Chapter 4

118 8 2
                                    

~|| Emma's POV ||~

Na het whatsappen met Danique was mijn angst groter geworden. Wat als ik hem tegen kom. Dat mag niet. Dat kan niet. Ik mis hem. Hij beschermde me. Hij was mijn alles tot hij weg moest. Ik mocht hem niet meer zien. Niet meer nadat papa was weggelopen. Het zou te gevaarlijk voor hem zijn.

We zaten alweer in de taxi opweg naar ons nieuwe huis. Naar mijn nieuwe leven hier in Londen. De taxi stopt voor een groot wit huis. Dit kan niet ons huis zijn.' Come on kids pack your bags.' Hoor ik mijn moeder zeggen. Ik stap uit en haal mijn koffers uit de achterbak.

We lopen naar de deur. Mama haalt hem van het slot.' Welcome in your new home.' Zegt ze als we naar binnen lopen. Het is prachtig.' Kids, your rooms are already done. Go upstairs to see them!' Zeg mama blij. Ik laat mijn koffers uit mijn handen vallen en ren naar boven. Op alle deuren staan namen. Ook zijn naam. Waarom staat zijn naam op die deur? Ik hoor Goofy achter mij de trap op rennen. Hij staat ook gelijk stil als hij de deur ziet. Hij kijkt mij raar aan.

' Mom why is there a room with his name on it?' Mama weet waar ik het over heb. Ik hoor haar de trap op komen.' Dit was niet de bedoeling.' Hoor ik haar tegen zichzelf mompelen.' Let's take a look in his room.' Is haar besluit. We lopen richting de deur en mama maakt de deur open. Er staat een bed een kast zonder kleren en een bureau zonder wat er op.' This is really weird.' Hoor ik Goofy zeggen.' Okay kids this was probably a mistake. Go to your own room to see them.' Zegt mama verward.

Ik knik en loop naar mijn kamer toe. Ik open de deur en zie een kamer met rood behang met blauwe stippen. Een inloop kast met mooie kleren er in, precies mijn smaak, een mooi hemelbed, een bureau met een macbook er op, er is een prive badkamer en op de vloer ligt een groen tapijt.' Wauw.' Is het enige wat ik uit kan brengen. Goofy komt binnen gerent.' Em my room is great, come! You need to see it!' Ik merk al wel dat hij veranderd is. We groeien dichter naar elkaar toe.

Ik loop mee naar zijn kamer. Het is heel mooi. Er hangt een grote elektrische gitaar aan de muur. Goofy is gek op gitaar spelen. Er hangt ook nog een briefje op. Ik loop er heen en draai me om naar Goofy.' Goof heb je het briefje erop gezien?' Vraag ik hem. Hij schud zijn hoofd. Ik pak het briefje er vanaf en ga op zijn bed zitten. Hij komt naast me zitten en ik lees het voor.

' Lieve Goofy en Emma,

Ik mis jullie heel erg en ik wil jullie nog een keer zien. Ik ben hier in dit huis geweest en heb er voor gezorgt dat er ook een kamer voor mij is als ik nog terug kom. Ik hou van jullie. Goofy veel plezier met mijn gitaar. Hij is helemaal voor jou en Ems je moet even onder je bed kijken daar ligt jou cadeau.

Xx jullie grote broer. '

Ik heb tranen in mijn ogen. Hij is hier geweest.' He can still speak and write Dutch.' Zegt Goofy glimlachend. Ik knik.' I go back to my room and check out what under my bed is.' Zeg ik als ik opsta en het briefje meeneem. Ik leg het op mijn macbook en ik kijk onder het bed. Ik haal er een langwerpige doos onder uit. Ik zie er weer een briefje op liggen. Deze keer in het Engels.

Dear Emma,

I miss you, i miss my family, but i promis i come back some day. This pressent is for you. Keep it save.

With Love, your big brother.

Ik open de doos. Wauw. Het is een standaart met een microfoon. Er zit ook een stekker bij die in het stop contact hoort. Ik ben dol op zingen. Hoe zou hij dat weten?' Hij is van kleins afaan al bij ons weggegaan. Hij woont nu bij een nieuw gezin. Met een andere achternaam. Ik stop de stekker in het stop contact en leg de microfoon op het standaard. Ik start een liedje van Taylor Swift op en begin te zingen.

Together Or Should I Miss You|| One Direction FanFic|| {DUTCH}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu