Bitir işini!"

Batman yakınlardan gelen bu sesi tanıyordu. Ama kafasında değildi. Daha önce duymuş muydu?
O an önemsemedi.Jason'a baktı.

Jason inledi ve kafasını zorla kaldırdı. Batman'e baktı. Tam ağzını açacaktı ki Joker, kafasına bir el ateş etti...

"Geveze!" gülmeye başladı Joker.

"HAYIR!" Batman birkaç yumruk daha geçirdi kalkana. Ama yine bir işe yaramadı.
Kalkan yeniden kararmaya başlarken Batman son bir defa Jason'un cansız bedenine baktı. Diz çöktü yavaşça... Joker'in manyakça kahkahaları ile en büyük başarısızlığı ve oğlunun acısı ile karanlığın arasında kaldı...
Son olarak Jason'un sesi yankılandı kulaklarında...

"Üzgün olduğumu hatırlıyorum. 'Görüşürüz' ya da 'Teşekkür ederim' ya da 'Üzgünüm' deme şansı bulamadığımı..."

*************

Evet bu da bu bölümün sonuydu. Biraz kısa oldu kusura bakmayın.

Kuşlar tıkır tıkır gidiyor. Sıradaki Timbo. Hadi bakalım göreceğiz...
( CeydaErylmaz üzgünüm knkcm)

Düşüncelerinizi yazmayı unutmayın.

Ve sondaki sözü bana atan kişi olan Liena_Wilson 'a teşekkür etmek istiyorum :)

İyi geceler!