~Gri ve Yeşil~ ✔️

25.Bölüm ~Part 1~

GÖRKEM'den
Camdan dışarıya bakıyordum. Hiç tanımadığım bir yerde tanıdığımı sandığım birinin yanındaydım. Sanırım bana yardım edebilecek tek kişi oydu. Biriyle konuşmalıydım. Anlamalıydım her şeyi. "Kahve yaptım ister misin ?" dedi arkamdaki ses. Ona döndüğümde gülümsemek ile gülümsememek arasında kalmış bir şekilde bana bakıyordu. Seri hareketlerle elindeki kahve fincanını aldım. "Teşekkür ederim. " bakışları bana bir şey sormak istiyor gibiydi. Ona kaşlarımı kaldırarak baktım.
"Şey yanlış anlamanı istemem burada olman hoşuma gidiyor. Ama neden geldiğini söylemedin yani..."
Derin bir nefes alıp kollarımı ona sardım. "Aklımda soru işaretleri vardı. Bende kendimi burada buldum. "
"Ne oldu Görkem ? " dedi benden ayrılıp koltuğa oturdu. Bende onun karşısına geçtim. "Bir şey var...sürekli dalgınım,rüyalar görüyorum,özlüyorum ve sarılmak istiyorum. " kafamı ellerim arasına alıp ofladım.
"Peki bunun sebebi Özgür mü ?"
İsmini duyunca kafamı kaldırıp ona baktım. "Sen nereden-"
"Deniz'le tekrar görüştüğümüzde çocuklarımızın arkadaş olduğunu söyledi. Bende Cansın'dan sonra yanına bir kız almana şaşırdım. "
Ben hep kapalı bir çocuk oldum. Nedenini bilmiyordum belki aileviydi. Bilemiyorum. Ama yanımdaki kişiler aslında tam olarak yanımda değildi. Özellikle kızlar...bu hayatta Cansın'dan sonra tek en iyi arkadaşım olmuştu. O da Oya'ydı. Beni anlayan deli dolu biriydi. Beni herkesten iyi anlıyordu. Ama çete olaylarını fazla kafasına takmıştı. Okan onu çeteye girmemesi için elinden geleni yaptı. Ama Oya her şeyi denedi. Özellikle Egemen'i.
Oya öldüğünde büyük bir kinle dolmuştum. Okan'a çeteye girmesini teklif ettiğimde hiç düşünmeden kabul etmişti. Çünkü o da kızgındı. Çeteye en son o katılmıştı. Çete işlerini hiç sevmemesine rağmen Egemen'e o kadar sinirliydi ki gözü hiçbir şey görmemişti. Oya'yla olan arkadaşlığımı kimse bilmiyordu. Cansın dahil. Okan bile sonralardan öğrenmişti. Oya'nın ölüm sebebini sadece üç kişi biliyordu. Ben,Okan ve tabiki Egemen. 2 yıl sonra Özgür'ü öğrendiğimde içimdeki intikamı anlatamazdım. Egemen'in onu saklamasının nedeni bendim. Çünkü intikam alacağımı biliyordu. Özgür'e yakınlaşacağımı,onunla oynayacağımı biliyordu. Ama ikimizde bir şeyleri atladık. Özgür öyle bir kızdı ki...ben onu değil o beni ele geçirmişti.
"Evet anne sorun Özgür " dedim.
Annem ise bana gülümseyerek baktı. "Bak Görkem,ben çok hata yaptım ve şimdi bunun bedelini ödüyorum. Herkesten uzaklaştım. Deniz'i gördüğümde arkadaşımı o kadar çok özlemiştim ki. Yaptıklarıma pişman oldum. Deniz ve James'in ilişkilerine musallat oldum. Babanı kullandım. Evlenmek zorunda kaldık. Bu hayatta tek pişman olmadığım şey sensin. " Hiç bir şey diyememiştim. Açıkçası onların ne yaşadığını önemsemiyordum. Olan olmuştu ve hala oluyordu. "Pişman olmak istemiyorsan bir adım atmalısın. Sadece mutlu olmaya çalış. Başkaların mutluluğunu engelleme. "
"Sence ben Özgür'ü mutlu edebilir miyim ?"
"Sevgi bulaşıcıdır. Eğer sen onun yanında mutluysan,sende onu mutlu edersin. "

ÖZGÜR'den
"Anne ! Kot eteğimi bulamıyorum !"
"Dolabının alt çekmecesinde !"
"Tamam buldum !" dedim ve eteği altıma geçirdim. Son kez kendime baktıktan sonra aşağı indim. Egemen ve Barlas FIFA oynuyordu. Annem ise mutfaktaydı. Annemin yanına gidip "Cansın ve Arya'yla buluşacağım " dedim. Annem tam ağzını açacakken hızla Egemen ve Barlas'ın gelmesiyle onlara döndük.
"Nerede buluşacaksınız ? Neden haberim yok ?"
"Bilmem bunu sevgiline sor,Barlas " dedim gözlerimi devirerek.
"Ne yapacaksınız ki ?" diye sordu Egemen.
"Neden merak ediyorsun ?"
"Cidden neden merak ediyorsun ?"
"Tamam ben gidiyorum. Uğur'la buluşacaktım. " dedi Egemen bir anda kaçmıştı. Sorularımız onu korkutmuş olmalıydı. Annem beni dürtükleyerek "Yoksa...Cansın mı ?" diye fısıldadı annem gülümseyerek. Bende gülümseyip evet anlamında başımı salladım. "Sanırım aralarında bir şey oluyor "
"Sizi duyabiliyorum !"
Annemle kahkaha atıp beşlik çaktık.
--
Tuğçe'nin evinin önündeydik. Onunla artık konuşmak zorundaydık. Cansın derin nefesler almaya başlamıştı. Arya ise titriyordu. Ben terlemiştim bile. Kapının ziline bastığımda güçlü bir şekilde nefes verdim. Kapı açıldığında Tuğçe'nin annesi Mira Teyzeyi görünce suratlarımız düştü. "Özgür ?" dediğinde hemen konuşmaya başladım. "Tuğçe'ye bakmaya gelmiştikte 1 haftadır okula gelmiyordu. Merak ettik. "
"Aa tabi kızım buyrun. " dedi. Eve girdiğimizde etrafa bakındık ama yoktu. Sanırım odasındaydı. "Sanırım üşüttü. Odasından çıkmıyor. " dedi Mira Teyze düşünceli biri şekilde.
"Biz odasına gidelim. Bir konuşalım " dedi Arya tebessüm ederek. Odasına doğru ilerlediğimizde kapının önünde durduk. Cansın elini yumruk yapıp kapıya vurdu. Tuğçe bir iki dakika sonra sessiz kaldıktan sonra "gir " dedi. Kapıyı açtığımızda ilk onu gördük. Yatağında yatıyor ve en sevdiği mavi battaniyesine sarılıyordu. Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Beyaz teni ise çökmüştü. Kızıl saçları darmadağınıktı. "Tuğçe ?" dedi Arya şaşkınlıkla. Tuğçe ise bize öyle bir bakıyordu ki dayanamayıp ona sarıldım. Yüzünü omzuma gömüp sarsılarak ağlamaya başladı. Bizim için zor bir gün olacaktı.
Hepimiz bir yere kurulmuş,birbirimize bakıyorduk. Arya çalışma masasının dönen sandalyesine yayılmış dünüyordu. Arada sırada ofluyordu. Cansın ve ben küçük koltukla oturmuştuk. Birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk. Tuğçe ise yatakta kafasını eğmiş bir şekilde düşünceli gözüküyordu.
"Ay yeter !" dedi Arya bir anda ayağa kalkarak. Üçümüzde irkilerek ona döndük. "Bütün pozitif enerjim uçup gitti. Tuğçe kendine gel ve anlatmaya başla. " dediğinde bütün gözler Tuğçe'ye döndü. Arya böyleydi işte. Sabırsızdı. Ama işte işe yarıyordu. Tuğçe konuşmaya başlamıştı.
"9.sınıfa geldiğimde Ege'lerin çetesinden haberdardım. Aslında 4 okulun bir düzen halinde kuralları olan bir oyundu. Başka bir hayat gibiydi. Sadece bir okulda 2 tane çete vardı ve en yakın arkadaşlarım artık o çetenin bir üyesiydiler. Egemen'e katılmak istediğimi söylediğimde pek sıcak bakmamıştı. Ama Egemen'den önceki çete lideri beni sevmişti ve beni gruba aldı. "
Tuğçe'yi uzun süredir tanıyordum. Arya kadar olmasada çok şey yaşamıştık. Bu kadar sevdiğin birinin sana yalan söylemesi seni etkiliyordu. Ama bende yalanlar söylüyordum artık. Bu çete olayları seni değiştiyor ve hiç yapmam dediklerini yapıyordun. Kendime bile yalan söylemeye başlamıştım artık. "Devam et " dedim kısık bir sesle.
"Kutay'la tanışmam daha büyük bir şeydi. Bana kumpas kurdukları gece yani az daha taciz edileceğim gece; beni kurtaran Kutaydı. Ondan nefret etmeyi çok denedim kızlar " dedi tekrardan ağlamaya başlayarak. "Ama yapamadım. Bana aşık olduğunu söylediği günü hala hatırlıyorum. " dedi burnunu çekerek. "Ne olursa olsun her şeyden vazgeçmeye hazırım dedi bana "
Sanırım hayatında böyle şeyler oluyordu değil mi ? Düşmanına aşık oluyordun işte. Cansın uzun zamandır platonikti. Belkide Egemen'le çıksaydı. Aynı durumda olacaklardı. Hepimiz böyle olurduk. Kim söyleyebilirdi ki ? Nefret etmen gereken birinden hoşlanıyordun. Sevemezdin onu. Bakmaya korkardın. "Allah kahretsin " dedim fısıldayarak. Herkes bana dönerken hayatıma girdiğinden beri olan şeyleri düşündüm. Anlamıştım neler hissettiğimi. Bana neler olduğunu. Yavaşça ayağa kalktım. Herkes bana bakıyordu. Ben ise hiçbir şey düşünmeden koşarak evden çıktım. Öyle hızlı koşuyordum ki hiçbir şey görmemeye başladım. Yola doğru koşarken birinin belimden tutmasıyla çığlık attım. O sırada yanımızdan hızla bir araba geçti. Az önce beni kurtaran kişi olmasaydı araba beni ezip geçecekti. Beni yoldan çeken kişiye dündüğümde nefesim kesildi. Buradaydı. Niye buradaydı ? Bunu nasıl yapıyordu ? Ben ona koşuyorken o zaten benim yanımdaydı.
"Barlas burada olduğunuzu söyledi. " dediğinde kafamı sağa eğdim. Gri gözleri o kadar güzeldi ki erimemek için sırtımı dikleştirdim ve sertçe yutkundum. İmkansız bir şey olmuştu bana. Sadece hoşlanma değildi bu. Ben ona aşık olmuştum.
"Bak Özgür...ben çok düşündüm. Ben her şeyi daha iyi anladım. Ben o gün Akın'la gittiğinde mahvoldum. "
Gözlerimi gözlerine diktim. Ne diyebilirdim ki ? Olmuştum işte. En çok korktuğum şey olmuştum.
"Ne istiyorsun Görkem ?" diye sordum. O ise elleriyle yanaklarımı avuçladı.
"Seni. Sadece seni istiyorum Özgür "

Ay sonunda falan lslflglvşbşb itiraf ettiler artıkkkk
Acaba öbür bölümde neler olacak ?
Yorumları bekliyorum ❤