Bir bahar sabahıydı.
Ben yine hasta uyandım yeni bir güne.
Üstüm başım darmadağınık.
Boşvermişlik hissiyle kavruluyorum artık.
Bir bir yıkılıyor kurduğum herşey,
Hemde tam üstüme.
Her şeyden vazgeçmiştim ben,
Kendimden bile geçtim, yaşamak kenara dursun.
Senden vazgeçemedim bir türlü
Gidemiyorum ki senden uzaklara,
Yanına da gelemiyorum, bu çok yakıyor canımı.
Şimdi ne sen gelebiliyorsun , ne de ben.
Ve bir karmaşanın ortasında sürükleniyorum artık,
Yarım ve hastalıklı bir adam olarak.
Ellerimden hiç birşey gelmiyor,
Hep boşa kürek çekiyordum...
"Gelememek"
"Gidememekten" daha acıymış..
Bunu da ögrettin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN TARAFIM
PoetryŞiirler ölürde, şairler ölmezmi hiç.. bilinmeyen bir kalemden, unutulmaz şiirler. Şiir gibi büyülü bir hayatınız olması dileği ile... " Bir kere gerçekten vazgeçerseniz, sahteler size yol olur..." Alican ATEŞ
