my life (Dutch 1D fanfiction)

#7

mijn ogen prikken en het word tijd dat ik ze weer eens open doe, ze zijn nu al weer een paar uur dicht en ik verveel me, ja ik verveel me en hoe! 'Miley please wordt wakker! we moeten samen nog naar de starbucks naar die knappe jongen weet je wel! en naar de film en weer samen gaan shoppen! maar dat lukt niet als jij hier met je ogen dicht op een bed ligt!' haha dat is Quinty, gek kind dat het is, ik lig hier en zij denkt eraan dat we nog naar de starbucks moeten omdat daar die knappe jongen werkt. ik probeer mijn ogen te openen en gek genoeg lukt het in een keer! wennend aan het licht knipper ik nog een paar keer met mijn ogen en kijk rond, het ziekenhuis natuurlijk... 'waar is Louis?' vraag ik schoor aan Quinty. 'hij is naar de starbucks koffie halen voor mij, app jij hem even dat hij ook voor jou mee moet nemen? ik heb zijn nummer niet.. maar die zou ik wel graag willen als je weet wat ik bedoel *wink wink*' zegt ze ik kijk haar raar aan en besef dan wat ze net zei. 'als je dat maar laat! he's mine!' zeg ik waarschuwend. 'who's yours?' vraagt Louis nieuwsgierig. ik loop rood aan, 'nobody!' zeg ik vlug. Quinty kijkt me grijnzend aan en ik weet gelijk wat ze denkt. 'dus je bent op Louis he?!' zegt ze. 'nee ben ik niet!' zeg ik eigenwijs. 'do you have a starbucks for me to?' vraag ik aan Louis, hij schud zijn hoofd 'sorry! but you can have mine, he's half empty but it's something' hij rijkt me zijn beker aan, er staat met mooie letters 'Louis T' op geschreven omg deze ga ik echt bewaren! Quinty begint te schaterlachen 'ga je hem serieus bewaren omdat je hem van Louis hebt?' 'whaattt?' zeg ik zo onschuldig mogelijk 'zei ik dat hardop?' vraag ik met een rode kop. Quinty begint nog harder te lachen. Louis kijkt ons niet begrijpend aan. ik lach zachtjes mee met Quinty tot dat ze begint te knorren van het lachen nu lach ik ook hard en samen liggen we plat op bed van het lachen. 'Mevrouw Sanders!!! U heeft rust nodig U moet niet zo hard gaan zitten lachen! U irriteerd hier andere mensen heel erg mee!' zegt een oude dokter. 'S-sorryy hahaha' zeg ik lachend. tranen rollen over mijn wangen van het lachen. 'wanneer mag ik naar huis?' vraag ik dan maar heel serieus. 'dadelijk als u stopt met lachen!' 'okey okey ik ben al stil!'

Louis, Quinty en ik lopen de woonkamer binnen, Liam en Harry zijn aan het gamen en Zayn staat in de achtertuin te roken. 'Miley?! can you come with me to my room please?' vraagt Niall. wooow waar komt hij opeens vandaan?! 'yeah sure!' ik wandel achter hem aan naar boven. ik loop zijn kamer in, het is een netjes opgeruimde kamer met een bed en bureau, tegen de muur hangt een gitaar. het ziet er best gaaf uit. Niall is al op zijn bed gaan ziten en klopt naast zich op het bed als teken om te gaan zitten. ik ga zitten en kijk hem aan. Damn hij heeft mooie ogen! 'euhm.. who was that girl? sorry but i was in my room en hear you talk to someone en saw her. who was that?' ik kijk hem aan 'that.. that was my twinsister Emelie. she walked away last year and i have never see her after that. she stand for the door and wanna vissit me because i am sick.. but i thought she was here for you guys..' Niall knikt en trekt me in een knuffel.