Ghost Rockers - Volg Je Gevoel (Julex)

xii. Excuses En Verwijten

AN: Ik heb veel te veel werk voor school en ik zit te schrijven. Dit is niet oké. Maaaar, wel goed voor jullie, want hier hebben jullie een volgend stukje ;) x

Jimmy en Alex zaten buiten aan één van de tafels. Jimmy had gevraagd om te praten, maar nu zat hij enkel paniekerig naar zijn handen te kijken. "Praat dan." Zei Alex zo koel mogelijk, maar hij was zenuwachtig. Hij voelde zijn hart kloppen in zijn keel.

Jimmy ademde diep in en uit en begon te praten: "Sorry."

Alex' gezichtsuitdrukking verzachtte meteen.

"Sorry. Als ik had geweten dat je met Jules samen was, dan had ik dat allemaal niet gezegd." Zei Jimmy. "Maar zelfs als je dat allemaal niet had gezegd, had je dat wel gedacht. En dat is voor mij even erg." Gaf Alex toe. Jimmy durfde Alex nog altijd niet aan te kijken. "Mijn ouders zijn heel erg tegen homo's en al dat gedoe en hebben mij ook altijd geleerd dat homo's vies zijn." Legde Jimmy uit. "Homo's en al dat gedoe? Echt?" Vroeg Alex. "Shit, nee, Alex, sorry." Zei Jimmy wanhopig. "Sorry, ik wil echt geen ruzie. Ik zal er even aan moeten wennen en ik zal soms misschien foute dingen zeggen, maar je bent m'n vriend, Alex." Zei Jimmy. Eindelijk keek hij Alex aan. "Ik wil je niet kwijt. Ook niet als je samen bent met een jongen. Ik weet wie je bent, en dat is een goede vriend." Zei Jimmy emotioneel. "Ik was er kapot van toen ik doorhad dat ik je gekwetst had. Sorry."

Alex voelde zijn hart opnieuw rustiger kloppen. "Excuses aanvaard." "Echt?" Vroeg Jimmy hoopvol. Alex glimlachte en knikte. Jimmy juichte en knuffelde Alex enthousiast. Alex lachte en beantwoordde de knuffel.

*

"Alex, wat doe jij hier al, als allereerste? Ik heb je nog nooit zo vroeg in de les geweten." zei Van Der Donck plagend. "Ik weet het, ik kan het zelf niet geloven!" grijnsde Alex. Dora lachte. "Aah, zo gelukkig?" vroeg Jules die ook de klas binnenkwam. Alex had door dat Jules zich maar net kon inhouden om hem geen kus te geven. "Jimmy is zijn excuses komen aanbieden." Zei Alex gelukkig. "No way! Echt?" Vroeg Jules enthousiast. "Jep. Hij zei dat zijn ouders zo denken over homo's en dat hij daarom zo reageerde, maar dat hij mij niet kwijt wil, ook niet als ik samen ben met een jongen. Dus hij zei dat hij nog wat zal moeten wennen aan het idee, maar dat hij het eigenlijk wel ok vindt." Zei Alex glimlachend. "Oh, ik ben zo blij voor je!" zei Jules enthousiast en hij knuffelde Alex kort. De twee jongens keken elkaar even verliefd aan.

"Wacht even. Zijn jullie een koppel?" vroeg Dora opeens. De jongens schrokken op. Ze waren helemaal vergeten dat hun leerkracht ook in het lokaal was. "Sorry, het zijn natuurlijk mijn zaken niet, ik dacht enkel dat jullie heel goed konden acteren, maar die verliefde blik was gewoon echt!" Zei Van Der Donck enthousiast. "Euh... Zou u het nog even voor uzelf kunnen houden, mevrouw? Nog niet iedereen die het moet weten, weet het al." Vroeg Alex voorzichtig. "Ja, natuurlijk. En wat jullie test betreft, het was écht goed. Echte verliefdheid of niet." Knipoogde Dora. "Maar jongens, jullie zijn echt een prachtig koppel." Zei ze met twinkelende oogjes. Alex en Jules lachten en keken elkaar verliefd aan.

"Wat?" vroeg Emma die geschokt in de deuropening stond. "Heb ik dat net goed verstaan?" vroeg ze. "Ik euh... Ik ga even naar mijn kantoor." Zei Van Der Donck toen ze doorhad dat Emma waarschijnlijk één van die mensen was waar Alex het over had gehad. Ze sloot de deur van de theaterzaal achter zich om de drie leerlingen wat privacy te geven.

De jongens zwegen en durfden Emma niet aankijken. "Ik vroeg jullie iets." Zei Emma. "Ik wou het je wel vertellen, Emma, maar..." "Dus jullie zijn een koppel?" vroeg Emma gekwetst, Alex onderbrekend. "Heeft onze relatie dan echt helemaal niets voor je betekend?" vroeg ze gekwetst. Alex' hart brak bij Emma's gezicht. "Emma, ik heb je echt graag gezien. Ik wist helemaal niet dat ik op jongens viel." Legde Alex uit. "Hoezo, 'je hebt me graag gezien'? Als je homo bent, kan je geen meisjes graag zien, Alex." Zei Emma. "Emma, je was mijn allerbeste vriendin. Natuurlijk heb je graag gezien. Ik voelde me zo goed bij jou, ik voelde me geliefd, ik voelde me comfortabel. Ik vertrouwde je met gesloten ogen. Ik had enkel niet die gevoelens die je normaal hoort te hebben bij je lief." Legde Alex uit. "En daarom ga je maar naar een jongen?" vroeg Emma. Ze kon elk moment beginnen huilen. "Je weet echt niet half hoe zwaar het is om erachter te komen dat je homo bent." Zei Alex wanhopig. "Ik had het eigenlijk moeten weten, je hebt altijd al homotrekken gehad. Een vuile janet, dat ben je, ja." Zei Emma kwaad en ze liep weg.

Jules had zich wat teruggetrokken zodat hij de ruzie van een afstandje kon volgen. Hij wou zich niet moeien. Toch brak zijn hart toen hij Alex daar zo zag staan, zich verdedigend tegenover zijn ex-vriendin. Hij wou gewoon Alex in zijn armen nemen en troosten, zeggen dat ze wel zou bijdraaien, dat het enkel de shock was. Toen Emma was weggelopen, die kwetsende woorden achterlatend, twijfelde hij dus geen seconde voor hij zijn vriend in zijn armen nam om hem opnieuw rustig te krijgen.

Alex voelde alsof iemand zijn hart had genomen en er een paar keer op had gesprongen tot het verbrijzeld was voor het weer in zijn lichaam te steken. Hij was misschien nooit verliefd geweest op Emma, maar hij had heel erg van haar gehouden. Dat ze hem nu uitschold voor vuile janet raakte hem tot in het diepste van zijn ziel. Met Emma zou het nooit opnieuw goed komen.

Gelukkig had hij Jules. Jules die hem in no time wist rustig te krijgen, Jules die er voor hem was al hij hem nodig had. "Dankje. En sorry." Zei Alex toen hij helemaal was gekalmeerd. "Hey, geen sorry zeggen. Ik weet hoeveel pijn het doet." Zei Jules troostend. Alex glimlachte flauw. "Kop op, je vrienden houden van je zoals je bent, je ouders houden van je zoals je bent." Zei Jules. Er was een korte pauze. "Ik hou van je zoals je bent." Knipoogde hij. Alex liet een flauw lachje horen en Jules glimlachte. "Kijk, zo ben je veel mooier."

Alex keek Jules verliefd aan. "Dankje. Voor alles." Zei Alex. Jules kuste hem kort. "Altijd, lief." Zei hij liefdevol.