Maymay's POV
Paggising ko, grabe bai! Ang sakit sakit ng ulo ko...... at ng puso ko. Shems. Lesson learned. Ayoko nang uminom. Haha.
Anyways, huli kong naalala yung pagulan kagabi. Omo. Buti na lang pala andito ako ngayon sa kwarto ko.... Teka.... Kwarto ko ba 'to?
Sa pagkakaalala ko, mint green ang color ng walls ko, light blue yung kama ko, at may picture frame ako sa gilid.
Shems. Hindi ko kwarto to. KANINONG KWARTO TO?!
Tinignan ko kung ano yung suot ko. OMG! Bakit nakaover sized shirt na ako?! Shemays.
Dali dali akong tumayo at tinignan ko kung hanggang saan ang haba ng tshirt na to. Buti na nga lang hanggang midthighs ko naman at naka cycling shorts naman ako. Tinignan ko yung sarili ko sa whole body mirror sa loob ng kwarto na to.
Omg. Pwede na akong pumasa as a zombie sa The Walking Dead. Kinuha ko yung make up kit ko sa sling bag ko.
Inuna ko yung powder, then nagconcealer lang ako para di masyadong halata yung eye bags ko. At nagsuklay na rin ako.
Then okay na ako.
Binalik ko yung make up kit ko at lumabas na.
May narinig akong tugtog ng piano. Sinundan ko naman yun.
O__O
"Kyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!!!!!!!!!" Tili ko.
Napatingin naman kaagad siya sakin.
Omg. Topless. His 6 pack abs. Lakas maka Christian Grey. Ang gwapo beh! 😍
Pero waaaaaaaaahhh!!!!
"Sino ka?! What did you do to me?! Oh my god!!!!! 😭😭😭"
"Wait, no! It's not what you think!" Sabi niya at lumapit sakin.
"Wahhhhhh!! Nooooooo!!!!" Sabi ko at agad namang tumakbo papunta sa kwarto kung saan ako natulog kagabi.
Lumingon ako sa likod ko habang tumatakbo pa rin. Hanggang sa di ko namalayan, nagcrash ang katawan ko sa pintuan. At nahulog ako.
Pinikit ko ang mga mata ko at ini-expect ko sa floor na ako mahuhulog pero, may nakasalo sakin.
Araaaayyy!! Ang sakit ng braso ko 😭😭😭 Yun kasi yung nauna ehhh... 😭😭
Pagmulat ko, isang gwapong mukha ang tumambad sakin. Nakooooo!!!! Ang gwapo bes! 😍 Para siyang si superman!
"Hey... Are you okay?" Sabi niya ng natatawa.
"You really expect me to be okay, huh?" Mataray kong sabi at tumayo na.
"Hehe. You're funny." Sabi niya at natawa bahagya.
"Psh. Ano pa bang ginagawa ko dito? I don't even know who you are.... I'm going home" mahina kong sabi at tumalikod na.
"Wait..." sabi niya at hinawakan ang kamay ko.
OMG. Di ko alam pero parang may kuryente na dumaloy sakin. Ang lakas din ng tibok ng puso ko. Dinaig ko pa ata yung nagtriathlon eh. No Dale. Hindi pwede. Kakabreak niyo lang ni Edward.
Kumirot nanaman ang puso ko.
"Sorry...Let me explain..." sabi niya.
Humarap ako sa kanya.
I sighed.
"Fine." Sabi ko.
"Breakfast?" Tanong niya at naglakad na papuntang dining room.
Sumunod naman ako at umupo na ako sa upuan.
Ang daming nakahain! Shems. Kung araw araw ako dito, siguradong tataba ako. Haha.
