Badboy Zayn

Hoofdstuk 7

Na het eten is het stil aan tafel. Al snel legt mijn moeder een onderwerp aan en beginnen ze er druk over te kletsen. James, Liam en ik zitten er maar wat bij. 'Zullen we naar boven gaan?', fluisterd Liam in mijn oor. Ik knik. 'Euh, mams? Mogen we van tafel gaan?', vraag ik en ze knikt. Liam en ik lopen naar boven. Liam slaat zijn arm om me heen en samen lopen we mijn kamer in. Hij gaat direct op de zetel zitten. Ik ga naast hem zitten en we beginnen een gesprek. Na een tijdje stelt hij een vreemde vraag: 'Vind je me leuk?' ik kijk hem vragend aan. 'Ja Liam' hij glimlacht. Dan besef ik dat hij het verkeerd kan opvatten, misschien bedoelt hij meer als vrienden. 'Je bent een geweldige vriend!' voeg ik er maar aan toe, voor de zekerheid. Hij kijkt meteen minder vrolijk. 'Wat is er Liam?' 'Niets, ik vind je meer dan gewoon leuk.' zegt hij verlegen. 'B-bedoel je..?' Hij knikt. 'Emily, ik heb gevoelens voor je gekregen.' zegt hij verlegen en bang. 'Euh.. Het spijt me Liam..' begin ik en hij kijkt meteen triest. 'Je wil gewoon vrienden blijven.. Ik snap het Emily.' zegt hij maar toch zegt zijn gezicht genoeg. 'Ja Liam.. Het spijt me echt maar je bent gewoon mijn beste vriend. Ik wil je niet kwijtgeraken. Ik hoop dat we gewoon verder kunnen gaan?' vertel ik en hij knikt. 'Ik wil je ook niet kwijtgeraken Emily.' zegt hij en ik zie dat hij verdriet heeft. 'Ik ga maar..' zegt hij en ik kijk hem vragend aan. 'Liam, je ouders zitten nog beneden.' 'Ik wil even nadenken..' zegt hij en ik knik. 'Oké tot snel', zeg ik en ik loop naar hem toe om hem een zoen op zijn wang te geven. Liam trekt weg en ik kijk hem aan. 'Het spijt me Emily, maar ik kan het niet aan. Als je me een zoen geeft, ookal is hij op mij wang, ga ik enkel meer verliefd worden.' legt hij uit en ik knik begrijpend. We lopen naar beneden. 'Ik ga alvast naar huis. Ik voel me wat ziek.' liegt hij en zijn ouders schieten recht uit hun stoel. 'Gaat het jongen?' vraagt Lisa. Liam knikt en probeert zijn tranen in te houden zie ik. James legt zijn hand op Liam's voorhoofd. 'Hij heeft geen koorts.' zegt hij. 'Oké ga maar. We zullen het niet te laat maken!' zegt Lisa en Liam loopt naar de voordeur. 'Dag Emily.' zegt hij snel en voor ik iets kan antwoorden is hij weg.

Ik loop naar boven, naar mijn kamer. Ik laat me op mijn bed vallen en ik voel de tranen achter mijn ogen branden. Ik wil Liam niet kwijtgeraken! Hij is zo'n goede vriend! De ene keer lijk ik verliefd op hem, maar de andere keer weer niet! Ik weet het echt niet meer! Ik denk dat ik daar zo'n kwartier lig na te denken, tot de bel gaat. Ik schiet recht en hoop dat het Liam is. Ik hoor de voordeur opengaan. 'Dag Mevrouw!', hoor ik een bekende stem zeggen. 'Hallo, wie ben je als ik vragen mag?', hoor ik mijn moeder vragen. 'Zayn, Zayn Malik.' 'Oh! Jij bent dus de jongen waar Emily altijd over praat!', Shit! Moet ze dat zeggen? Wat denkt Zayn nu wel niet! Dat ik voortdurend over hem praat? Waarschijnlijk heeft Zayn nu die typische grijns van hem op zijn gezicht. 'Euh.. Is Emily thuis?', vraagt Zayn vriendelijk. 'Ja, ze zit boven. Ga maar naar haar toe.', Shit! Ik veeg snel mijn rode ogen droog en doe mijn kledij wat beter. Als Zayn me zo ziet schrikt hij zich rot! Ik hoor Zayn iets tegen Ann en James zeggen. 'Hallo iedereen.', zegt hij vriendelijk. Ik glimlach zacht in mezelf. Ik ga snel op mijn zetel zitten, pak een boek en doe alsof ik druk aan het lezen ben. 

Even later gaat de deur open. 'Hey Emiy!', hoor ik een opgewekte Zayn zeggen. 'Hee!', zeg ik zo vrolijk mogenlijk. Hij komt mijn kamer binnen en gaat naast me zitten. Hij slaat zijn arm om me heen. Ik leg het boek, waarin ik zo gezegd was aan het lezen, weg en kijk naar Zayn. Hij staart me aan. 'Wat is er Zayn?', vraag ik omdat ik wat nerveus wordt van zijn blik.  'Je bent zo mooi!', fluisterd hij in mijn oor. Ik bloos zachtjes. 'Ik meen het Emily! Je bent prachtig! Dat jij geen vriendje hebt! Je hebt er geen toch?', vraagt hij. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Euh... nee, ik ben single.' Zayn grijnst. 'Ik weet wel iemand die jou vriendje wil zijn!', zegt hij en hij komt steeds dichter en dichter. 'Zayn heb je gedronken?', vraag ik wat banger. 'Nee, ja, nee, ik weet het niet. Misschien een paar glazen?', zegt hij, niet wetend hoeveel hij op heeft. 'Zayn, je bent dronken! Ga naar huis! Ga slapen!', zeg ik maar nu grijnst hij beter. 'Thuis slaap ik zo alleen!', zegt hij en hij kijkt me met lustige ogen aan. Hij komt steeds dichter tot hij nog geen centimeter van me verwijderd is. Zijn adem ruikt naar sterke drank. Ik sta op uit mijn bank maar Zayn doet hetzelfde. Hij houd me vast en drukt zijn lippen op de mijne. Eerst zacht maar hij duwt steeds harder. 'S-stop!', zeg ik maar hij luisterd totaal niet. Ik kus hem niet terug. Hij haalt zijn lippen van de mijne en kijkt me aan. 'Wat is er babe?', vraagt hij. 'Wat er is? Je bent dronken Zayn!', zeg ik iets luider en kwader. 'Come on girl! Werk gewoon mee! Dan doe ik je geen pijn!', zegt hij maar ik ben nog steeds bang. Hij duwt me tegen de muur aan en ik kan geen kant meer uit. Zayn duwt opnieuw zijn lippen op de mijne. Vanaf het moment dat hij merkt dat ik niet terugzoen, geeft hij me een zachte duw. 'Werk mee!', zegt hij iets kwader. Ik hou mijn lippen weer stijf op elkaar. 'Ik zei werk mee!', zegt hij nu echt kwaad. En hij slaat me in mijn gezicht. Niet hard, maar het doet toch enorm zeer. Een traan loopt over mijn wang. Ik kus hem nu terug, ik heb geen keus. ZIjn tong duwt tegen mijn onderlip. Ik wil eerst niet meewerken maar ik wil geen pijn hebben dus open ik mijn mond. Zijn tong gaat naar binnen. We staan daar een tijdje te zoenen en dan gaat hij over naar mijn nek. Hij duwt zachte kusjes en op een plek voel ik een rilling over mijn lichaam. Zayn merkt het en begint zacht te zuigen. 'S-stop!', zeg ik al huilend. Een zacht kreuntje verlaat mijn mond zonder dat ik het wil. Zayn grijnst. Hij schuurt tegen me aan. Eerst zacht, dan steeds harder. Ik voel zijn vriend groeien. 'Dat komt door jou babe!', zegt hij grijnzend. Ik kijk niet. Er vloeien tranen over mijn wangen, mijn wang gloeit nog. De hand van Zayn staat net niet op mijn wang gedrukt. 

'I want you so bad!', zegt Zayn en er stromen enkel meer tranen over mijn wangen. 'Don't cry babe!', het helpt niet, hoe lief het ook klinkt! Hij heeft slechte bedoelingen! Het ergste is dat ik niet weet of het aan de drank ligt of niet! Hij gaat met zijn hand onder mijn shirt. Net wanneer hij aan mijn bh sluiting zit, hoor ik mijn moeder roepen. 'Emily! Kom even dag zeggen!', Ik haal opgelucht adem. 'Z-Zayn, ik moet gaan!', probeer ik te zeggen. Zayn zoent me nog even lang en hard en laat me dan los. 'Ik zie je nog!', zegt hij met lust in zijn ogen. Zayn gaat op de zetel zitten. 'Wat doe je?', vraag ik. 'Wachten op jou! Ik ga naar huis, maar we kunnen samen naar beneden lopen.', zegt hij en ik knik maar begrijpend. Ik loop naar de badkamer en kijk naar de rode plek op mijn wang en mijn rode ogen. Ik was mijn gezicht even en ga dan terug naar Zayn. Hij slaat meteen zijn arm om me heen. Ik durf hem niet weg te doen. Samen lopen we naar beneden.