Dokunmaya kıyamadığım

Nasip değilmiş

Çok sevmek yanlış değil ama olmayacak birini sevmekte ısrar etmek çok yanlış.Tek yürekte sıkışıp kalan sevgi güzelleşmez üstelik hem çürür,hemde çürütülür zamanla.Ben öyle birini sevdim ki bana sabretmeyi öğretti beni sevmesini beklerken öğrendim üstellik sabretmeyi.Dayanmayı ,şükretmeyi o öğretti.Sevmesini beklerken alıştım acıya,hasrete dayanmayı da onda tattım. Korkuları,sevinçleri bir avuç mutluluğu onda buldum.Oysa edindiğim tüm hayallerimin,umutlarımın yıkılacağını bir görünüp,bir kayboluşuyla anlamalıydım bana nasip olmayacağını.
her şeyin farkındaydım.Aslında canımı yakan asıl şey bu bilmek ve farkında olmaktı.Ama şunu bilmesini isterim;Kendimi size karşı kandırmak çok tatlı geliyor efendim ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum boğuluyorum adeta içimdeki boşluğu sevgisizliği hangi dilde anlatacağımı bilmiyorum.Sitem etmeyeceğim sevmediğinize hem yalancı sevgiyi uzatmak bile bile hüznü artırmaktır.Sevilmemek üzmüyor aslında çoğu zaman.Başkasını seviyor olmanız acıtıyor canımı bilinçsiz bir şekilde takılıyorum şarkı sözlerinize, mesela inatla kendimi ve sizi arıyorum şarkılarınızda ,bilmenizi istiyorum.Beni yıpratan başkasını düşündüğünüzdür, başkasına şarkılar söylediğinizi bilmemdir, sizinle birlikteyken uzaklara daldığınızda onun yüzünü hayal ettiğinizi bilmemdir.En acısı da ne biliyor musunuz boşluğa bakıyordunuz,boşluğa yürüyordunuz yarım adımlarla, umutsuz yarınlara .Yazarken bile ellerim titriyor, kalbimi alçıya aldırmak istiyorum ama olmuyor.Çünkü yaralarımı gizleyebilecek kadar büyük bir sargı yok bazı acıların dinmesine yetecek kadar uzun bir ömrümde yok geçmeyecek bir yara olarak kalıyor. Yani kaderimde iyileşmek yoksa yaramın, kan revan içinde kalsam da,onu taşımam gerekiyor. Oluruna bırak diyorlar belki de öyle yapmam gerekiyor,çünkü bazen ne yaparsan yap istediğin gibi yürümüyor her şey.Her sabah aynı duyguyla uyanıp gün boyu aynı boşlukta savrulmak çok can yakıyor,belki yeterince savaşmadın diyecekler ya da gerçekten isteseydin pes etmezdin, onu mutlu edebilirdin, sevdirirdin kendini diyecekler ama kimsenin benim içimdeki yorgunluktan,kırgınlıktan haberi olmayacak. Bu yüzden ne kadar seversen sev elinden geleni ne kadar yaparsan yap; Rabbin rızası olmayınca olmaz.Nasipten öte köy yok nasılsa,olsa güzel olur olmasa da nasip kısmet diyeceksin