"What are you doing here?" takang tanong ko sakanya nang mapalingon ako.
"I called him." si Papa. Nasa bukana siya ng pintuan dito sa kusina.
"Hi." nakangiting bati niya. Tinaasan ko lang siya ng kilay. "I'm here to fetch you." sabi niya.
"What?" gulat na tanong ko. Tiningnan ko naman sina Papa at kuya. Nakangiti sila na tila tuwang-tuwa sa nakikita. Argh. I hate them. "I'm sorry but I can't, Lili. May gagawin pa kasi ako." sabi ko. Totoon 'yon. Hindi ko pa tapos 'yong isang requirement ko at sa monday na ang deadline no'n. "Pasensya na talaga."
"It's her day today. Aren't you going to visit her?" ani kuya habang seryusong nakatingin sa 'kin. Napa-isip naman ako. "I can't believe, you forgot her day." napapailing pang-aniya saka umalis.
Napasimangot ako. Walang akong natatandaang okasy---
"It's your ate Priena's day." sinabi ni Papa.
No way. Nilingon ko ang kalendaryo na nasa tabi ng bintana. Napapikit nalang ako sa inis. Stupid, Avian.
"Ang tahimik mo yata. You okay?" tanong ni Liero.
"Yeah," tipid na sagot ko.
Hindi na siya ulit nagsalita.
We're here at the cementery sitting in a piece of clothes infront of her grave. We brought a cake in our way here with a candle above it. We've been in silence for a moment. Tanging hangin at huni lang ng ibon ang maririnig. Mabuti nalang at makulimlim kaya hindi gaanong mainit.
"Pumunta na ba siya rito?" tanong ko habang nakatingin parin sa puntod ni ate. Unlike, sa mga nakaraang taon na bumibisita ako. Palagi akong umiiyak, sinisisi ang sarili. But, now I'm trying to be okay, after all. I know ate Priena won't be happy if she saw me cry. Halos apat na tao narin ang nakalipas.
"I don't know." kibit-balikat na aniya. "Hindi pa ba kayo okay?"
"I'm not sure. Why don't you try to ask him? 'Di ba mag-bestfriend kayo?"
"Why is it I feel like you're bitter when you said the last question?" aniya, nang-aasar.
"Feel mo lang 'yon. 'Wag kang assuming dude."
"Do you want me to tell him that you have a crush on him?" mas lalo siyang ngumisi.
