Seni o odadan çıkarabildiğim için mutluyum.
Fakat bu kadar ölü gözükmemelisin.
Sanki Jungkook yerine seni öldürmüşüm gibi..
Ufak tefek yediğin yemekler ve gözle görülür derecede zayıflaman seni bir ölüye benzetiyor.
Sana zorla yemek yediriyorum..
Bana bağırsan da çağırsan da geldiğin yer tekrar kollarımın arası oluyor..
Kollarıma düşüp ağlıyorsun.
Yere düşen her bir göz yaşın, kalbime düşen birer kıvılcım.
'Ben ölseydim keşke..' bunu söylemen beni o kadar iğrenç hissettiriyor ki o an kendimi öldürmek istiyorum. 'Onun yerine ben ölseydim eğer bu kadar çok acı çeker miydim Jimin?'
Kulaklarımı tıkamak istiyorum.
Duymak istemiyorum..
Senin ölecek olma ihtimalini bile duymak istemiyorum.
Bunu aklından geçirmen bile beni sinir ediyor..
Sen ölemezsin Taehyung.
Benim olmadan ölmene izin vermem..
