Çocuğunun okul masraflarını ödeyince baba olmazsın yada cebine harçlığını koyunca. Yaramazlık yaptığında doğruyu gösterince de bu seni baba yapmaz, derslerine yardımcı olman seni baba değil öğretmen yapar, bacağı burkulduğunda ilgilenmen seni doktor yapar. Veli toplantısına katılman da sadece onun velisi olduğunu gösterir. Sevince baba olursun onun için üzülünce o ağlarken yanında ne olduğunu anlatmadan anlarsan baba olursun. Ona harçlığını değilde sevgini verdiğinde başlar babalığın onun için kendinden taviz verdiğinde babasındır. Onu gülümsettiğinde onu öptüğünde baba olursun ona vurduğunda değil. Saygısını beklemeden sevdiğinde babasın, saygısını gördüğünde değil. Ki zaten yeterince görse sevgini saygı gösterir her zaman. Belki çok iyi bir öğretmendin, belki çok iyi bir doktor belki çok iyi bir aşcıydın. Ama iyi bir baba olamadın, bişeyler hep eksikti özür dilerim iyi bir evlat olamadım, bazen saygım eksildi bazen notlarım düştü bazen fark etmesen de ben düştüm ama buyum bu kadarım işte. Beni ben olarak sevdiğimde babasın, eksiğimle fazlamla bu benim kızım dediğinde babamsın.
