Badboy Zayn

Hoofdstuk 24

POV Zayn

Ik stop de auto en stap uit. Ja. ik ben toch gekomen. Ik vertrouw het niet! Ik vertrouw Emily, maar Harry niet! God weet wat ze nu zijn aan het doen! Ik kan er niet aan denken! Er mag niets gebeuren met Emily, dat zou ik mezelf nooit vergeven! Ik hoor wat zachte kreunen en zo te horen zijn het Harry's kreunen. God dit betekent niet veel goeds! Wat zijn die twee in godsnaam aan het doen?! Ik loop wat verder tot achter de hoek en mijn mond valt open. Ik zie twee gedaantes tegen elkaar aan schuren en ik kan niet meteen zien of Emily tegen Harry schuurt of Harry tegen Emily. Al denk ik dat Harry eerder tegen Ems zou aanschuren. Ik moet Harry tegenhouden! Ik kom geen minuut te laat! Ik kan mijn ogen niet geloven! Ik wist dat Harry tot veel in staat was maar dit? Dat had ik toch niet verwacht van hem! Harry kan zo lief zijn tegen Emily maar dat was natuurlijk gewoon zijn plan! Maar wat sta ik hier nu te staren naar Harry die Emily lastig zit te vallen? Ik moet Ems gaan helpen! Ik loop naar de twee gedaantes en trek ze uit elkaar. Meteen hoor ik een kwade en geïriteerde stem zeggen: "Gast, wat the f*ck bezielt je? Ik was bezig ja?!", jup ik weet het zeker. Harry schuurde tegen Emily aan! Oh god.. Harry is dus echt tot alles in staat! "Emily, ben je oké?" vraag ik wanneer ik ze hoor snikken. "J-ja h-het gaat wel, d-denk ik" Emily is waarschijnlijk getraumatiseerd. "Moet je nu echt ALLES verpesten?" roept Harry kwaad. "Emily is geen speeltje! Zij heeft ook gevoelens! Je kan haar echt niet gewoon gebruiken voor je behoeftes!", roep ik terug. Harry zwijgt een moment. "Je weet dat je bij haar uit de buurt moest blijven en wie staat er nu voor mij en Emily? De persoon die uit de buurt moest blijven van Ems!" roept hij na een tijdje. "Noem haar niet Ems! BEsef je niet wat je Emily nu aandoet?!" "Jawel ik wou haar een geweldig gevoel geven!", "Gast, denk je dat ze het fijn vind als je haar verkracht?!  Kom Emily we zijn hier weg!" zeg ik en ik trek Emily mee. Ze moet weg van Harry en wel nu! Ik wordt teruggetrokken door Harry. Ik draai me kwaad om en meteen voel ik een vuist tegen mijn wang aan. Een pijnlijk gevoel gaat door mijn lichaam en de adrealine stroomt door mijn lichaam. "Wat doe je?! Waar was dat goed voor?" roep ik. Ik heb nu zo'n zin om Harry superhard terug te slaan maar ik weet dat dat geen goed idee is. Dat zou niets oplossen en dan maak ik Emily waarschijnlijk zo bang dat ze me nooit meer wil zien en dat zou ik verschrikkelijk vinden! 

"Ik zei dat je uit de buurt moest blijven van Emily!", roept Harry zo hard hij kan. Emily grijpt angstig mijn arm vast. "Jij hebt niets over mij te zeggen! En als Emily bij mij wil zijn is dat zo!", Harry kijkt Emily aan. "Emily wil helemaal niet bij je zijn! Ze hààt je en houd van mij!", de woede borrelt in me op en ik vrees dat het niet lang zal duren voordat ik Harry een blauw oog sla! "Gast, lieg niet!" roep ik en een grijns verschijnt op Harry's gezicht. "Ik lieg niet, ze heeft het zelf tegen me gezegd!", Ik kan me niet inhouden en voor ik het goed en wel besef raakt mijn vuist Harry's gezicht. "Je liegt!", Harry grijnst weer. "We laten Emily zelf kiezen, Emily bij wie wil je blijven?", vraagt Harry op een poeslieve-toon. Wacht is.. Dit is een valstrik! Ik heb zonet Harry een blauw oog geslagen dus nu is Emily waarschijnlijk ook geschrokken van mij en gaat ze mij ook niet kiezen! F*ck dit is niet goed! Emily wil me waarschijnlijk nooit meer zien want ja, wie wil nu een vriend die iemand in elkaar slaat? Dat Harry zo slecht is, wist ik niet! Ik zie dat ze aan iets denkt, maar aan wat? Dan begint Emily te lopen, zo hard als ze kan want ik heb haar nog nooit zo snel zien lopen. Ze loopt weg. Ze loopt weg van mij! Ook van Harry maar ook van mij! Ems is bang van mij! "Emily!" roep ik maar Emily loopt verder alsof ze niets heeft gehoord. Een kleine pijnsteek schiet door mijn hart. Het meisje waar ik verliefd op ben, loopt van me weg. "Nou ze kiest dus ook niet voor jou!", zegt Harry. "Klootzak!", roep ik en ik loop ook weg. Maar ik ga naar huis, ik wil niemand zien. Ik moet alleen zijn. Ik moet ervoor zorgen dat Emily niet meer bang van me is.

POV Emily

Wat ik heb gezien maakt me echt superbang! Zayn heeft Harry geslagen! En niet zacht want Harry heeft een blauw oog! Maar natuurlijk ben ik ook bang voor Harry. Hij heeft tegen me aan gezschuurd en hij had een euhm.. Een voorval in zijn broek als je me snapt. Dat schrikt ook hard af, weet je? Maar ik kan niet plaatsen wat Zayn heeft gedaan. Zayn heeft Harry geslagen! Oké, Harry heeft Zayn ook geslagen maar Zayn, dat Zayn iemand slaat doet me meer verdriet. Ik wou echt graag naar Zayn toe gaan toen Harry vroeg om te kiezen maar ik was bang. Bang dat Zayn ook tegen me aan zou schuren ofzo. Hij heeft het namelijk al eens geprobeerd! Ik wil gewoon weg... Weg van Zayn, weg van Harry, weg van alles! Weg van al mijn problemen! Ik weet dat zelmoord geen oplossing is want dat is een soort van opgeven en ik wil absoluut niet opgeven maar, ik wil gewoon weg. Echt weg! Dan schiet me er een geweldig idee te binnen! Ik ga gewoon wgelopen. Een weekje ofzo weg..  Wacht, ik kan naar mijn tante gaan! Die woont nog in Amsterdam! De plek waar we vroeger woonden.. Ik kan naar Amsterdam gaan! Terug naar mijn oude vriendinnen! Weg van Zayn en Harry en al mijn (criminele) problemen! Dat zou fantastisch zijn! Ik kom thuis aan. Gelukkig is mijn moeder niet thuis en kan ik dus mijn koffers pakken en nog voordat mijn moeder thuis is vertrekken! Amsterdam here I come!