- MATTEO! NIE! -Luna. Jesteś. - Jestem. Ale zejdź stąd. - Nie. Musisz do mnie wrócić. Inaczej skoczę. - Nie. Matteo. Bo Ja Ci mówiłam. - Trudno.
Zszedł i podszedł do mnie. Przytulił mnie. I wrócił na most. Ja pie***le.
- Matteo. - Przepraszam Cię za Ade. Jej ojciec umieral a jego ostatnim życzeniem było aby pocalowala chlopaka. Ja kocham tylko Ciebie. Żegnaj Luna. Żegnaj świecie.
*Matteo*
Nieee. Nie zamierzam się zabić. Chce tylko nastraszyc Lune. Jeżeli "nieudana próba samobójcza" nie zadziała to na prawdę się zabije. Kocham ją najbardziej na świecie.
-Żegnaj Luna. Żegnaj świecie.
Skoczylem. Słyszałem krzyk Luny. A teraz opowiem wam plan:
1. Udaje że skacze 2. Gaston podstawia pode mnie materac abym upadł na miękkie. 3. Rozlewa ketchup. 4. Smaruje siebie ketchupem. 5. Kładę się na ziemi a za koszulkę wkładam butelkę z ketchupem aby wyglądało ze krew nadal leci 6. Gaston wychodzi zpod mostu i wola dziewczyny ciągnąc mnie za nogi 7. Luna podbiega do mnie 8. Mówi mi ze mnie kocha 9. Strasze ją. 10. Całujemy się. Idealny plan
*Luna*
Nie mogę w to uwierzyć. Ale gdzie jest Matteo. Podeszlysmy z dziewczynami do barierki a Matteo tam nie było. Była tylko czerwona plama. Usłyszałysmy krzyk Gastona: -Dziewczyny! Tutaj! Jestem! Matteo! On! NIEEEEEEEE!
Pobiegłyśmy do Gastona który ciągnął za nogi Matteo. Za nim Była długa linia z krwi. Straszne.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Pobieglam do niego. O nie. To moja wina. Tylko moja. Nie. To wszystko przez Ade. Nie. Nie mogę jej obwiniać. Mogę obwiniac tylko siebie. - Matteo. Proszę nie poddawaj się. Bądź silny. Wierzę w Ciebie. Obudź się! Proszę! Kocham Cię. Błagam. MATTEO!!! -BUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU! - Matteo!
Przytulilam go.
- Jak mogłeś!
Dałam mu splaskacza.
- Jezu przepraszam.
Dałam znowu spalskacza.
-Kocham Cię.
Pocalowalam go. On mnie też. Dopiero teraz usłyszałam piski dziewczyn.
