mated with the enemy -voltooid-

Toestemming?!

Stukje van het vorige hoofdstuk:
Na het eten loop ik terug naar mijn kamer. Waarom zijn pap en mam nog niet thuis?! 'Mam! Waar ben je? Je blijft een beetje lang weg!' Mindlink ik half ongerust half boos. Na een tijdje krijg ik reactie 'ehm sorry lieverd we zijn de tijd een beetje vergeten. We komen eraan. Hebben jullie al gegeten?' Mindlinkt ze schamend en hijgend. Iehw moet er niet aan denken wat ze hebben gedaan! Bleh.
~~~~ hoofdstuk 8

Pov Taylor

Volgende ochtend

'Lieverd Alex is beneden, gelukkig is je vader niet thuis maar ik denk niet dat hij nog lang wegblijft...' Alex? 'Jaaah! Hij komt ons halen!' 'Nee Daya! Ik ga niet mee!' 'Waarom niet!' Ik negeer haar maar en zeg tegen mijn moeder:'ik kom.' Ze knikt en loopt weg.

Vermoeid stap ik uit bed, kleed me aan en poets mijn tanden. Ik stap uit mijn kamer maar loop tegen een harde rug aan, en aan de tintelingen te voelen is het Alex. Meteen draait hij zich om en trekt me tegen zich aan. 'Alex! Laat los!' Sis ik boos. Hij luisterd niet en drukt me nog dichter tegen zich aan.

Ik zucht en leun met mijn hoofd tegen zijn borst. 'Het spijt me babe, ik was mezelf niet helemaal. Mijn wolf werd gek. Alsjeblieft vergeef het me.' Zegt hij smekend. Ik glimlach en sla mijn armen om hem heen. 'Ik vergeef het je.' Fluister ik.

Hij glimlacht en zoent me. Liefdesvol zoen ik terug. 'Alex.... Pap komt zo thuis, je kan niet blijven!' Hij gromt. 'Ik ga niet weg zonder jou! Of jij gaat met mij mee of ik blijf hier!' Zegt hij vastbesloten. 'Alex....' Hij schudt zijn hoofd en zegt:'Nee babe ik laat je niet hier! We zijn mate's wij horen bij elkaar! Maangodin Luna heeft ons niets voor niets met elkaar gekoppeld!'

'Dat week ik Alex.... Dat weet ik.' Op dat moment hoor ik de deur open gaan. 'Chips pap is thuis!' Sis ik. Alex grinnikt. 'Zeg jij chips?' 'Ja problemen mee?! Zorg maar gewoon dat je weg komt!' Hij druk zijn lippen op de mijne en fluistert:'Ooit zullen we samen zijn. Je kan me bellen als je me mist.' Hij drukt nog een laatste kus op mijn lippen en springt uit het raam.

Ik ren naar het raam en zwaai hem uit. 'Spuit heeeeeel veel deodorant of parfum in je kamer!' 'Waarom? Stinkt het dan?' 'Neehee maar de geur van Alex hangt hier en je vader kan het gewoon ruiken!' Ohwja...... Snel pak ik 2 deo flesjes en spuit de kamer vol.

Ik gooi de flesjes in mijn la. Net op tijd! Mijn vader komt mijn kamer binnen en komt naast me zitten. 'Taylor, ik rook net al dat Alex hier is geweest... Weet je..... Ik wil gewoon het beste voor je. Ik heb er over nagedacht en ik vind het goed dat je omgaat met Alex. Ik weet hoe het voelt zonder mate. Ik ben liever dood zonder je moeder. Maar.... Beloof me dat jullie het nog even netjes houden!'

Netjes houden? 'Tay je vader bedoeld dát... Het tweede deel van het matings proces.' Ooohw dat! 'Ja pap ik zal het netjes houden. Bedankt!' Glimlachend sla ik mijn armen om hem heen. 'Alles voor mijn kleine meisje.' 'Ik ben niet klein!' Grom ik lichtjes. Hij grijnst. 'Voor mij wel.' Ik grom 'Pap mag ik naar Alex toe? Alsjeblieft?' Zeg ik en ik kijk hem aan met mijn onweerstaanbare puppy ogen!

Hij zucht. 'Dat is niet eerlijk! Je weet dat ik daar niet tegen kan!' Zegt hij kinderachtig. Ik grijns. 'Dankje pap.' Ik druk een kus op zijn wang en ren naar mijn moeder toe. 'Hey!' Hoor ik mijn vader nog roepen. Ik glimlach.

'Mam! Pap vind het goed dat ik met Alex om ga!' Gil ik bijna. Enthousiast geeft ze me een knuffel. 'Maar dat is geweldig! Komop doe nog een laagje lipglos op en ga naar Alex!' 'Nog meer lipglos?! Nee een laagje is al genoeg hij heeft me toch al gezien.' Ze haalt haar schouders op en duwt me richting de deur. 'Geniet nog maar even van je tijd samen met Alex want voor je het weet is de vakantie voorbij.' Ik zucht. Ohja school.

Ik geef m'n moeder een kus en loop naar buiten. Ik verander in mijn wolfvorm en begin richting de pack van Alex te rennen. Aangezien ik sneller kan rennen ben ik er al in 10 of 15 minuten.  Ik weet het niet... Ik zie geen klok in het bos.

Bij de grens word ik tegen gehouden. 'Verander terug!' Commandeert een wachter. Ik verander terug en vraag:'Eh, sorry mag ik naar Alex?' 'Wat een respectloos mens ben je toch!' Zegt een wachter boos. Boos stoot de ander wachter hem in zijn zij.

'Stil nou! Dat is de dochter van de maangoden én onze toekomstige Luna!' Sist de slimmerik ja zo ga ik hem noemen en de andere noem ik respectloos. Mooie namen toch? 'Jup!' Vang zet "respectloos" een stap naar achteren. 'Sorry Luna of maangodin ik wist niet dat u het was.' Ik haak mijn schouders op. 'Ach ja maakt niks uit. Mag ik nu naar Alex toe?' Ze knikken en zetten een stap opzij zodat ik erlangs kan. 'Nogmaals sorry Luna.' Zegt "respectloos' die nu wel respect heeft. Ik glimlach naar ze en loop naar het packhuis.

Ik verberg mijn geur en loop naar een random vrouw. 'Sorry mevrouw maar weet u waar alpha Alex is?' 'Eh ja hoor maar waarom zoekt u hem?' 'Ik ben zijn mate.' Vrolijk kijkt ze me aan. 'Dus jij bent Taylor, de dochter van de maangoden, de persoon waar Alex het zo vaak over heeft, de mate van mijn zoon!' Zoon?! Is dit zijn moeder?! Nu ik beter kijk.... Alex lijkt inderdaad wel een beetje op haar.

Onzeker kijk ik naar mijn schoenen en frunnik ik aan mijn shirt. Ze  grinnikt en zegt:'Maak je maar geen zorgen! Ik vind je een prachtige meid! Ik neem aan dat je voor Alex komt?' Ik knik. Ze glimlacht. 'Hij is in zijn kantoor die trap op dan naar links dan zie je vanzelf wel een deur met het woord "kantoor" erop.' Dankbaar glimlach ik naar haar en loop zoals ze heeft gezegd de trap op, en dan links. Ik loop door de gang heen en zie een deur staan met daarop in gouden letters "kantoor"

Ik klop op de deur en hoor aan de andere kant een geïrriteerde stem 'Binnen.' Zeggen. Ik open de deur en loop naar binnen. Best mooie kantoor. Links boekenkasten vol boeken, recht voor me Alex' bureau en daarachter een hele grote raam met uitzicht op een hele grote plein. Recht van me zie ik kastjes en kluisjes. 'Hoi Alex.'

Hoi sorry dat dit hoofdstuk zo laat komt maa ik was niet thuis en toen ik thuis was, was ik het vergeten..... 😓 hoe kan ik jullie nou vergeten?! Maar gelukkig heb ik toch jog een hoofdstuk kunnen schrijven 😄
Xxx
-vote
-comment
-follow