SEVİMSİZ *DEĞİŞİM*

6. Ameliyat 2

Gözlerimi açtığımda , saate baktım. Hastahaneye gitmeme bir saat kalmış. Hemen hazırlanmaya başladım. Banyoya gidip kısa bir duş aldım ardından üstüme dizlerimin üstünde biten sade siyah bir elbise giyindim. Çantamı da hazırladıktan sonra şoförüme beni hastahaneye götürmesini söyledim. Camdan dışarı bakarken hâlâ düşünüyordum. Buradan gitmeme sadece 2 hafta kaldı. Bu gün de artık hastahane ve diyetisyen işi bitiyor. 2 haftamı sadece spora harcayacağım galiba.

Hastahaneye geldiğimde hemen doktorumun yanına merdivenlerde çıkmaya başladım. 2. kata geldigimde ağlayan insanlar vardı. Etrafa göz gezdirince onu gördüm.

Bir dakika Baran'ın burada ne işi var. Çökmüş gibi görünüyor. Merakıma yenik düşüp hemen onun yanına gittim. Boşluğa bakıp sadece düşünüyordu. Önüne oturup ona bakmaya başladım. Her ne olduysa bakmamdan rahatsız olmadı ve o da bomboş gözlerle bana bakmaya başladı. Şahsen ben olsam birinin bana böyle bakmasına sinir olurum. Onun konuşmayacağını anlayınca söze ben başladım.

"Merhaba. İçerde... İçerde kimi bekliyorsun"

" sanane "

"Bu kadar kaba olmana gerek yok . Ben sadece merak ettim"

"Her şeyi merak mı ediyorsun sen"

"Hayır"

"O zaman bunu da merak etme"
İyice sinirlenmeye başladım. Bu nasıl bir çocuktur ya.

"Kendini beğenmiş,ukala! Ben sadece yardım etmek için sormuştum. Sana soranda kabahat zaten. Ben de iyilik yapıcam. Git yapmıyorum iyilik falan. Tamam ya merak etmedim sen yeterki sus. Tamam sus. Gercekten sus. Bak susarsan bir daha sormayacağım tamam mı ? Sus demedim mi ben sana. Soruma cevap versene neden buradasın ?"

Baran mutsuz olmasına rağmen bu kız onu ilk defa güldürmeyin başarmıştı. Gerçekten sinirlenince çok tatlı oluyor diye geçirdi adam içinden.

Ayağa kalkıp gidecekken Baran sonunda seslendi.

"Dedem"

"Hmm...Üzgünüm. Geçmiş olsun"

"Ama hani yardım edicektin"

"Benim gitmem gerek ameliyata girmem lazım geç kalıcam"

"Ne ameliyatı?"

Buna yanıt veremeyeceğim için hemen duymamış gibi yapıp üst kata doktorun odasına girdim. Gerçekten böyle karşılaşacağımız hiç aklıma gelmemişti. Oysaki ben onun karşısına tamamen değiştikten sonra çıkacaktım !

Doktor tebessüm edip "Ben de seni bekliyordum hadi hemen hazırlan ameliyata alalım seni" dedi.

"Peki"

5 saat sonra (bu arada hem yağlarını hem de baldırlarını alıyorlar süre bu yüzden fazla )

     Ameliyat bittiğinde kendimi inanılmaz yorgun hissettim. Bu gün de sanırım burada kalacağım. Bu ameliyattan sonra artık kendimi zayıflamış hatta çökmüş hissediyorum eve gittiğim zaman kesinlikle tartılacağım. Bu yola başladığım zaman bu şehirden gitmemek için hiç bir sebebim yoktu fakat artık Baran var. Ona beslediğim ilgi bu gün karşılıklı konuşmamızla daha doğrusu atışmamızla daha da güçlendi.

   Artık sanki onu sahiplendim bırakıp gidemem gibi geliyor bana.

   Ben bunları düşünürken içeriye doktor girdi " eğer kendini iyi hissetmiyorsan ya da burada kalmak istiyorsan kalabilirsin. Bundan sonra bir daha görüşmeyeceğiz çünkü bu iki ameliyat sana yeterli olacaktır. Görüşürüz demek  belki beddua gibi olur bu yüzden hoşçakal "

   "Hoşçakal"

   Böyle doktorları hep garip buluyorum. Çok gevşekler aynı zamanda eğlenceliler. Hemen Hatice Sultanı arayıp bu gun de gelmeyeceğimi haber verdim. Sonra da aslında bir renk olmayan ama benim en sevdiğim renk dediğim siyaha kendimi teslim ettim.

   Bu bölüm bence çok güzel oldu. Lütfen beğenin. Beğeni sayımız bayağı az. Fikirlerinizi de yoruma bırakmayı unutmayın. Yeni bölüm artık her Cuma 18:00'da sizlerle buluşacak. Görüşmek üzere bay bay ...