*tijdsprong 1 week*
Pov Rose.
Het is weer zondag. Het is een week geleden dat ik de jongens van 1D heb leren kennen. Het gaat steeds beter met thunder na het ongeluk. Hij mag al weer rustig stappend mee naar de blokhut. Vooral Harry is veel bij thunder op (zieken)bezoek geweest. Ik heb de hele week veel plezier met de jongens gemaakt. Vooral met Harry ben ik nu erg close. "Rose, waar zit je met je hoofd? Je bent op het werk weet je nog?" Verstoort Mark mijn gedachten. Ik knik en ga weer verder met bestellingen opnemen. Na een tijdje komt Mark weer. "Rose, neem vrij. Ik weet dat er iets is waardoor je je gedachten niet bij het werk kan houden." Ik knik, wens idereen een 'doei' toe en pak mijn jas. Ja er is echt iets de laatste dagen. Die iets is iemand met de naam Harry. morgen gaan ze weg. Terug naar Londen. Terug op tour. Ik ga ze missen. Vooral Harry. Jup je leest het goed. Ik denk dat ik verliefd ben. Eigenlijk weet ik het wel zeker. Maar ik weet ook zeker dat hij me niet leuk vind. Ondertussen heb ik thunder al vast aan een halstertouw en loop met hem richting huis. Onderweg krijg ik Harry niet uit mijn hoofd. Het is hewoon moeilijk om te beseffen dat de liefde van je leven jou niet wederzijds leuk vind. Hij kan alle modellen zo krijgen. Waarom zo hij mij dan willen? Thunder merkt dat ik verdrietig ben want hij drukt troostend met zijn neus tegen mijn schouder. Ik ga stilstaan en sla mijn armen om zijn nek. Gelukkig zijn we in een stuk bos waar bijna niemand komt want anders had iedereen mijn tranen gezien. Dan voel ik een hand op mijn schouder. Van schrik draai ik me om en ok kijk recht in de vel groene ogen waar ik verliefd op ben geworden. "Hey, what's wrong?" Vraagt hij als hij mijn tranen ziet. "Nothing. it's stupid" antwoord ik en ik probeer verder te lopen. Harry houd me tegen. "Nothing is stupid if you need to cry for it." Ik schud mijn hoofd. Natuurlijk is het dom als ik zou zeggen dat ik verliefd op hem ben. Dan ga ik hem niet meer kunnen zien voor hij morgen weg gaat. "I love someone who is famous and he don't see me. He can get much better than me." Besluit ik maar te zeggen. "No one is better than you. You are the most pretty girl I ever saw on this world. Your smart and cute. If I was that guy I wouls ask you for a date." Harry trekt me in een knuffel. "You are that guy" fluister ik zacht maar blijkbaar te hard. Ik voel Harry even verstijven. Hij laat me los. "Than Rose, whould you like to go on a date with me tonight?" Vraagt hij dan. Ik staar hem met open mond aan. Langzaam komt het besef en ik knik langzaam. Hij glimlacht en trekt me weer in een knuffel. Nu besef ik het pas. Doordat ik te luid mompelde heb ik nu vanavond een date met de jongen waar ik verliefd op ben. Ons prachtige knuffelmoment wordt verstoord door een thunder die me meetrekt aan het halstertouw. "I'm sorry. Thunder want to go home i guess" zegg ik tegen Harry die lachend thunder over zijn hoofd aait. "Yea, i'll pick you up at 8 alright?" Grinnikt hij. "Jup. See you then!" Zeg ik voor ik met thunder naar huis loop.Ik zit voor mijn kledingkast. Harry heeft niet gezegd wat we gingen doen dus ik heb geen idee wat ik aan moet. "Sjoukje, Anna, kom even hier graag" roep ik dan maar. Mijn zusjes zijn soms heel irritant maar ze hebben wel veel verstand van mode. "Waar is de brand?" Schreeuwd Anna terwijl ze binnen komt. "Help me! Wat moet ik aan doen?" Vraag ik. "Ooee heeft mijn grote zus eindelijk een leuke jongen gevonden??" Grijnst Sjoukje. "Misschien
Mar nu helpen jullie me." Zeg ik terwijl ik begin te blozen. "Ik zou die doen!" Roept Anna. Ze wijst naar mijn donkerblauwe jurkje. Ik knik. Ik leg het andere setje met mijn skinny jeans en een crop top weer terug in de kast, ik bedank mijn zusjes en kleed me om in de badkamer. Als ik klaar ben gaat fe deurbel. Ik loop naar de hal en pak mijn leren jack. Als ik de deur open word ik even aangestaard door Harry. "Wow, you look gorgeous!" Fluisterd hij in mijn oor als ik hem een knuffel geef. "Thanks, you're not bad either" bloos ik. Hij grijnst en vraagt of ik mee ga. Ik knik.
We lopen naar zijn auto en Harry houd de deur voor me open. "Gentleman!" Grinnik ik. in het donker zie ik hem niet een beetje blozen door het licht van de lantarenpalen. Ik grijns. Harry stapt in aan de andere kant. "I'm going to blindfold you now" hij doet een blinddoek voor mijn ogen. "Where are we going?" Vraag ik. Ik ben best nieuwsgierig. Ik zie hem nu al gewoon grijnzen. "It's a suprise" zegt hij. Na een tijdje voel ik de auto stoppen. Ik word opgetild. "Why can't i walk?" Vraag ik Harry. "Than you feel where we are and it's a suprise remember!" Ik knik. Na een tijdje in stilte lopen staan we stil. Langzaam gaat mijn blinddoek af. Het is prachtig! We zijn midden in het bos bij de vijver. In de vijver drijven allemaal lampionen met lichtjes. In de ronde struiken is een soort koepel waarin een hele picknick ligt. "Ehm... do you like it?" Vraagt Harry voorzichtig. "Yes of course! Its amezing" zeg ik nog steeds verbaasd. Ik snap niet waarom hij zoveel moeite doet. "And now darling, i want a hug" zeg ik en spreid mijn armen. "Ofcourse babe" krijg ik als antwoord samen met een knuffel. Freaking Harry Styles noemde me net babe! "Lets go eat something!" Zegt hij als we uitgeknuffeld zijn. Ik knik en volg hem naar de koepel. We eten in stilte, een fijne stilte, en ik kijk naar de prachtige vijver. Hoe zit het nu eigenlijk tussen ons. Ik denk niet dat Harry me leuk vind, maar aan de andere kant waarom zou hij zoveel moeite doen? "So do you like it Rose?" Vraagt Harry na het eten. "Yes, you didn't have to do so much for me. Its very special!" Zeg ik terwijl ik op de steiger ga zitten. "You are very special to". Harry bloost is naast me komen zitten en fluisterd verschillende lieve dingen in mijn oor. "You are very cute if you flirt with me!" Grijns ik. Harry bloost licht en geeft dan een kus op mijn wang, die helemaal beginnen te gloeien. "And you're cute if you blush!" Pest ik hem. "Please, stop it! You're making me shy!" Zegt hij een beetje verlegen. "And that, Harry Styles, is what makes you the cutest ever." Ik vind dit spelletje wel leuk. "I give it up! You win..." Harry gooit zijn handen verdedigd in de lucht. Ik lach en geef gem een kus op zijn wang.we staren een tijdje naar het water. Ik voel hoe Harry naar me staart. Ik kijk op van het water en kijk recht in zijn prachtige groene ogen. Langzaam leunen we half onbewust meer naar elkaar toe. Langzaam voel ik zijn zachte lippen op de mijne. Een bom vol vlinders ontploft in mijn buik.na een tijdje trekken we terug. Opeens wordt Harry gebeld. Hij verontschuldigd zich en loop een stukje bij me vandaan. Ik ben benieuwd wat er zo belangrijk was. "Rose, I'm so sorry. The management called me, the boy and me need to go back to Londen now. The plane is ready. I'm so sorry." Zegt Harry als hij klaar is met bellen. Ik zie dat hij tranen in zijn ogen heeft. "It's okay. But i really gonna miss you! We keep holding contact right?" Ik vind het jammer maar hij kan er ook niks aan doen. Ik geef hem nog een knuffel voor hij weg rijd in zijn auto. Ik kom zelf wel thuis en hij moest een vliegtuig halen. Ik wil het picknickleed opruimen als ik een blauw pakje zie vallen. 'For beauty Rose' staat er op. Ik maak hem open en zie dat er een ketting in zit. Er hangt een hangertje aan in de vorm van een papieren vliegtuigje. Dezelfde als die van Harry. Ook zit er een briefje bij met zijn skypenaam enzovoort. Ik ruim alles op en loop naar huis. Gelukkig is het maar 5 minuten lopen. Thuis loop ik meteen naar boven en ga naar bed. Maar slapen kan ik niet. Harry blijft maar in mijn gedachten terwijl ik met mijn ketting speel en probeer te slapen.
----------------------------
1469 woorden :o
Please vote?!
JE LEEST
11 Days without you
Short StoryRose woont in Nederland op een boerderij. op een dag ontmoet ze 4 verdwaalde jongens die op vakantie zijn. ontstaat er een vriendschap? of is er meer? en wat als de jongens weer terug naar londen moeten? --------- Sometimes i want to be a bird.🐤 th...