Kapıyı açtım ve yiğit gelmişti, Yiğit polisti babama çarpıp kaçan adamları bulmam için bana yardım ediyordu, ama bu saatte burda ne işi vardı bişeymi oldu acaba
" hayrola Yiğit, birşey mi oldu" dedim suratına merakla bakarak
" yok bişey olmadı, bende onun için geldim, bi konuşa bilirmiyiz " dedi arkamdaki Elif'e bakarak devam etti lafına,
" baş başa yani " dedi cümlesini bitirerek.
Elif hemen merakla bakan surat ifadesini düzeltip
" pardon ya,ben gidiyim siz konuşun tabi " dedi eli ayağına karıştı yine, şaşkının Yiğitse sadece tebessüm etmekle yetindi
" gelsene içeriye kapıda kaldın " dedim
"Rahatsız ettim zaten akşam akşam girmeseydim " dedi mahçup bir şekilde
" gel ya sorun yok " dedim onu rahatlatmak istercesine, başını sallayıp içeri girdi, salona geçip oturduk suratına bakmaya başladım anlatmasını bekleyerek ama oda bana bakıyodu
" ee Yiğit anlatıcakmısın artık neoldu" dedim konuşmayınca, dalmıştı kafasını sallayıp
" pardon ya " dedi tebessüm ederek
" babanın olayıyla ilgili konuşmak için geldim aslın da " dedi baban diyince kalbim sıkışmıştı, onu ne kadar özlediğim geldi aklıma hemen toparlayım konuştum
" neoldu bi şeymi buldun katille ilgili " dedim
" aslında evet, ama öyle kanıt falan deyil, neye elimizi atsak boş çıkıyor" dedi anlamaz bir şekilde suratımı büzdüm
" nasıl yani " dedim
" arkasında hiç bir delil bırakmamış olamaz " dedim lafıma devam ederek
" öyle deyil, yani delil bıraksada bulamayız " dedi, bu iş iyice karmaşık bi hal almaya başladı
" ne diyorsun Yiğit hiç bir şey anlamadım " dedim
" şöyle ki sen onun hakkında birşey bulsanda, yok oluyor buhar oluyor, uçup gidiyor, yanisi biri adamı koruyor" dediği anda kafamdan aşağıya kaynar su dökülmüştü sanki,oturduğum yerden ayağa fırladım bir sağa bir sola dönmeye başladım.
" Ne demek biri koruyor ya, kim bir katili korur ki, ya o benim babama çarpıp orda bırakıp kaçtı o bir katil nasıl korurlar ya " dedim delirmiş gibi kendi kendime sayıklar bi halde,
Yiğit'te yerinden kalktı ve yanıma gelip beni kollarımdan tuttu
" sakin ol, bulucaz o adamı " dedi beni sakinleştirmek istercesine, kolumu Yiğit'in ellerinden kurtarıp
" bırak Yiğit ya, daha demin demedin mi adamı biri koruyor diye, bütün kanıtları yok ediyor demedin mi, nasıl bulacağız " dedim sinirlerim iyice gerilmişti
" bak sakinleş, yarın okul çıkışı işin yoksa buluşup konuşuruz " dedi gözlerime bakamaya çalışarak, kafamı sallamakla yetindim.
Yiğit aldı cevaptan memnun bir şekide tebessüm edip arkasını dönüp evden çıkmıştı beş dakika sonra Elif odasından çıkıp yanıma geldi
