Hoofdstuk 37

290 21 21
                                    

23 maart
Stukje van het vorige hoofdstuk:
Geschrokken draaien Alex en ik ons om. 'Mam!' Roepen we tegelijk. 'Sorry lieverd maar je zag er zo schattig uit met Taylor.' Zegt Alex' moeder giechelend. 'Ja!' Bevestigt mijn moeder. Zucht... 'Oh ja... Taylor we hebben iemand meegenomen.' Wie?! 'TAY!!' Gilt een bekende stem. Wie was het O.... OMG!!!!
*\hoofdstuk 37/*
Sorry dat ik gisteren niet had gepubliceerd :( en... geen excuus :(
Pov Taylor
Omg Omg Omg!!! 'NATALIE!!!' (A/N gespeeld door BadassRainbowUnicorn ) 'duuhuhh! Je bent NIKS nog veranderd! Omg is dat je mate? Omg hoe kun je! Je hebt het me niet vertelt?! Omg Omg!' Gillend rent ze op Alex af en geeft hem een knuffel. 'Haaaaay! Ik ben natalie! Taylors vriendin! En luister goed jij jongeman! Jij! Doet! Haar! Geen! Pijn! Gesnopen? Want dat vermoord ik je langzaam en pijnlijk!'

Ze loopt glimlachend naar me toe en plet me met een knuffel. 'Lieverdje toch, nog steeds even mooi! Heb je me gemist? Ik in ieder geval wel! Waarom belde je me niet? Of appte? Oh hemeltje mijn kleintje is wel gegroeid! En wat hoorde ik nou van je ouders? Een kind? Oh jeetje mijn kleintje heeft haar mate en kinderen eerder dan mijn ik ben zo trots op je!' Ratelt ze.

'Coco ik ben niet klein! En eh ik eh was het papiertje met je nummer erop kwijt..' mompel ik beschaamd. 'Ach geeft niet! Geef me je telefoon!' Commandeert ze me. Ik pak mijn telefoon en geeft het aan haar.

Ze tikt er wat op en geeft mijn telefoon eindelijk na al die uren terug. 'En nu kan je mijn nummer niet meer kwijtraken.' Zegt ze tevreden. Okeeej... ze heeft haar nummer weet ik veel hoevaak bij mijn notities gezet. 'Stuur me eens ene appje.'
Ik: hoi
Coco💕❤️👭: haaayaaaa!
Ik: waarom heet je Coco💕❤️👭?
Coco💕❤️👭: omdat da mooi isss!
'Kom je met me mee naar huis? Dan kan je Jayden en Emily zien.' 'Túúrlijk wil ik jouw schatjes zien!' Enthousiast trippelt ze achter me aan.

'Omg ze zijn zo cute!' Ze pakt Emily op en knuffel haar. 'Wat hebben ze mooie ogen!' Ik knik en til Jayden op. 'Babe ben je niet moe? Wil je niet even slapen? Of zitten? Ik neem het welven je over.' Bezorgd slaat Alex zijn armen om me heen. 'Ahw! Zo schattig.' Klik. Met een ruk draai ik me om en zie daar natalie staan die vrolijk naar haar scherm staart.

Zucht. Mama 3.0 'Nee hoeft niet ik ben nog niet moe.' 'Maar de dokter zei dat je goed moest rusten dus dat ga je ook doen.' Hij legt Jayden in de wieg en tilt me in bruid stijl op. Ik zie Alex en natalie nog snel een blik wisselen. Huh? Ach ja het zal wel. Alex draagt me naar bed en stopt me in. 'Slaap lekker.' Voorzichtig drukt hij een kus op mijn voorhoofd en loopt weg.

1 maandje later

We zijn nu een maand verder na Jayden en Emily's geboorte en ik heb het idee dat Alex iets voor me achter houd. En natalie ook! Zuchtend plof ik op de bank met de tweeling in mijn armen. 'Jullie zijn er gelukkig wel altijd voor me.' Zeg ik glimlachend als Jayden dichter tegen me aan kruipt.

Ik wieg ze zachtjes heen en weer. Opeens begint Emily te huilen. 'Shhht... stil maar niet huilen.' Wacht... juist ze moeten eten. Ik leg Jayden in de wieg en doe mijn shirt omhoog. Ik geef Emily borstvoeding. Als ze klaar is leg klop ik zachtjes op haar rug, wachtend op de boer. Als ze die heeft gelaten laat ik haar in de wieg slapen.

Ik haal Jayden eruit en doe hetzelfde. 'Slaap lekker schatjes.' Ik druk bij ieder een kus op de voorhoofd en loop weg. Waar is natalie eigenlijk? Alex' moeder is al weg, mijn ouders zijn al weg. Alex is in zijn kantoor. Mijn vrienden zijn op school. En ik... ik zit hier, alleen.

Ik ga wel naar Justin en max, misschien is Chrystal er ook. Ik loop langzaam naar Justins clan. Ik ben pas zwanger geweest dus mag nog niet veranderen.

Als ik er eindelijk ben stop ik bij de grens, wachtend op een wachter. 'Heey miss Taylor!' Roept steven, een wachter hier. 'Heey steven mag ik er door?' 'Tuurlijk maar eerst. Ik hoorde dat u een kind heeft gekregen!' 'Ja klopt! 2 Jayden en Emily. Je mag ze wel bezoeken als en wilt?' Hij knikt. 'Ik zal wel een keertje komen kijken.' Ik glimlach en loop door.

'TAY! Klopt het dat je een kind hebt?' Vraagt max. Ik knik
'Jup.' 'Wat doe je dan hier? Je moet rusten! Waar is Alex?!' 'Ehm Alex... Hij zit de laatste tijd veel in zijn kantoor, druk bezig met zogenaamd werk. Geen idee wat hij doet.'

Afkeurend schudt hij zijn hoofd. 'Slecht! Je laat je pas geleden zwangere mate toch niet alleen achter.' Hij draait zich om en zakt door zijn knieën. 'Spring op mijn rug.' Ik wil protesteren maar max tilt me gewoon op zijn rug.

Met vampieren snelheid rent hij naar de binnentuin. 'Hier blijven! Ik zoek Chrystal wel, ik zal wat mensen warme chocomelk brengen en een deken.' Zonder op antwoord te wachten rent hij weg.

'Hallo miss white hier is een deken voor u en warme chocomelk.' De vrouw slaat de dekens om me heen en geeft me de chocomelk. 'Bedankt.' Ze glimlacht warm naar me en loopt weg.

'Haaaaaaay! Hoe gaat het? En met je kinderen? Ik vind het zo gemeen wat Alex heeft gedaan! Dat kan gewoon niet! Kom wij gaan pretty little liars marathon houden!' Ze komt naast me zitten met haar laptop en start pretty little liars.

Volgende middag weer terug (ze bleef slapen)

'Taylor! Waarom liet je niet weten dat je bij Justin sliep! Weet je wel niet hoe gevaarlijk dat was?!' Zegt Alex. 'Kan ik er wat aan doen dat ik me verveelde? Iedereen zat op school en jij zit gezellig in je kantoor en ik? Ik moet lekker op de bank voor me uit staren! Wat deed je daar?!' Gil ik boos. 'Sorry hoor ik was met natalie aan...' geschrokken klapt hij zijn mond dicht. Wat?!

Sorry sorry zo sorry dat ik gisteren niet heb gepubliceerd :( maar om het extra spannend te laten publiceer ik overmorgen pas 😈
Xxx

mated with the enemy -voltooid-  Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu