Elçin , yanındaki beyle kafeye gelmişler denize bakan bir masaya geçmişlerdi. Farkettirmeden yanındaki adama bakmak istedi. O an göz göze gelince hemen toparlanıp zoraki bir tebessüm etti.
-Daha iyi misin,hala başın dönüyorsa hastaneye gidebiliriz.
-Hayır hayır gerçekten daha iyiyim birşeyler yersem sanırım kendime gelirim.
-Ah , evet, derdemez etrafta garsona baktı bir eliyle işaret etti. İki kişilik bir kahvaltı istediğini söyledi.
Elçin daha adını bile bilmediği bu adamın ilgili tavrı karşısında şaşkındı. Daha on dakika önce ağlama nöbetine girecekken şimdi ise tanımadığı bir yakışıklıya kafede kahvaltı edecekti. Kendine inanamıyordu.
-Kahvaltı etmediğini düşünüyorum, tabii sıcağında etkisiyle..
-Şey ..aslına bakarsanız kahvaltı yapmadan çıkmıştım evden, biraz yürüyüş yapıp bir kafede yaparım diye düşünmüştüm...ama işte yürüyemeyen burdayım, diyerek kendiyle dalga geçmişti.
-En azından kahvaltı kısmını gerçekleştireceksin. Başka ciddi bir durumunun olmadığından ,eminsin değil mi?
-Ne gibi...anlamadım?
-Ne bileyim tansiyon felan..
-Ah...hayır hayır gayet sağlıklıyım. Zaten ilk kez böyle bir şey geldi başıma . Ben de anlamadım oysa hafta sonları hep gelirim buraya ama niyeyse bugün ....
deyip sustu başını iki yana sallayarak. Aslında sebebini biliyordu kendini altüst eden şeyin ya neyse....Bunu başkalarının bilmesine gerek yoktu.
-Kerim.
-Efendim?
-Kerim, adım Kerim Savaş. Daha tanışmadık, dedi Kerim elini uzatarak.
-Ben de Elçin , kusura bakmayın hemen lafa başladım kabalığımı bağışlayın lütfen.
-Memnun oldum,Elçin. ..güzel isim.
-Teşekkürler.
-Hımm..demek her hafta sonu geliyorsun...ben çok sık gelemem. Ama sanırım bundan sonra geleceğim dedi Elçinin gözlerinin taa içine bakıp çapkın bir gülümsemeyle.
Elçin şaşkın ve panik bir halde:
-Spor ...iyidir...dedi Kerimin imasını yanlışa yormamak için.
Kerim , Elçinin bu halini anladığı için gülümsemesi genişledi. Onu rahatsız etmemek için onun lafına devam etti.
-Evet, sporu severim.
-Belli oluyor , deyiverdi Elçin . Sonra adamın vücudunu incelediğini sanmasından korkarak toparlamaya çalıştı.
-Yani sporla uğraştığınız
belli oluyor o yüzden şeyettim.
-Anladım diyor Kerim ama asıl Elçinin halini anlamıştı.
O sırada kahvaltılıklar gelmeye başlamış biraz sohbete ara vermişlerdi. Elçin çaktırmadan Kerimin parmağında yüzük var mı diye baktı.Evli bir adamla yanlış anlaşılacak bir duruma düşmek istemiyordu. ' Neyseki yokmuş' dedi.
-Ne yokmuş.
Elçin panikle sesli düşündüğü için kekeleyerek bir şeyler saçmaladı.:
-Şey ...ben..ben yumurta sevmem de onun için dedim.
-Öyle mi . ..ben de şimdi yumurtanı nasıl istersin diye soracaktım.
Elçin bir yandan bir şeyler yemeye çalışıp konunun hemen kapanması için başka bir soru sordu:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZÜLAL
RomanceBu kapının arkasında kaderi vardı... "Evet kabul edildiniz" dendiğinde hayat onu alıp mutluluğa mı taşıyacaktı yoksa derin elemlere mi? .... Peki kendisi buna hazır mıydı...Etrafındaki elit giyimli insanlar ve o bakışlarla yapabilir miydi... ... Ne...
