Chapter 6

85 9 0
                                    

Everyone's busy. Some students are walking fast chasing their deadlines, some are just coming back and fort looking for their teachers to sign their clearance. It's the last week of the semester and we don't have class anymore.

"I feel so drained." Momo said when she sit beside me. It's eleven thirty in the morning. Katatapos lang namin ipasa ang huling requirements.



We're here at our favorite stomping ground in the school. Blossom Garden. There are many kinds of flowers; Carnation,Common daisy, Primrose, my favorite sunflower and others. Ang gaan lang sa pakiramdam. Kahit stress na stress ako kanina dahil sa isang group project na akala ko ay okay na at naipasa nila last week. But, heck. Kung hindi pa sinabi ng isa kong kaklase ay pare-parehas siguro kaming bagsak.



"Nakausap mo na si Ma'am Rhean?" maya-maya'y tanong ko. Ang kulit kasi, palaging nag-ooverthink na bagsak daw siya sa isang subject namin eh hindi pa nga niya nakita 'yong grades niya. Ni minsan naman hindi pa siya bumagsak.



"Oo. Wala naman daw akong bagsak." masayang sabi niya. Tsh. See? OA lang talaga 'to. "Nagtagal pa ako kasi pinakanta pa 'ko. Kaloka." sumimangot naman siya. Ganda kasi ng boses. Sana lahat di ba?



"Para namang hindi kana nasanay.." sabi ko saka binuksan ang yakult na binili ko kanina nang dumaan kami sa canteen.



"Nandun kasi kanina si Sir Laudez. And you know what, he keep staring at me." nakangiti na naman siya. Nag-iimagine naman siguro 'to.



Karamihan sa mga estudyante dito sa school ay may crush kay sir siguro dahil sa gwapo pero alam ko hindi lang iyon ang dahilan. Siya siguro ang pinakabata na teacher dito sa school. Mabait din kasi siya, ang ganda pa magturo at mahilig din siyang magbiro.


"Kilig ka naman."


Pinandilatan niya 'ko. "'Di ba pwedeng support ka nalang?"


"Palagi naman ah. Pinapaalalahan lang kita." sabi ko saka inubos ang yakult. Inilagay ko ito sa malapit na basurahan.



"I never forget it, Avian." saka itinuon ulit ang tingin niya sa mga bulaklak.



I nodded. "It's good to her that."


"Pero sa totoo lang ang hirap pigilan." she snorted. She had a hard time. I know.



"I understand you." Naramdaman kong napatingin siya sa 'kin. Hindi ko inalis ang tingin sa mga bulalak na tinatangay ng hangin. "Wala naman kasing tao ang hindi nahihirapan. At kung hahayaan naman natin ay may posibilidad na malaki ang magiging epekto no'n sa 'tin."


"Atleast naging masaya tayo."


"Sabagay, nasa kanya- kanya'ng personal na desisyon nalang 'yan."

MESSY LOVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon