The Angel of the Devil: Fallen Angel (Book 1)

Chapter 5

Chapter 5

---

Secret's POV

Tinigil na nya yung kotse-- sabi nya kotse eh--- at bigla nalang itong namatay.

Tiningnan ko kung nasaan kami sa bintana.

Nasa isa kaming malaking building ngayon na maraming tao.

"Nasaan tayo?" tanong ko kay Vance.

"Mall," sabi nya tapos bumaba na.

Hinawakan ko yung handle at hinila. Pero bakit ayaw bumukas?

Hinila ko pa ito ng ilang beses. Bakit ayaw?

Nakita naman ni Vance yung ginagawa ko kaya pumasok ulit sya sa kotse.

Linapitan nya ako at tinanggal yung seatbelt ko.

Omagahd. Too close.

May flinip sya dun sa may handle at binuksan na.

Ganun pala yun? Hehe.

Lumabas na sya at sinundan ko naman sya. Lumabas na rin ako.

Ay oo nga pala, pwede nalang pala akong dumaan nalang sa pinto. Shunga ko talaga.

Ang daming tao. Di ako sanaaaay.

Naunang naglakad si Vance kaya sinundan ko nalang sya.

Nakapasok na kami sa "mall", ang dami talagang tao. Gahd.

Marami kaming nadaanan na shops, sumakay pa kami sa "elevator" daw, tapos naglakad na naman kami.

Ang laki naman nito. Nakakapagod.

Sa wakas ay tumigil na kami sa harap ng isang shop. 'Forever 21'.

Lah, di naman ako 21 ah. Actually di ko alam age ko. Hoho. Charot.

May mga pambabae at panglalaking mga damit.

Pero yung nakaagaw talaga ng pansin ko ay yung dress na naka-display.

Maganda sya pero simple lang. Dress sya. White yung pang-itaas tapos yung pambaba ay kulay blue. May disenyong gold na flowers sa gilid ng buong dress.

Sinundan ko na si Vance sa loob. Umupo sya sa upuan dun at tinabihan ko sya. Bibili yata sya ng damit nya, sinama pa ko.

De charot. Guardian angel nya kasi ako kaya malamang kahit hindi nya ako isama, sasama parin ako.

Lumapit sya sakin ng pasimple at binulungan, "We're here to buy your clothes. Tell me what you want,"

Nanlaki naman agad yung mata ko sa tuwa. Tiningnan ko yung suot ko. Puting bestida. Napaka-plain.

Linapitan ko kaagad yung naka-display kanina. Sinundan naman ako agad ni Vance.

Napatigil ako nang may maisip akong tanong," Bakit mo nga pala ako bibilhan ng damit?"

Mag-de-date ba kami? Charot.

"I want everything around me quintessential," sabi nya pero nagtanong ulit ako.

"Quintessential?" dami kasing alam.

Napatawa sya sa tanong ko.

"Perfect," sabi nya. Tumango nalang ako at nagpatuloy sa paglalakad papunta dun sa damit.

Nang nakalapit na ako dun ay tinuro ka na yun. Tumingin-tingin muna si Vance sa paligid para tingnan kung nay tao ba.

Wala naman, kami lang. Lol walang kami. HAHAHA. Charot.

Wala yung mga staff. Kami lang talaga.

Ineksamina nya muna yung buong dress at tiningnan ako.

Joke. Tiningnan nya yung presyo.

"P 5,499," he read. Woah. napaatras ako sa presyo.

Da heck. Ano yan? Ginto?

"It's nice though," sabi nya at tiningnan kung saan pwede kuhanin yung ganong damit.

Inikot-ikot namin yung buong shop pero wala kaming mahanap. Nagsidatingan na rin yung customers at yung staff pero di parin namin makita.

"It's the only one left," sabi nya tapos bumuntong-hininga.

"Maybe find another one?" sabi nya. Tumango nalang ako kahit na-disappoint talaga ako.

Tumingin-tingin pa ko ng iba pang mga damit kaso wala talaga ehhh.

Yun lang talaga~ Wala ng iba~

Nakapili naman ng ibang mga dress si Vance. Lumapit sya sakin at hinila ako sa dressing room. (A/N: 😏 HAHAHA)

Buti nalang at walang tao sa dressing room.

Binigay nya sakin yung mga damit na nakuha nya at itinulak ako papasok sa dressing room.

Nasa labas sya, wag nga kayo. HAHA.

Nakailang bihis na rin ako pero wala talaga. Iling lang sya ng iling.

Pangit ba ko? Kapalit-palit ba ko? CHAROT HAHAHA.

Napanood ko yan kahapon sa tv. Hoho~

Tiningnan ko yung damit na nasa display at sinundan nya naman yun.

Bumuntong-hininga sya at nagsalita, "Okay,"

"Yehey! Hoho" sabi ko at nauna na sa damit.

Akala nyo i-hu-hug ko sya? Wag nga kayo. HAHA.

Sinundan nya ako sa damit. Tiningnan nya yung paligid kung may tao pero wala na naman.

Bakit ganun? Parang magic?

Kinuha na nya yung damit na yun.

Ang awkward kayang panooring hubaran nya yung mannequin HAHAHA.

Pumunta ulit kami sa dressing room. Binigay nya sakin yung dress pero this time, hindi nya ako tinulak.

Ahe.

Nagbihis na ako at tiningnan yung reflection ko sa salamin.

Dyosaaaa~

Lumabas na ako ng dressing room. Natawa ako nang nakita kong napa-jaw drop sya.

JOKE. ASA. Nakatalikod sya bes.

Tumikhim ako para mapansin nya ako. Humarap naman sya pero wala manlang syang reaksyon.

Tumango lang sya at naglakad na papunta ng counter. Nagbihis nalang din ulit ako at pumunta na rin sa counter.

Binayaran na nya yung dress at lumabas na kami sa Forever 21.

Tiningnan ko yung watch nya. 1 hour kaming tumingin-tingin pero isa lang nabili namin.

"Bakit nga pala hindi ka bumili ng sayo?" tanong ko sakanya.

" I have tons of 'em already," sabi ko nga.

Sya na rk. HAHA.

---

A/N: POV ni Vance-ssi? POV ni Someone? Commeent.