En son yaşadığımız şeyden sonra bir süre görüşmüyorsun benimle.
Jin Hyung'dan senin iyi olduğunu öğrensemde yetmiyor Taehyung.
Jungkook'u hatırlayıp tekrar o odanın içerisine kendini hapsetmeni istemiyorum.
Kendini mahvetmeni istemiyorum.
Seni görmediğim bir kaç gün zulüm gibi geliyor bana.
Gülümsemeni görmek zorunda hissediyorum kendimi, buna ihtiyacım var.
Ben sana geleceğim sırada sen bana geliyorsun.
Evimin kapısında karşılaşıyoruz.
Bir şey söylemememe izin vermeden sarılıyorsun bana.
Kolların bedenimi sıkı sıkı sararken cennette gibi hissediyorum.
Kokunu içime çekiyorum, genzim sızlayana dek..
Hıçkırıklarını duyuyorum.
'Unutmalıyım.' sarılışına karşılık verip kollarımı sana sarıyorum. 'Onu unutmalıyım Jimin, ama çıkmıyor kafamın içerisinden.' Ağlayışın hızlanıyor.
Gözlerimin dolduğunu hissediyorum.
Benden ayrılıp yanaklarımı avuçluyorsun.
'Bana yardım et.' Sana yardım ettim.
Dudaklarımı sıcacık dudaklarının üzerine kapattım.
Bu defa sen de bana karşılık verdin Taehyung.
İstekle öptün beni.
Gerçekten hissettim,
Unutmak istediğini..
