Tame the Monster

6.

Moje sny wciąż zmierzały do bruneta, jego oczu, uśmiechu. Piękny niespotykanie niebieski księżyc oświetlający wszystko wokół. Nie tylko. Był jezcze drugi chłopak... Szybszy, zwinniejszy czerwonooki blondyn. Krzyczeli, przepychali się nawzajem. W pewnej chwili ich kłótni chłopak zaśmiał, a Andy wymierzył mu siarczysty policzek. Podbiegłem do nich, ale jakby mnie nie widzieli. Nagle usłyszałam głośny ryk, widocznie dla nich musiał coś znaczyć, bo szybko się od siebie odsunęli i stanęli prawie na baczność. A ja się obudziłam.

Usiadłam pozwalając, aby moje nogi bezwładnie opadły na podłogę. Głośno zaciągam się powietrzem podduszona koszmarami, wyszukując w pokoju wzrokiem Agnes. Słońce już dawno znajduje się wysoko nad horyzontem. Zaczynam gorączkowo przeszukiwać szuflady, ale nie mogę znaleźć...

-Nie obrazisz się, że pożyczyłam twój T-shirt?- zapytała wychodząc z łazienki w mojej czarnej koszulce z Ed'em.

-Chciałam ją ubrać, ale jak już to ją noś - powiedziałam ukrywając wkurzenie- tylko przed zwrotem mi ją chociaż trochę odśwież albo wypierz.

-Ta.

No, więc muszę poszukać czegoś innego.
Otworzyłam jedną- z dwóch szaf- i ściągnęłam z wieszaka czarno-czerwoną koszulę w kratkę i czarne jeansy z dziurami. Zajrzałam pod łóżko w poszukiwaniu białych vansów. Ags podeszła do mnie i poprawiła bawełniany kołnierzyk.

-Podkreśla kolor twoich oczu.

-I twój okres- zaśmiałam się patrząc na jej urażoną minę i wyszłam się przebrać ciągnąc materiał po podłodze.

Jak najszybciej się ogarnęłam i wyjęłam kluczyk od szafki. Kierując się instrukcjami mojej przyjaciółki dotarłam jakoś do szafki. Przełożyłam do torby książkę od historii, gdy nagle ktoś się pojawił i zatrzasnął drzwiczki.

-Hej mała- powiedział prawdopodobnie wpatrując się we mnie, a ja odwróciłam wzrok w inną stronę. Zaczęłam kierować się do klasy, ale zagrodził mi drogę. Postanowiłam przyglądać się jego czarnym conversom.

-Marnujesz w tej chwili mój cenny czas, zejdź mi z drogi albo coś Ci zrobię- odeszłam dwa kroki w bok i próbowałam go ominąć, ale dalej się ze mną droczył i za każdym razem, gdy zmieniłam pozycję on był przede mną i czekał na następny ruch.

Spojrzałam mu w oczy i nadepnęłam z całych sił na jego stopę. Stał jednak widocznie nieruszony moją determinacją.

-W ten sposób się mnie nie pozbędziesz- uśmiechnął się i dotknął pasma moich włosów. Z drugiego końca korytarza wydobył się niewyobrażalnie głośny ryk, a ja ujrzałam znaną mi już sylwetkę. Uśmiechnęłam się szerzej niż nieznany mi kretyn. Spojrzał na mnie z przerażeniem- chyba sobie żartujesz.

-Nie- gdy już triumfowałam nad nim Andy zdążył przybić chłopaka do ściany. Próbował się wyrwać z ognisto wrogiego uścisku, ale jakoś mu nie wyszło. Chwila mojej nie uwagi, krew cieknąca po brodzie i powoli spadająca na podstarzałe linoleum. Już chciał wykonać następny cios, ale chwyciłam go za skurzany materiał kurtki. Spojrzał na mnie pytającym wzrokiem- nie warto, chodź.

-Jeszcze nie skończyłem- zanim zdążył się ponownie poruszyć przyciągnęłam go do siebie z siłą o której nie miałam zielonego pojęcia.

-Chodź- musiałam nie zauważyć wokół zebranych osób, ale wszyscy przyglądali się mi przepychającej pomiędzy. Jak najszybciej wyciągnęłam go poza całe widowisko- nie musiałeś tego robić.

-Tu chodziło o Ciebie, musiałem...- przestał mówić w chwili, gdy spotkaliśmy się wzrokiem, zastanawiał mnie ten jego wzrok, pełen... nie wiem jak to nazwać, nikt na nas jeszcze tak nie patrzył- jesteś taka piękna...

-Nie zaczynaj- powiedziałam i po prostu odeszłam.

Wiesz jak się obdziera ze skóry albo znasz smak krwi prosto z tętnicy. Nie można mieć dwóch różnych osobowości. Tak się po prostu nie da. Musisz wybrać - powiedział z iskrą smutku w oczach i odszedł.