İHANETİN BEDELİ

V

Biraz tedirgin ve sıkıcı yolculuğun ardından Münih'e vardı Bauer.İlk durakta indi ve kalacak bir yer ayarlamaya çalışmalıydı.Karnı zil çalmaktaydı.Bunun için bir restauranta gitmeye karar verdi.Gördüğü restautantın kapısını açtı ve içerdekiler onu sevgi ve saygıyla karşıladılar.

Aşçı→Hoşgeldiniz,bayım.Ne alırdınız?

Bauer→Ne varsa yiyebilirim,yemek seçecek vakit yok.

Aşçı→Peki efendim şöyle buyrun.

Bauer bir güzel karnını doyurduktan sonra kalacak bir bulmaya karar verdi.Yemek yediği binanın aşağısında kalan küçük eve gitti.Orada iki yaşlı insan yaşıyordu.Onlara otelin yolunu sordu ve onlarda memnunlukla yolu tarif ettiler.Sokağın başındaki otele geldiğinde bitkin haldeydi.

Bauer→Merhabalar,

Otelci→Merhabalar efendim,

Bauer→Bir oda ayarlarmısınız ?

Otelci→Tabi.

Fiyatlar konusunda oldukça hassastı otelci.Ama buna karşın Bauer'in teklifini geri çevirmedi ve fiyat konusunda anlaştılar.

Ertesi gün haydutlar Berlin'de baskın yapmıştı.Baskın sırasında çoğu insan yaralanmış,ve ölmüştü.Bu durumun şimdilik Bauer ile ilgisi alakası yoktu ama ileri zamanda işine yarayacaktı.
Bütün bunlar bir yana Bauer'e bir mektup gelmişti.Gönderen Emily'di.Şöyle yazıyordu ;
      "Merhaba Bauer,Münihte neler yaptın bilemiyorum ancak dava bitmek üzere.Schliffen işkenceden ve sorgudan ötürü suçunu kabul etmek üzere.Eğer suçunu kabul ederse benle bir daha görüşemeyebilirsin.Tamam mı ? Kendine iyi bak".

Bauer'in ince ve gergin bir çizgide gidip gelmekteydi.Eğer Schliffen suçunu itiraf ederse Emily'i bir daha göremeyecekti.Etmezse ise bu Bauer'e zaman kazandıracaktı.O yüzden hızlı ve doğru karar vermesi gerekiyordu.Hemen eline bir kalem kağıt aldı ve Berlin'deki mahkemeye mektup yazmaya başladı.
         "Sevgili Schliffen.Yaptıklarının bedelini görüyormusun?Eğer suçunu itiraf edersen hayat boyunca düşlediğim kadını bir daha göremeyeceğim.Biraz daha dayanmalısın.Söz karşılığını ödeyeceğim.Suçunu itiraf etme.Yarın Berlin'e geliyorum."
    Diye yazdı ve gönderdi.
Bauer'in umudu tek bir kişiye bağlanmıştı artık.O da Schliffen.

İlk otobüsle Berlin'deki mahkemeye geldi.Hızlıca içeri girdi.Güvenlik görevlilerine çarpacak kadar hızlıydı.Merdivenlerden çıktı ve ziyaretçi olarak geldiğini bildirdi.Kimlik ve bazı dosyalar gerekliydi.Bauerin yanındaydı herşey.Schliffen'in kaldığı koğuşa doğru yürüdü ve içeri girdi.

Bauer→Schliffen ! Schliffen ! Neredesin?

Schliffen→Buradayım ahmak! Yatağımda.Ölüyorum

Bauer→Aman tanrım.Sana ne yaptılar böyle.Şu haline bak!

Schliffen→Komik misin? Buraya bunun için mi geldin?

Bauer→Dinle.Bu olay çok farklı.Bir kadın sözkonusu.

Schliffen→Tamam tamam anladık.

Bauer→Suçunu itiraf etme lütfen.Yalvarırım.

Schliffen→Daha fazla dayanamam Bauer.Bu işkenceler ve acılarla buralarda çürüyüp giderim.

Bauer→Bir yandanda kendi sonunu kendin hazırladın.Komutanı senmi öldürdün?

Schliffen→Olay çok farklı gelişti Bauer.Ben sadece bir haber ajanıyım.O gece o yüzden salondan çıktım ve üstlerime haber yolladım.Komutan Markus bizi sevmiyordu anla tamam mı?
Biz o gece ölecektik.Eğer bu plan olmasaydı biz o gece yokolacaktık.

Bauer→Demek komutanı sen öldürmedin.Öyleyse,korumaları neden öldürdün?

Schliffen→Onlar bizi öldürmek için gönderilmiş korumalardı.Oyüzden öldürdüm.Daha sonra kendi askerlerimden olan birine emir verdim ve komutanı dışarıya çağırmasını söyledim.Plan böylece tıkır tıkır işlendi.Komutan dışarı çıktı ve ardından da ben.Araçtakiler komutanı taradılar.

Bauer→Araçtakilerin isimlerini biliyormusun ?

Schliffen→Ateş edenleri bilmiyorum ama Zagor adında bir mühendiste aracın içindeydi.Kesin silahlar onun projesidir.

Bauer→Ney dedin Zagor mu ?

Schliffen→Evet,Zagor.Tanıyormusun?

Bauer→Tanımaz olur muyum ?

Gönderilen görevli nöbetçi ziyaret süresinin dolduğunu söylemesi üzerine Bauer,Schliffen'in yargılandığı yerden ayrılır ve Emily'i ile Zagor'un yaşadığı eve gitmeye karar verir.Yanına silahını ve dosyalarını da alır.