mated with the enemy -voltooid-

Vrijheid!

Stukje van het vorige hoofdstuk:
Bij een bepaalde plek hoor ik een klikje en gaat er een stukje van de muur opzij. Lucas wenkt me en kruipt verder door het gangetje. Ik kruip achter ze aan, net op tijd kruip ik erdoor voordat het muurtje weer terug schuift.
Ik kruip verder achter Lucas en Damian aan. Aan het einde zie ik al een licht stipje. YAAAAAAAAS OP NAAR M'N VRIJHEID!!!!!

~~ hoofdstuk 13

Pov Taylor

Net voordat we eruit kruipen, stopt Lucas ineens. 'Luc...' Zegt Damian maar hij wordt afgekapt door Lucas. 'Er.... Zijn.....daar.... Bewakers!' Fluistert Lucas met pauzetjes. 'Wie?' Fluistert Damian terug. 'Lars en Casper.' 'Die kunnen we toch wel aan?' 'Je hebt je wolf nog niet eens en ik heb hem nog niet eens één jaar!' Ze kijken met een smekende blik naar mij. Whut?

'Ik hoef hem toch niet te doden?.... Alleen bewusteloos?' Ze knikken. Ik adem diep in en loop naar voren en verander meteen in mijn wolf. Ik hoor achter me iemand ook verander. Waarschijnlijk Lucas want Damian heeft denk ik zijn wolf nog niet. Er komen 2 wolven aanrennen die er niet zo stevig uitzien als ik. Ahahahah ik ben de dochter van de maangoden dus zo moeilijk gaat het niet worden!

Ik grom en ren naar een bruine wolf. Hij ziet het niet aankomen en vliegt weg. Ik grijns, voor zover ik kan grijnzen in wolvenvorm. Piepend staat hij op en komt hij op me afrennen. Met gemak ontwijk ik hem. Ik sla met mijn poot tegen zijn kop waardoor en nu een grote kras op zit.

Hij jankt en slaat mij op mijn kop maar hij is best wel slap. Ik grom woest en bijt in zijn poot. 'Dood hem dood hem!' Roept Daya in mijn hoofd. 'Nee daay bewusteloos niet dood.' Ik sla nog een paar keer maar krijg er al snel genoeg van. Ik schop/sla hem tegen zijn slaap (als ene wolf die heeft, of word word het geen slaap genoemd?) hij zakt door zijn poten en.... Hij is bewusteloos.

Ik kijk naar Lucas en zie dat hij een paar verwondingen heeft, gelukkig allemaal kleine maar één grote beet in zijn poot. En de andere wolf? Die is bijna zo goed als heel! Ik storm op de wolf af en bijt hem in de staart. Ik slinger zo hard als ik kan tegen een boom aan waardoor hij ook bewusteloos raakt. Dankbaar kijkt Lucas me aan. Ik verander met kleren terug en laat Lucas ook met kleren terugveranderen.

Bewonderd kijkt hij naar zichzelf maar zakt al snel door zijn benen. 'Lucas!' 'Daar zijn ze! Pak ze!' Hoor ik een woedende stem roepen. Ik draai me om en zie mijn Oh zo lieve ontvoerders.... 'Luna hierheen.' Ik draai me om en zie Damian. Ik knik. Ik probeer de tijd op stop te zetten, maar het zal niet lang meer duren voordat hij weer begint want deze kracht moet ik nog onder controle krijgen.