Bıçak Yarası; Kuma Serisi

-16-

Zelal***

Karanlık ve soğuk bir odada açtım gözlerimi üzerime gelen soğuğu anlamamıştım etrafa bakındım. Duvarda kocaman bir Doğan figürü vardı. Bu bıçaktakinin aynıydı. Tam kalkacakken üzerimde birşey olmadığını gördüm. Yere saçılan kıyafetlerime baktım. Gözlerimden akan yaşlar yüzünü ıslatmaya başlamıştı. Benim , benim kadınlık gururum gitmişti hiç tanımadığım birisi bana sahip olmuştu ağzımdan çıkan güçlü feryat boş odada yankılanmıştı. Kapının açılmasıyla yüzü biryerden aşina olan bir adam girdi. Sırıtarak karşımdaki koltuğa oturdu. Üzerine giydiği siyah kazağının kollarını katlamış eşofmanının paçalarını da yukarıya katlamıştı. Hafif hafif çıkan sakalları onu tatlı gösteriyordu.

Prashant Sawant= Batıhan Şendallı

Yüzüme bakıp sırıtarak "çıplak bedenini unutup beni izliyorsun sanırım dün geceyi hatırladın" ne diyordu bu adam bana dukunmuştu. Tekrar akan gözyaşlarımı sildim. Üzerime yatağın çarşafını sarıp banyoya koştum. Banyonun ıslak zeminine oturup ağlamaya başladım. Kapının bir anda açılmasıyla kapıya baktım. Yine o herif üzerimdeki çarşafa daha sıkı sarıldım. Yanıma oturup yanağımı okşayıp "çok mu üzüldün ama siz ağlamazdınız yani abin öyle derdi. Ağlamasaydın sana herşeyi anlayacaktım. Mesela dün gece diye birşey yok diye ama ağladın sizin soy adınızdan bir kişi ağladı o yüzden sana o dün geceyi bu gece yaşatacağım" diyip yanağımı sıkıp ayağa kalktı. Olmamıştı ben, ben temizdim yerden kalkıp banyodan çıktım. Oda boştu üzerimi değişirip odadan çıktım. Dış kapıya doğru yavaş yavaş giderken saçımdan birşey tutup beni durdurdu. Arkamı döndüğümde oydu. Saçımdan tutup odaya geri götürdü. Kolundan tutup yatağın üzerine fırlatıp "bu kadar aceleci olduğunu bilmiyordum" diyip üzerime çıktı. Onu üzerimden itmeye çalışırken üzerindeki siyah gömleği çıkarmıştı bile gözlerimden akan yaşlara aldırmadan üzerimde debeleniyordu. Uzun eteğim çoktan yerdeydi onun karşısında çıplaktım ona bakınca o da çıplaktı. Kasıklarımdaki şiddetli ağrı ile çığlık attım. Birkaç saat sonra üzerinden kalktı. Kullanılmış bedenim çuval gibiydi. Boş ve kirli hala ağlıyordum. Arkasına bile bakmadan kıyafetlerini alıp odadan çıktı.

Göktuğ***

Eve geleli neredeyse bir gün olmuştu ama Zelal hanım yok. Dün gece eve dönmüştük sabah odasına gittim ama yok. Evdekilere sordum 'siz gittikten sonra girmedik' diyorlar. Sinirden ne yapacağımı bilmiyordum. Telefonuma gelen mesajın sesi ile telefonu elime aldım. Tanımadığım bir numaraydı mesaja baktığımda bir fotoğraf vardı. Tam fotoğraf açılacakken telefon kapandı. Bu neydi şimdi telefonu boş yatağın üzerine fırlatıp bahçeye çıktım. Bahçenin arka tarafından dolaşıp atların oraya gittim belki adamlardan birisi birşey diyene kadar at biner kafamı rahatlatabiliridim. Tabii böyle birşey olmayacaktı tam sinirlerim en üst seviyedeyken karşımdaki manzara iyice  delirmeme neden oldu. Hızla yanlarına gidip Zülal'i kolundan tutup yere eğdim. Gözyaşları arasında "ağam yapma , yapma ağam yalvarırım" dedi. Artık onu bile duymuyordum. Kemerimden silahımı çıkarıp Zülal'in alnına dayadım. Bir anda onu ilk öptüğüm gün ,onunla ilk gizli gizli buluştuğumuz gün, evlendiğimiz gün derken tüm birlikte yaşadığımız herşey aklımdan geçti. Yapamazdım ben ona kıyamadım ama olmalıydı konu namussa buralarda herşey silinirdi. Silahın emniyetini açıp gözümü kapattım. İçimden üçe kadar sayıp "son duanı et Zülal ben sana bir şans verdim ama sen yine aynı hatayı yaptın" diyip tetiğe bastım. Yıllarca aşık olduğum kadın , aynı yatağı paylaştığım kadınım şimdi benim silahımdan çıkan kurşunla gözlerini kapatmıştı. Karşımda put gibi dikilen Mesut'a çevirdim silahın  namlusunu gözümü yumup tetiğe bastım. İkiside ölmüştü ben yapmıştım onu. Ben yıllarca namus için birçok kişinin cananı alan Göktuğ ağa kendi karısını öldürürken canı yandı. Silahı yere atıp ordan uzaklaştım zaten silah seslerini duyan korumalar oraya gelmişti. Onlar temizlerdi.

Evet yeni sövülecek kişi ve cellad Batıhan acaba kimin yüzden böyle bir adam sır perdesi aralanıyor!!! Bol bol yorum istiyorum 😊