Ne hatıralar dolu parmaklarımda.önceden saçlarında gezerken, şimdi saçlarımı yoluyorlar.Aldandığım bedenler;aldandığım duyguları alıp gidiyor hayattımdan...geçip gidiyor ömür.kokun gitti bedenimden bilesin.Oysa her bir çizgini izledim, yarın göremeyecek oluşumun uğruna. gecenin bir vakti kalktım yatağımdan, biraz dolaştım evin içinde, kokunun kaldığı bilekliği sıkıp göğsüme bastım. aynaya bakmadım, dişlerimi fırçalamadım, yüzümü yıkamadım, sıçayım rutinine.. daha perdeleri açılmamış, içeri güneşin sızmasına izin vermeyen pencerenin karşısına oturdum, boş boş bakıp durdum karanlığa.. elim telefona falan gider gibi oldu, havada asılı kaldı kararsızlığım. elimi uzatmamın amacı değişti, elime almadan saate baktım telefondan.. sabahın 4'ünde bok var da uyandım dedim.. sonra hızlandı hareketlerim, saçlarıma gitti parmaklarım.. kafatasımı parçalarcasına sıktım.. dayanamadım, telefonu alıp duvara fırlattım birden.. içim sızladı kalkamadım yerimden.. gözüm perdeye ilişti, bir kenarından ışık sızıyordu içeri.. saat sabahın 4'ünde ne güneşi dedim kendi kendime.. yavaş hareketlerle pencereye uzandım, perdeyi açtım.. etraf karanlık, daha güneşten zerre yok gökyüzünde.. açmadan önceki ışığın sızdığı yere ilişti gözüm.. fotoğrafını koymuştum pencerenin önüne, hatta koyarken sana da seslenmiştim; "gözlerin güneşimdir, bundan sonra her sabah sen doğucaksın günüme".. gülmüştün.. gözlerin parlıyormuş perdenin arasından.. "sıçayım halusilasyonuna hepte bahsederdin su lanet halusilasyonlardan ulan!" dedim, bağırdım çağırdım odanın içinde.. bir an dalmışım, bağırmayı bıraktığımın farkında değilim.. "seni özledim, seni özledim, seni özledim" diye sayıklanıyordum kendi kendime fısıltılarla.. durdum, duyamaz dedim, ne boka faydası var ulan özlemenin dedim.. bi boka faydası olmadı!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dokunmaya kıyamadığım
De TodoDokunmaya kıyamadığım adamın kalbi bir başkası için atıyor. Ben onda kül olurken, sevgisini hak etmeyen biri için yanıyor.
