Gidemiyorum

82 3 0
                                    

  Yokluğunu kabullenemeyen kadın hastalığı bu.. sonunu getiremediğim yarım yamalak bir şiir.. sana söyleyemediğim tüm kafiyeli cümleler.. sarılamadığım tüm sokaklar.. bardakta yarım kalan suyun.. sürekli çalan şarkı, şu lanet kitap.. hepsi dans ediyorlar zihnimde.. eğleniyorlar benimle, kaybolmuyorlar.. yüksek hızlı metastazla, dağılıyorlar her dakika her hücreme.. pasif ruhlu antidepresanların çözemeyeceği o karanlık noktadayım, iyi ki sonumuzda ölmek var.!  

  Daha ilk o haziran günü hiç ayrılmak istemedim yanından hissedebiliyordum son kez göreceğimi.. sonraki günlerde de istemedim hiç görmeyi.. şimdilerde gel gitleri arasına sıkıştığım, ağlayarak seviştiğim bir adam O.. hassas kalbimi hırpalayan sadist cümleleri, her an hazır.. ve kullanmaktan, ruhumu paralamaktan zevk alır gibi karanlık bir yanı.. neden hâlâ gitmeyi istemiyorum, isteyemiyorum ben.?! O güzel kış sabahında hapsoldum içine.. çünkü ben onun gözlerine baktım hep.. şiirlerinin derinine kaçırdığı bakışlarını yakaladım, hiç istemesede.. ve orada yaraları sarılamamış bir çocuk gördüm.. birde beni ölesiye sarmak isteyen bir adam.. dili; yakıcı cümlelerini ipe dizerken.. gözlerinin içinde ki o çocuk da ağlıyor benimle birlikte.. Oysa adamın lügatında yok ağlamak kelimesi.. kendini kapatmış tüm çığlıklara, duymazdan geliyor.. ve ben ağlayan bir çocuğa arkamı dönüp gidemiyorum.. içinde ağlayan çocuğa bile teselli veremeyen bu kadın; bakmayın aslında göz yaşlarım akarken daha, affediyorum.vücuduma yabancı bir madde enjekte etmiş sanki.. damarlarımda yakıcı bir his dolaşıp duruyor.. nefesimle buluşuyor, kanıma karışıyor bu adam.. artık hiç birşeye engel olamıyorum.. aklım bulutlara uzanmış, el sallıyor şimdi.

Dokunmaya kıyamadığımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin