my life (Dutch 1D fanfiction)

#4

dagen vliegen voorbij en eindelijk mag ik een maandje naar huis, Sam was bijna elke dag bij me net als Quinty, ik ken Sam nou heel goed, hij is een goede vriend van me geworden, eergister nam hij twee vrienden van hem mee, Drew en Bob heette ze, de voorstelling van Bob was wat apart.

'Hii Miley! i taked some friends of me with me, this is Drew' de jongen genaamt Drew zwaait vriendelijk naar me. 'and this, this is... euhmm.. this is-' 'I'm Bob' zegt de blonde jongen met een grote glimlach, en een schattig Iers accent. De jongen met de korte bruine haren genaamt Drew slaat Sam en lacht nog steeds vriendelijk naar me.

Ik pak samen met Sam mijn spullen in, best raar dat ik hier een maand al lig... en nu mag ik een maand naar huis, nouwja het weeshuis dan... ik krijg steeds meer de drang om mijn ouders te gaan zoeken, ik wil weten waar ze zijn, of ze nog leven, wie ze heeft en wat er met ze gedaan wordt. Drew en Bob komen binnen gestormd 'Miley we save you out of the house full of sick people' roepen ze ik lach en geef ze een knuffel 'thank you guys you are the best' 'we know we are' zegt Bob scheinheilig, ik lach en geef hem een duwtje.

ik pak mijn tas op, 'Well room I see you again in a month' Sam slaat zijn arm om me heen. Ik denk aan hoe vaak ik hier nog zal lopen, met die gedachte loop ik naar buiten samen met een jongen die ik nu een maand ken en twee andere gekken die ik pas twee of drie dagen ken.

'where can I drop you?' Vraagt Drew. Ik slik ik wil Bob en Drew nog niet vertellen dat ik in een weeshuis woon, dan vinden ze me zielig en dat is het laatste wat ik wil, aan Sam heb ik het verteld, nouja hij heeft toevallig wel mijn leven gered en is bij me gebleven de afgelopen maand, hij had iets vertrouwelijk in zijn ogen, die mooie blauwe ogen met een tintje grijs. 'Miley? are you okay?' roept Bob', 'yeah sorry i was dreaming, sorry what did you asked?' 'Where i can drop you? where live you?' vraag Drew, ik kijk Sam wanhoopig aan en schud mijn hoofd, 'she stays with me' zegt Sam, Bob kijkt hem vaag aan, 'there is going sleep a girl our house and you did not tell us?' Sam wordt rood, 'well, she didn't know that we all live in the same house' nu ben ik degene die Sam raar aan kijkt, hij kijkt me rood aan 'ARE YOU GUYS GAY?? OMG I KNEW IT I SAW IT THE FIRST TIME ALL! OMG I ALWAYS WOULD HAVE A GAY BEST FRIEND!' de jongens kijken me met open mond aan 'you arn't are you?' vraag ik schamend, de jongens schudden hun hoofd 'well sorry than guys i didn't mean that like that... i mean you guys and... you know... never mind' ze schieten allemaal in de lach, 'Hahaha Zayn should know he will not be happy hahaha' lacht Bob, hij heeft een grappige schaterlach. maar wacht wie? ik verstond de naam niet goed door zijn Ierse accent en natuurlijk de schaterlach 'Guys who's Zarry or something?' vraag ik maar door Bob's gelach heen, Drew slaat Bob, meteen is de auto stil, de schaterlach is verdwenen. Niemand reageert 'guys i asked something! who's Zarry?' Sam schraapt zijn keel 'Zarry is a friend, he live in our house to, you know we are a friend group and we decided to live together a few years ago.' ik knik. 'well... can i go home with you guys?' vraag ik onzeker 'Sure!!!' roept Sam, 'and i thing she can on his room' *wink wink* fluisterd Drew tegen Bob net hard genoeg zodat ik het kan horen. Sam lijkt het niet te horen, gelukkig maar anders was hier weer een hele schreeuw hel los gebroken, nu ik het denk ik heb wel hoofdpijn, ugh ik haat ziek zijn!