Badboy Zayn

Hoofdstuk 28

Ik gooi mijn fiets aan de kant en loop het park in. Het schemerd buiten en ik doe moeite om de gedaantes in het park te onderscheiden van Zayn. Zayn is niet te zien, of toch al niet te herkennen. Ik besluit om op een bankje te gaan zitten en te wachten tot Zayn er is. Het verbaasd me dat hij er nog niet is. Hij vroeg of ik kwam, en nu is hij er zelf niet! Je zou toch wel verwachten dat hij komt opdagen? Ik blijf nog even op het bankje zitten in de hoop dat Zayn toch zou komen opdagen maar na tien minuten gewacht te hebben ben ik het echt wel beu. Net wanneer ik weg wil gaan, loop ik tegen iemand op. Het is Zayn. "Ben je er toch?", hoor ik hem vragen. "Ja, ik ben er al een tijdje, ik dacht dat je niet kwam opdagen! Ik wou net weggaan," mompel ik wat. "Ik ook.. Ik dacht dat je me niet meer wou zien," "Dat is het niet, Zayn. Ik weet gewoon niet wat ik de laatste tijd moet doen, alles wordt me teveel! En dan jij die me nog kustte, dat was gewoon de druppel die de emmer liet overlopen," Zayn knikt begrijpend. Ik krijg tranen in mijn ogen, het klinkt vreemd maar een knuffel zou op dit moment echt gepast zijn en het liefst zou ik een knuffel van Zayn krijgen. Ik ga wat dichter naar Zayn toe en begin hem te knuffelen. Zayn die eerst verbaasd is, knuffelt me uiteindelijk terug en glimlacht.  "Emily, ik hou van je," Ik kijk even naar Zayn op.

Zayn glimlacht en ik zie hem kijken naar mijn lippen staren. Ik kijk ongemakkelijk naar Zay. Zayn kijkt dan recht in mijn ogen en zegt stil 'Sorry, ik euhm," Ik begin zacht te glimlachen en voor ik het goed en wel besef druk ik mijn lippen op de zijne. Zayn, die duidelijk verrast is door mijn actie, kust me zachtjes terug. En zo staan we daar, midden in het park, te zoenen. Na een tijdje stoppen we met zoenen en kijkt Zayn me aan. "Emily, ik vind je leuk. Heel leuk! En het spijt me van alles wat ik je heb aangedaan maar ik wil het goedmaken, we kunnen er samen doorheen komen! Ik hou van je, ik hou echt van je. Ik vond je al leuk de eerste dag dat ik je zag en daarom wil ik je vragen. Emily, wil je mijn vriendin zijn?", Ik kijk Zayn een beetje verbaasd aan en begin even na te denken. Zou ik dit echt wel doen? Zayn is supertof maar gaat hij me niet nog meer problemen geven?  Ik denk in mezelf en besluit om mijn hart te volgen en niet naar mijn hersens te luisteren. Ik kijk naar Zayn, die me nog steeds afwachtend aanstaart. "Graag Zayn, ik wil graag je vriendin zijn," Zayn begint te glimlachen en drukt zijn lippen opnieuw tegen de mijne. Na een tijdje stoppen we weer met zoenen. "Zullen we naar huis gaan?", vraagt Zayn en ik knik. Hij pakt mijn hand vast en samen lopen we hand in hand het park uit. Ik weet niet wat de toekomst brengt, ik weet niet wat ons morgen overkomt maar één ding is zeker, Zayn en ik kunnen alles aan. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bedankt dat jullie mijn boek hebben gelezen! Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Ik vond het toch leuk om dit boek te schrijven. Ik wil @Ella_Struyf bedanken dat ze me aan inspiratie hielp in het begin van dit boek! Als jullie vinden dat ik een vervolg moet schrijven, laat het dan maar weten!

Lots of love XXX