Brgy. Saksakan

Chapter 1: accident

Chapter 1:accident

Elise's pov:

Pagkatapos namin ayusin ung tent nag lakad lakad muna ako nang sandali. Huminto ako sa isang bangin. Umupo ako, at tumingala sa langit, "May ahas kaya rito? Sana wala." I'm so afraid of snakes. Na throumamatize nga ako dahil sa snakes.

Flashback:
Naglalaro kami ng kapatid kong si princess, I'm older, andito kami sa garden. We're playing tag. Masaya nga eh. A few minutes passed, and were still playing tag, now I'm the it.. Fantastic. I was chasing her, until... until.. napunta kami sa may bangin, umupo siya at may nakita akong ahas papunta sa kanya na nanggaling sa likod ng puno.. Nakatayo lng ako dahil di ko alam ang gagawin ko, tears filled my eyes. Gusto ko siyang balaan ngunit, di ako makapagsalita. Until ayun na, natuklaw na siya nang isang ahas, more tears filled my eyes. Anger and sadness are fighting inside me. I dont know if i should be sad or angry, or neither be afraid. I -

Present day:

Itutuloy ko na sana ang iniisip kong flashback ngunit parang may nagmamasid sa akin. Isa ata siyang bessss. Ahas kumbaga. Lumingon ako sa likod at dun ko nakita Ang ahas. Napa atras ako, papalapit siya nang papalapit sa akin. Lord eto na po ba ang katapusan ko? Eto na pi ba ang kabayaran nang hindi ko pagtulong sa kapatid ko? Mamamatay din po ba ako tulad nang nagyari sa kanya? Nakarating na ako sa dulo nang bangin, isang hakbang na lang ay mahuhulog na ako. Biglang bumuka ang aking bibig at napasigaw. "Ahhhhhhhhhhhhhhh!" Huminto ang ahas saglit, at biglang nagpatuloy sa pag gapang. Sakto nung biglang gumapang ang ahas andun na rin sila Lixette sa likod.

"Elise!" Sigaw ni Lixette. Kumuha si Noah nang bato at ipinukpok sa ahas na
ikinamatay nito. Damn. Kadiri. Pagkamatay nung ahas hinanlot ni Noah ang kamay ko at niyakap ako. Tinignan ko si Sophia. May mga luha, sa mata niya. Bumulong naman si Noah, "are u okay?" Sabay tumulo ang mga luha namin ni Sophia. "Don't worry you're safe now. " tumakbo si sophia sa papunta sa tent. Im sorry. I am not strong. Namumuo na naman ang mga luha nang kahapon.

Sophia's pov:

Nakakainis ka Noah! Sabi mo ako lang! Ako lang! Walang hiya ka! Pinaasa mo lang ako. Oo alam ko, di dapat ako umasa sayo at di rin kita dapat sisihin dahil wala ka namang sinabi na umasa ako pero, ang tanga tanga ko! Sobra!! Dumating sila Lixette, lumabas ako nang tent. Paglabas ko nakita ko na may poste, may ilaw, at may bahay? Saan kaya to papunta? Tiyak ako nakita rin nila un. We packed our bags and we even packed our tents back. Habang inaayos namin ang mga gamit namin nagkabati na rin kaming talo nila Noah. Tapos na naming iligpit ang mga gamit pati na rin ang mga tents. Lumapit kami dun sa may poste. We saw it clear, naka sulat sa billboard "barrangay Saksakan" sabay sabay naming sambit. Pumasok kami sa loob nang naturang brgy. Paglingon namin wala na ang gubat na pinanggalingan namin, puro bahay na lamang.

"Ghost town ba ito guys?" Tanong ni James sa amin. Ni isa walang nakasagot. Pinagmamasdan lang namin ang mga bahay, may tao rin naman pala. Shet, ano yun? Sa may dulo nang street may blood stains. Nagulat ang lahat.

"This isnt a ghost town. May tao sa loob nang mga bahay. May pinagtataguan sila. Bawat gabi may pumapatay at wala nang makakalabas rito. Isang laro na lahat ay mamamatay." Sambit ni Noah. Bakit ang dami niyang alam? Di ko na gusto ang nagyayari rito. Ayaw kong mamatay kaming lahat. This is all a shit! The blood stains? I know it isn't true. So why bother investigate. Bigla kaming may narinig na sigaw. Shet. Ung babae pinapatay! Damn! Lahat kami nagsitakbuhan sa isang bahay na nakasulat ang pangalan naming lahat. This brgy. Is so insane!

"Lock the doors! Even the windows!!!" Sigaw ni noah. " this isn't a game anymore. Someones taken over his throne. And his out to kill everyone, specially us." Ano ang ibig sabihin ni Noah. Marami nang bumabagabag sa akin. Di ko na gusto ang nangyayari. Isang sigaw ang muli namin narinig. "Ahhhhhhhh! T-tulong!"
Tumigil ang sigaw ngunit isang halakhak naman ang nagingibabaw sa buong bgry. Animoy nakalunok ito nang micropone na lakas nang boses, ngunit hindi yun ang nagpakaba sa amin, ang sinabi niya ang tumakot sa amin.

"WALANG MAKAKATAKAS NI ISA SA INYO. LAHAT KAYO MAMAMATAY. SPECIALLY KAYONG SAMPU!" Kami ba ang tinutukoy niya ? This is so scary, but yet, i love this adventure. " I KNOW YOU TEN ARE OUT THERE. IM COMING FOR YOU!! HAHAHAHAHHAHAHAHA!!!"