side story of Danniela Mariela Park and Klark Winston Ford of Demon Girls
----
Published: September 26, 2017
Completed: April 30, 2020
Edited:
----
DG series #2
"Saan ba tayo pupunta?" For the nth time, kanina ko pa sya tinatanong tungkol jan but all he answer is "basta".
"Basta," see? I told you! Wala talaga akong matinong sagot ang nakuha mula sa kanya kanina pa.
"Whatever," I said making me roll my eyes for the million times. Napansin ko, kanina pa ako rumorolyo ng aking mata eh. Tsk.
Hindi na ako nag-abalang tanongin pa sya ulit at itinuon na lamang ang pansin sa labas ng bintana hanggang sa dalawin ako ng antok.
🍏 Klark's P.O.V 🍏
This is it, kung papatagalin ko pa ay for sure masasayang ko lang ang oras at panahon kaya naman at this moment I will officially court Marie - the girl who makes me smile and one of the reason kung bakit ginaganahan akong pumasok sa school araw-araw. Yep! Kung hindi dahil kay Marie, for sure madami na akong absent at siguro dropped out na ako.
I look at her on my side at napangiti na lamang ako ng makita kong naka-tulog na pala sya. Alam kong napipikon na sya sa akin dahil kanina ko pa hindi sinasagot ng maayos ang tanong nya kung saan kami pupunta. I even pull her out of the school and made her cut class just to go with me.
Tahimik lamang akong nag dradrive habang may ngiti sa labi ng bigla na lamang tumunog ang cellphone ko stating their is a 1 new unread message from Jj.
From: Baklang Jj
Tangina ka Klark! Di kana nga pumasok dinala mo pa talaga ang sasakyan! Bwisit ka! Makakatikim ka sa akin mamaya!
He state on his message na ikina-iling kona lamang sabay kuha ng phone ko na nasa phone holder and slow down my phase as I tap my reply for Jj.
To: Baklang Jj
Tangina mo rin!
I reply send it to him sabay balik ng cellphone ko sa lagayan at itinuon muli ang pansin sa daan. Okay na sana eh kaso sinira na naman ng isang Jj ang araw ko.
----
"Hmmm" napalingon naman ako sa aking kilid kung saan peaceful na natutulog ang babaeng gusto kong maging akin. Isang napakatamis na ngiti ang rumehestro sa mga labi ko as I saw her slowly opening her eyes.
"Nasan na tayo?" takang tanong nya sabay kusot ng kanyang mata.
"EP,"masayang sagot ko kaya naman kitang-kita ko sa mukha nya ang pagkabigla at kasiyahan. We already arrived here 30 mins ago. Hindi ko lang sya ginising dahil sobrang cute nya tignan kung matulog. I don't want to ruin her rest kaya't I decided to wait for her to wake-up.
(A/N: EP means Echanted Park hahahaha gawa-gawa ko lang po yan XD)
Marie is the cutest, sweetest, and loveliest girl that ever existed. Kaya naman hindi mahirap na magkagusto at mahulog sa kanya - lalong-lalo na kung sobrang close nyo na and you will saw the other side of her - bro! She is not the girl that you are thinking.
She might have the cold and dark aura lalong-lalo na kung hindi mo pa nakikilala but when you know her, she is the opposite of it.
"For real?!" gulat nyang tanong. Oh my, she doesn't fail to amaze me with her cute reactions and facial expressions.
"Yes, for real," sagot ko sabay tanggal ng aking seatbelt at nag-paalam na baba na. I walk towards her door and as soon as i open her door, isang hindi inaasahang yakap ang bumungad sa akin dahilan para lalong bumilis ang tibok ng puso ko.
"Shit Klark! Thank you! Worth it yung pagiging BI mo!" sabi nya habang nakayakap parin sa akin. My smile widen as I hear how happy she is.
"Tara, let's go get some tickets," aya ko sabay hawak ng kamay nya at nag-simula na nga kaming mag-lakad papunta sa ticket booth para makabili ng ticket para sa aming dalawa.
✂✂✂✂
"Two tickets please," bungad ko sa babaeng nasa loob ng ticket booth.
"Here you go sir," nakangiting sabi nya sabay binibigay ng dalawnang ticket at wrist band for our identification na naka-bayad kami at pwede kaming pumasok sa loob.
I smile back at her sabay lingon kay Marie na nasa gilid ko lang. I took her hand at gumilid muna kami konti para maka usad na ang naka-pila sa likod namin. I grab her wrist and put on the band that the ticketing girl gave.
Nang mailagay ko na eto sa kamay nya, I also put mine sabay kuha ulit ng kamay nya and intertwined our hands.
"First stop?" tanong ko sabay lingon sa kanya na amaze na amaze parin sa nakikita nyang mga rides. She looks like a kid na first time makapunta ng amusement park. Her inner child is showing off and I am so happy that I get to witness and made her happy like this.
"Dun tayo!" sabi nya sabay turo sa roller coaster. Para namang akong binuhosan ng malamig na tubig at napa-lunok na lamang ng makita ko haba ng roller coaster nila dito.
"For real? Baka gusto mong mag-hanap na muna ng ibang rides," I said trying to convince her pero parang wala etong talab dahil pursigido talaga syang sumasakay sa roller coaster na napaka-haba. I hate roller coasters. I honestly don't know why there are lots of people na gustong-gusto sumakay sa rides nato.
Hindi pa nga ako nakakasakay pero nasusuka na ako. Bakit ba kasi ang daming paikot-ikot ng mga roller coaster na yan!
"Hoy, tara na?" I snap back from reality as soon as I heard Marie's voice. Mukhang ang lalim ng iniisip ko ng dahil lang sa roller coaster nayan.
"Takot ka?" takang tanong nya habang nag pipigil ng tawa kaya naman binigyan ko sya ng naka kunot noong pagmumukha.
Me? Scared? No way! I don't like riding it but I am not afraid.
"Nope, ayaw ko lang yung design nya," I said making her laugh.
"Parang ganun pa din yun," she said as she burst into laugh. Napa-iling na lamang ako sabay hila sa kanya para hindi na nya isiping natatakot akong sumakay ng roller coaster.
Lintik na roller coaster kasi yan.
---
A/N:
Please don't forget to VOTE, COMMENT, and FOLLOW. You can also follow/like our official Facebook page Msblink for updates and announcements. Also, you can add me on my official Facebook account Blink Write.
Happy reading everyone and keep safe always! XOXO
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
