Bana sevgisizliğini iliklerime kadar hissetiren adam yanımda olduğun halde yokluğunu yaşıyorum çok saçma değilmi baba?Şu aralar en çok sana ihtiyacım varken neden böylesin baba?Hiç birzaman anlamicaksın dimi baba para yerine ''sevgi'' istiyorum senden çok zor değil mi kızım nasılsın demek?Sen babasız büyüdün diye bunuda bana yaşatmak zorundamısın baba oysa daha çok yanımda olman gerekirdi her derdimi anlatmak isterdim mesela sana ilk güvendiğim adam olmak yerine en nefret ettiğim insansın baba her gece kafamı yastığıma koyduğumda hıçkırıklara boğuyosun beni kızlar en çok babalarına kırılırlar ben kırılmayı geçtim nefret ediyorum artık senden nefret bile bi duyguyken o kelimeyi haketmicek kadar sevmiyorum seni duygularımız karşılıklı biliyorum baba sana birkere bile sarılmamanın nasıl bir şey olduğunu bilmiyorsun ilerde kızıma babamla olan hikayelerimi anlatamicağım çünkü senle hiç baba kız olamadık benim hayatımı sen kararttın baba şu hayatta en çok değer verdiğim insan sen olmalıyken başkalarından gördüm ben bu ilgiyi teşekkürler babacım nefretini hissetirdiğin için unutmicam baba kaç yaşıma gelsemde yaptıklarını unutmicam sadece varlığın olucak yanımda sevgini hiç tatmicağım teşekkürler baba.
