1.Bölüm Yakalanma

345 22 2
                                    

~Medya Gece'nin kahverengi saçlı hali~

GECE:

Koşmaktan çok yorulmuşum ve artık durmam gerekiyordu ama peşimde olmadıklarından emin olmalıydım. Nerdeyse sahilin sonundaydım. Birazcık durup soluklanmaktan zarar gelmez diye düşünüp bir banka oturdum. Denizi ve insanları seyretmeye başladım. Hayatımı düşündüm denizin verdiği huzurla.
Ben Gece Duman. 24 yaşında uzaktan bakıldığında herkes gibi sıradan bir insanım. Ailem...ımm aile konusu benim için biraz karışık. Onlar ben 12 yaşındayken kaçırıldılar. Ama ölmediklerini biliyorum çünkü 6 yıl önce bana ailemin fotoğrafları ile birlikte kısa notlar gelmeye başladı. Şimdi ise onları bulmaya çalışıyorum. Kaçtığım adam ise dünyanın en kötü mafyalarından bir tanesi. Neden onlardan kaçtığımı soracak olursanız ailem hakkındaki o notu aldıktan sonra geniş çaplı bir aramaya giriştim. Aramalarım sonucunda da bir ay önce ailemi kaçıran adam hakkında bir kaç delil buldum. Bütün bu deliller bugün kaçtığım mafya babasını gösterdiğinden ufak bir yardımla evine girip araştırma yaptım. Tam evden çıkıp gidecekken bir korumanın beni görmesi üzerine kaçmaya başlamıştım.
Şimdi ise sahilde oturmuş soluklanıyordum. Çevreme bakındım şöyle bi. Az ilerde bana doğru gelen takım elbiseli bir grup izbandutu görmemle ayaklanıp kaçmaya başladım. Biraz daha sahil tarafında koşmaya devam edersem köşeye sıkışacaktım bu yüzden karşı yola geçip evlerin önünden koşmaya devam ettim. Ancak hesaba katmadığım bir şey vardı YOL YAPIMI. Arkama baktığımda adamlar yetişmek üzereydiler bana. Hemen karar vermem gerektiğinin farkındayım. Kararımı verip adamların geldiği yöne doğru koşmaya başladım ve çok geçmeden kendimi bir evin bahçesine atım. Düştüğüm yerden kalkıp evin bahçe duvarına çıktım ve yan taraftaki evin bahçesine geçtim. Ne yapacağımı düşünürken bir yandanda evi inceliyordum. Anlaşılan evin arka tarafındayım. Önündeki cam kapıyı görünce bir anda kafamda ampuller yandı.
Ses çıkarmadan kapıya yaklaştım. Açık olduğunu görünce sevinç dansımı yapmamak için resmen savaş verdim. Sessiz olmaya özen göstererek kapıyı açtıktan sonra yine aynı sessizlikle arkamı dönüp kapıyı kapatıyordum ki duyduğum sesle yerime çivilendim. Olamazdı dimi kendi kuyumu kendim kazmış olamazdım.

"Vay vay vay bilin bakalım kimler ayağımıza kadar gelmiş. Hoş geldin Gece Duman. Kendi ayaklarınla teslim olmaya geleceğini düşünmezdim."

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌

URAZ:

Bugün yıllardır beklediğim büyük buluşmanın günüydü. Nihayet Gece'me kavuşacaktım. 12 yıl önce babasının babama borçlanması üzerine ailecek anlaşma için gelmişlerdi. O zamandan beri ürkek maviş gözleri aklımdan çıkmıyordu.

#flashback(başlangıç)#

Kapı çalınca koşarak kapıya gittim. Babam bazı misafirlerden bahsetmişti. Sanırsam onlar gelmişti. Kapıyı açtığımda 12 yaşlarında kahverengi saçlarının daha da belirginleştirdiği mavi gözleriyle mükemmelliğin vücut bulmuş hali ve arkasında da annesi ve babası olduğunu anladığım bir kız çocuğu girdi
Babam kızı odama çıkarmamız rica ettiğinde kızı incelemeyi bırakıp odama götürdüm. Odama çıkar çıkmaz su verip veremeyeceğimi sordu. Hızlıca tekrardan aşağı inip mutfağa yöneldim. Duyduğum sesler ile mutfak kapısının yanına sinip dinlemeye başladım. Babam karşısına maviş gözlünün ailesini almış hararetli hararetli bir şeyler konuşuyorlardı. Babam bir borçtan bahsediyodu. Bu borca karşılık ise maviş gözlü olduğunu tahmin ettiğim Gece'yi terk etmeleri gerektiğini anlattığında gelecek cevabı heyecanla beklemeye başladım. Adamın verdiği kesim cevap beni şaşkınlık ve öfke içinde bırakmıştı. Kendimi tutamayıp o sizin kızınız onu öylece bir borç için bırakıp gidemezsiniz! Demiştim. Benim ani çıkışımla önce şaşırsalarda babam hemen toparlanıp "bir daha büyüklerin işine karıştığını görmeyeyim ve bu olaydan kesinlikle Gece'nin haberi olmayacak Uraz anlaşıldı mı?! O sadece ailesinin kaçırıldığını sanacak. Anladın mı beni?" sessizce kafamı salladım ve koşarak yukarı çıktım.

#Flashback(son)#

O günden sonra 6 yıl maviş gözlüyü görmemiştim taki babam bütün işleri bana devredip kabuğuna çekilene kadar. Babamın bana bıraktığı dosyaları incelerken maviş gözlünün dosyasını bulmuştum. Haberi olmasada babam sayesinde silah, yakın dövüş, on tane dil için profesyonel eğitim almıştı. Büyümüş ama güzelliğinden hiç bir şey eksilmemiş aksine griye boyattığı saçları ile daha da ilgi çekici olmuştu. Ona ailesi hakkında notlar yollamış ve beni bulmasını sağlayacak ipuçları bırakmıştım. Şimdi ise biraz geç de olsa maviş gözlü beni bulmak için evime girmiş ve yakalanmak üzereyken kaçmıştı.
Düşüncelerimi bölen şey telefonun sesiydi.
"Alo abi kız sahil tarafındaki villanızın bahçesine atladı izini sürmeye devam edelim mi"
" Hayır siz bundan önceki işinize dönün onunla ben ilgileneceğim "

Ses çıkarmadan aşağı inip arka kapıya ilerledim o sırada içeri giren kızı görmemle kısa süreli bir şaşkınlık geçirdim. Giydiği siyah büstiyer ve altına giydiği deri taytla fazlasıyla seksi gözüken kız üstüne geçirdiği siyah kapüşonlusu ve air Max ile de gayet spor gözüküyordu. Kapüşonu kafasında olduğundan net göremesede gri ve kısa saçları ona ayrı bir hava katmıştı. Arkasına dönmesine fırsat vermeden şu sözleri söyledim

"Vay vay vay bilin bakalım kimler ayağımıza kadar gelmiş. Hoş geldin Gece Duman. Kendi ayaklarınla teslim olmaya geleceğini düşünmezdim."

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.
Sizce ilk bölüm nasıl olmuş?
Lütfen oy verin ve yorum yapın.
En kısa sürede ikinci bölümü yayınlayacağım ayrıca bu bölümü arkadaşım MelaniexxMartinez e ithaf ediyorum.

ARAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin