Bugün benim için endişelendin..
Gözlerindeki korku , yüzündeki o ifade beni daha çok endişelendirdi..
Sadece ufacık bir sıyrık,
Sadece ufacık bir kaza seni ağlattı.
Benim zarar görmem seni ağlattı.
Böyle bir şeyin olduğunu düşünmem bile mutluluktan gözlerimin dolmasına sebep oldu.
Dolu gözlerin ile yanıma çömelip iyi olup olmadığımı sorduktan sonra,
Kafanı eğip ağlarken..
'Korktum Jimin..' iç çekişlerin ve gözlerinden inci misali düşen göz yaşların gözlerimin önünden gitmiyor.. 'Sen de beni bırakacaksın diye..'
Konuşamadın daha fazla çünkü seni çektim kollarımın arasına,
Tekrar kollarımın arasında ağladın, fakat bu defa benim için..
Benim için ağladın Taehyung..
Beni o kadar pişman hissettiriyorsun ki kalbim buna dayanmıyor, pislik gibi hissediyorum..
Seni mutluluktan ve sevdiğin çocuktan ayırdığım için kendimi pislik gibi hissediyorum.
Tek istediğim onun yerinde olmaktı, bana ona baktığın gibi bakman ve gülümsemen....
Onu sevdiğin gibi beni sevmeni istedim.
Bu beni neden bu kadar iğrenç hissettirmeye başladı artık?
