11 Days without you

the accident

Pov rose
*what doesn't kil you makes you stronger*  verder komt de wekker niet want ik sla hard op de snooze knop. Het nadeel van een eigen stal: in de zomervakantie om 6 uur opstaan. Ik kleed me aan in oude kleren en pak snel een appel uit de fruitschaal voor ik naar buiten ga. We hebben hier 4 pensioenpaarden en 2 eigen paarden. Met de eigenaren van de pensioenpaarden kan ik wel goed opschieten. Ik doe mijn dagelijkse ronde en besluit dat ik een buitenritje ga maken. Normaal werk ik altijd op zaterdag bij de blokhut, een gezellig cafe/restaurant in het bos. Ik zadel 1 van de paarden, het Fjord thunder, op en leg een briefje op het aanrecht voor mijn ouders. Ik rijd richting de blokhut omdat thunder altijd met de kinderen speelt. Er zijn zaterdags altijd kinderen die met thunder willen spelen en thunder is op die momenten echt een goedzak. Ik raak uit mijn gedachten als ik 4 jongens zie staan bij het bord met een plattegrond. "Hey, can you help us?" Vraagt een van de jongens. Hij heeft blond haar en blauwe ogen. "Yea, what's wrong?" Ik zet ondertussen thunder op stilstand en stap af. "We're new here and we lost the way to our house." Zegt een jonge met bruine krullen en groene ogen. "I need to go to the blokhut first but afther that I can help you" die kinderen komen elke zaterdag weer speciaal voor thunder. Ik zou het zielig vinden dat ze voor niks kwamen. "We can go with you?" Zeggen ze vragend. Ik knik "yes but we need to hurry up. I am late." Ik stap op en wacht tot iedereen op de fiets zit. "Follow me" zeg ik voor ik thunder aanspoor tot galop. We racen over de zandweg en ik zie dat de jongens moeite hebben om mee te komen. Bij de blokhut stop ik. Ik zadel thunder af en laat hem los. "Hey, I am Rose. I didn't say that" richt ik me tot de jongens."Harry" "Niall" "Liam" "Louis". Ze steken omstebeurten hun handen in de lucht en zeggen hun naam. Ik geef een klikgeluidje ten teken dat thunder mag gaan. Hij loop direct naar de speeltuin voor de kinderen. "You let him go??" Niall en Harry kijken me met open mond aan. Liam en Louis zijn ondertussen al op onderzoek uit. Ik knik naar Harry en Niall en loop naar binnen. "Heey Rose, op een vrije dag toch naar je werk?" Grinnikt mijn baas Mark als ik binnen kom. "Jup, je weet dat ik niet zonder de beroemde blokhut koffie kan" grinnik ik. Ik ben best close met mijn baas en de rest van de medewerkers. Gewoon omdat we een grote vriendengroep zijn eigenlijk. "Ik heb trouwens 4 nieuwe mensen meegenomen dus ik wil graag 5 koffie bestellen" ik zie dat mark knikt en ik ga op het teras zitten. Even later komen de jongens ook zitten. "Hey Rose" roepen ze tegelijk en ik moet lachen. "Hallo ik kom jullie koffie brengen." Nu kijken de jonges met een vreemd gezicht naar mark "ze zijn engels" roep ik voor ik opnieuw begin te lachen. Nu staart iedereen naar mij. "What? Your faces when Mark spoke Dutch to you. It was amezing" hik ik. "Here is your cofee." Zegt Mark nog voor hij hoofdschuddend weg loopt.
||Tijdsprong na de koffie en niall die zo nodig eten moest||
"Guys we have to go now" roep ik naar vier grote jongens op de glijbaan. Ik heb ze beter leren kennen tijdens de koffie en ze zijn super aardig. "We can stay here. You need to catch a horse" roept Louis. Dan moeten ze eens zien hoe snel ik thunder weer heb. Ik fluit op mijn vingers en in de verte zie ik thunder al aankomen. "People who want to go home need to come now!" Roep ik opnieuw. " you don't have yo- never mind. We're comming" zegt Liam terwijl hij naar mij kijkt. Ik zadel op en ga zitten. We rijden richting de oversteek. "Guys, you need to stop now" roep ik ik zie geen auto komen maar het is toch veiliger. Opeens springt thunder opzij tegen de fiets van Harry aan. En er racet een vrachtwagen vlak langs ons. Ik stap af en zie dat thunder last heeft van zijn linkervoorbeen. Liam, Louis en Niall staan al bij Harry. Hij heefft geluk gehad dat thunder die vrachtwagen zag anders was hij nu dood. Ik scheur de mouw van mijn truitje af en maak die nat met het water van de sloot. Als ik het stuk stof om het been van thunder heb gedaan Zie ik dat Harry al is opgestaan. Ik zoek naar mijn mobiel en bel een dierenarts en mijn vader met een trailer. "Hallo, ik ben Josefiene. Waar heeft hij last van?" Dat is dus de dierenarts al. Nu zie ik ook nog een trailer aan komen rijden. "Zijn linkervoorbeen" antwoord ik de dierenarts. De jongens leggen ondertussen mijn vader uit wat er gebeurd is. "Ik zie het al. Hij heeft een lichte blessure vlak onder zijn knie. Het is goed dat je het meteen hebt gekoeld." Zegt Josefiene als ze klaar is met het onderzoeken van zijn been. Ik kan alleen maar knikken. Ze praat nog even met mijn vader over het vervoer en gaat dan weer weg. "Rose, jij en harry kunnen in de trailer zitten. De rest volgt ons" zegt mijn vader. Ik zet thunder in de trailer en Harry komt ook binnen. Mijn vader sluit de laadklep en begint met rijden. Ik ga naast Harry zitten "hey" zeg ik zacht. Hij snikt zacht en zegt een gebroken 'hey' terug. "Hey, what's wrong?" Vraag ik voorzichtig. "It's my fault that he has pain. If I saw that we stopped he didn't hurt himself" voorzichtig trek ik hem in een knuffel. "It isn't your fault. He is gonna be fine. You need to thank him for saving your life" nu knuffeld hij terug. Ik voel een tinteling door mijn lichaam schieten maar ik negeer het. "Thank you Rose" zegt hij als we stoppen met knuffelen. "Say that to him" zeg ik terwijl ik naar thunder wijs. "Thank you thunder" zegt Harry en geeft thunder een aai over zijn hals. Dan stopt de auto en gaat de laadklep open. Harry stapt uit en ik neem thunder mee naar de stal. Harry wordt opgevangen door Niall, Louis en Liam. Zodra thunder op stal staat begint hij meteen met eten. Ik geef meteen de andere paarden ook eten en loop richting ons huis. "Heey, how do you go to your house now?" Vraag ik. "Your dad sayed that he bring us back but we need to eat with you" antwoord Niall. Ik knik en loop naar binnen. "Heeeyy mensen. Daar zijn we weer" roep ik. "Hoi Rose, kun jij je zusjes even roepen voor het eten?" Zegt mijn moeder. Ik knik en loop naar de kapstokken in de hal. Ik ga tussen de jassen staan. "ANNA. SJOUKJE. FOOD!!!" Schreeuw ik door het hele huis.  "Where" hoor ik iemand vragen, volgensmij Niall. Anna en Sjoukje lopen voorbij de kapstokken en ik roep heel hard "boee" ze gaan gillen en ik spring lachend tevoorschijn. Lachend loop ik naar de keuken waar iedereen al klaarzit om te eten. Mijn vader heeft gefrituurd. Na drie rondes patat, een frikandel en 8 kipnuggets zijn alleen Niall en ik nog aan het eten. Iedereen heeft allemaal wel wat eten over dus dat wordt door ons afgepakt. Na het eten ga ik naar de stallen voor een nachtcontrole en mijn vader brengt de jongens naar hun vakantiehuisje.