Park C's POV
" Anak please bumalik kana kay mommy mo .. hik.. hindi ...hik... ka niya kayang mawala ka." - iyak ng ina ni JL sa puntod nito.
"Hon tama na, wala na siya. Kailangan mong maging matatag. Alam mo kung nabubuhay pa siya ngaun hindi un papayag na umiiyak ka ng ganyan kaya tumahan ka na ." - sabi ng daddy ni JL sa asawa nito.
Lumapit ako sa puntod ng Bestfriend ko.
" Best andaya - daya mo! Di ba walang iwanan?! Kakainis ka din! Hindi mo alam kung bakit diba?! BESTFRIEND GUMISING KA NA NGA KASI DYAN!!!..hik..hik..hik.. KAKAINIS KA KASI!! KUNG SINABI MO LANG SANA NG MAAGA EDI SANA NAALAGAAN KITA.. hik ... SANA MAGKASAMA TAYO NGAYON.. hik.. BESTFRIEND NAMAN KASI !! ---" - naputol ang pag hahagulhol ko sa puntod ng bestfriend ko.
Niyapos ako ng Mommy at Daddy ng bestfriend ko.
Wala naman kasing ibang yayapos kundi sila dahil wala naman akong magulang kasi wala naman dito ang magulang ko.
Ang tita ko andun nakaupo lang siya.
Si Kai nasa likuran ng Daddy ng bestfriend ko.
" Hija, tama na, *pinahid muna nito ang luha sa mga mata niya* wag ka ng umiyak. Sobrang bait mong kaibigan at sobrang bait mong bata. Salamat sa'yo dahil kung hindi sayo walang magiging kaibigan ang aking anak na katulad mo. Salamat at napatawad mo siya sa mga kasalanan niya na ginawa sa'yo. Salamat dahil pinatawad mo pa rin siya. Tahan na. Wala na siya. Siguro hanggang dito na lang talaga ang buhay niya. Wag ka ng mainis sakanya dahil hindi niya sinabi sayo na may sakit siya. " - sabi ng tita ko na ina ni bestfriend
Umiyak nanaman ako.
" Tita ..hik .. ang hirap ..hik.. tinuring ko siyang kapatid. Masakit sakin na mawala siya." - iyak ko pa rin na sinabi sa tita ko.
"Kailangan mong kayanin... Mas lalong mahirap samin... na mawala siya... dahil siya lang ang anak namin... Solong anak.. Ikaw na mabait na bata madami ka pang magiging bestfriend..--" hindi ko na pintapos pa ito dahil baka may sabihin pa siya na lalong ikakaiyak ko.
" Tita iba siya.. Kahit ganun ang ugali niya okay lang sakin.." - sabi ko habang pinapahid nito ang luha ko.
Lahat ng pinagdaanan ko sakanya.
Lahat ng paghihirap na natamo ko sakanya.
Lahat ng bagay na nagpasakit sakin lalo na nung inangkin niya si Kai.
NAWALA NA SA ISIP KO YON.
Dahil akala ko pag pinatawad o hinayaan ko na lang ang mga nagdaan na masasakit dahil sa kanya magiging ayos na ang lahat!
Pero bakit ganun?
Walang nagbago?
Wala nga parents ko pero nandyan siya DATI!!
Ngayon wala pa rin ang parents ko
Pati ba naman siya MAWAWALA SAKIN??
Kelangan ba talaga na..
Pag may dumadating dapat may umaalis o may nawawala sa buhay mo??
Bawal ba kapag may dumating walang mawawala?
Bakit ganun?
Ngayong wala na siya ibig sabihin hindi ko na siya makikita?
Lalo na ngayon ang huling araw na makikita ko siya dahil bukas wala na..
BINABASA MO ANG
I'm inlove with Kai my Childhood Friend
FanfictionWhat if bumalik ang Childhood Friend mo?? Tapos sa pagbabalik niya naging girlfriend niya ang bestfriend mo.. Masaktan ka kaya ?? O Masira ang friendship niyo ng bestfriend mo?? Alamin... :)
