Pembe Hayaller&Siyah Gerçekler

BÖLÜM 5

~Selcan~

"Salakmısın!" sarıya çalan saçları olan çocuk sinirle çıkıştı. "Utku! onun suçu yok aa yapma ama" önüme geçen çocuk güldü ve bana baktı. "iyisin değil mi güzel kız?" kaşlarımı çattım "kapa çeneni!" futbol oynayanlardan bir çocuk bağırdı. "hadi ama seni toptan kurtardı ufaklık!" sırıttım ve karşımdaki çocuğa baktım. "kendisinden mi kurtardı?" bir an affaladı ama sonra kaşlarını çattı. "aaa top sinirlenmiş! güzel top" kendimi nasıl spor salonundan çıkardım bilmem ama sırıtmama neden oldu. canım birilerine bulaşmayı çok istiyordu. ama ders başlayınca sınıfa gitmek zorunda kaldım. "İki maymun sevgili yan yana oturmuş konuşuyor!" elif sinirle bana bakınca güldüm. "kapa çeneni!" gülmeye devam edip sırama oturdum. sizde kız kardeşinizi ~Gerizekalı bir mal~ için kaybederseniz aynı tepkiyi verirsiniz! salak çocuk! sipastik özürlü velet!
~Ömer~
Bütün bir gün boyunca derste Elif ile göz göze gelince utançtan kızarmıştık. her ne kadar elini tutmak istesemde sonra aramızın bozulacağını düşünme hissi yok ediyordu beni..zaten onu hep tesadüf üzerine bulmuştum. benden nefret ettiğini söyleyip sosyal medya hesabını kapatınca tesadüf üzerine bir arkadaşı ile tanışmış,ve onu tekrar bulmuştum..o gece onu sevdiğimi itiraf edincede heyecandan karnım ağrımıştı. (Kahretsin ki bunlar gerçek..o gün bende heyecandan ağlamıştım)
Şimdide onunla aynı okuldaydım ve yanımdaydı. Sesi büyüleyici bir tonda kulaklarımda çınlarken,onu görmek beni dahada mutlu ediyordu. Bütün okul günü boyunca onu izledim.. derste  genel olarak kitap okumuş,saçı ile oynamış ve uyumuştu. Göz göze gelincede kızarmıştı. Bütün dersler bitince Elif e baktım fakat hala uyuyordu. Bir kız nasıl uyandırılır? Daha önce hiç, bir bayanı uyandırmamıştım. Tamam kız kardeşimi uyandırmıştım fakat o daha 9 yaşındaydı!
Yüzündeki saçları çekip omzunun arkasına attığımda huzursuzlandı. Sınıfta kimse kalmadığına göre sanırım yanağını okşayabilirim. elim yanağına gittiğinde çok yumuşak olduğunu fark ettim. En sonunda gözlerini yavaşça açıp bana bakınca yine kızardı. "Dersler bitti. sınıfta kimse kalmadı" sıradan doğrulup çantasına eşyalarını doldurdu. "uyandırdığın için teşekkür ederim" gülümseyip çantamı sırtıma taktım. "Şey..aslında diyorum ki...Bu gün buluşalım mı?" Gözlerimin içine bakmaya başladı. kızarsa bile bakıyordu ve çok sevimliydi. "Tabii.Nerede?" ah..nerede mi? hiç bir yer bilmiyorum ki nerede olsun. "Ben sana mesaj atarım. tabi numaranı verebilirmisin?" başıyla onaylayıp telefon numarasını verdi ve gülümsedi. "Fazla geç olmasın. Annem ve babam endişelenebilir" telefonu cebime koyup gülümsedim."Bende akşam dışarı çıkmayı sevmem." bana doğru birkaç adım atınca irkildim. Ne yapıyordu? ah..kızarmaya başladım.
Aniden sarılınca duraksadım fakat sarılması,benimde sarılmama engel olmadı. ondan biraz uzun olduğum için çenem başına geliyordu. "Seninle konuşurken hayatımda seni hiç canlı göremeyeceğimi düşünürdüm" sesi titrek çıkmıştı. tabi ya..onu önceden  hep ağlatmıştım. onu üzmek benide kötü yapmıştı. "Ben..çok özür dilerim" Okul tişörtümün ıslandığını hissettiğimde artık ağladığından emindim. "Dileme.." benden ayrıldığında yüzündeki rimelin aktığını ve gözlerinin kızardığını gördüm. Onu hep ağlatıyordum. Hayatımda ilk aşık olduğum kişiyi ağlatıyordum..

Okuldan çıkıp otoparka gittik. Abim gelmişti. Elif ile vedalaşıp ayrılınca içim kötü olurdu. ya evinde ağlarsa?
"O kız kimdi?" abim bir yandan arabayı çalıştırıp bir yandan soru soruyordu. "Şey..Sosyal medyadan konuştuğum kız" abim bir an bana bakıp sırıttı. "Aynı okuldaymışsınız.Ne zaman evleneceksiniz? Annemde konuştuğunu duyunca sormuştu unutma" kaşlarımı çatıp camdan dışarıya bakmaya başladım. "Ne evliliği? abi unutma burası Irak değil.." abim iç geçirip dikkatini yola verdi. "Abi..sen daha önce buraya geldin mi?" abim bana bakıp tekrar dikkatini yola verdi. "Üniversite için gelmiştim.sen daha çocuktun. neden sordun?" gözlerim parlamıştı sanki. "Elif ile buluşmak istiyorum! sence nerede buluşabilirim?" abim gülünce fazla heyecanlı olduğumu anladım. "Bakıyorum aranı düzeltmişsin. bizim evin yakınlarında bir sahil var. onun yakınlarında da restorant" başımla onaylayıp kulaklığımı çantamdan çıkarıp müzik dinlemeye başladım.
~Hayat~
Heyecanla Utku yu bekliyordum. okul sonrası antremanları vardı ve onu izlemek harikaydı. çekici ve yakışıklıydı. maçın bittiğine dair sesler gelince her biri soyunma odasına yöneldi. Bir süre sonra Utku ile göz göze gelince yanına gittim. "Harikaydın!" somurtup telefonu ile ilgilendi. "İyi..şimdi yalnız bırak" şaşkın bir şekilde bakıyordum. "Neden? Çevrendeki bütün kızlar sana aşık neden böyle yapıyorsun!" başını kaldırıp bana bakınca yüzlerimizin biraz yakın olduğunu fark ettim. "Kızlardan banane!" göz devirip cebinden sigarasını çıkardı. usta şekilde gümüş çakmağı ile yakıp nefes aldı ve dumanı yüzüme üfledi. "Yakışıklısın işte!" boş gözlerle bana bakıyordu hala. En sonunda utançtan kızardığımı hissedip kapıya yöneldim. Nazlının bedeni karşımdaydı ve bana iri gözlerle bakıyordu. "Ne bakıyorsun?" alt dudağını ısırıp sinirli bir ifade ile spor salonundan çıktı

Üzgünüm bölüm kısa oldu. bir türlü yayınlayamadım hata attı wattpad. bir sonraki bölümü uzun tutacağım