my life (Dutch 1D fanfiction)

#11

o god, doe nou niet Louis!

voorzichtig komt hij langs me liggen in het grote ziekehuis bed. hij slaat zijn armen om me heen. tintellingen gaan door me heen. waarom doet hij me dit aan?  'sleep well Miley' zegt hij nog zacht, met die woorden val ik in zijn armen in een diepe slaap.

ik schrik wakker in het grote ziekehuis bed, alleen. 'Louis? Louis?!' geen reactie. 'goedemorgen sunshine!' zegt de verpleegster als ze binnenkomt, ik lach als ik zie dat het steffie is. ze komt bij me op het bed zitten. 'en?' vraagt ze terwijl ze haar wenkbrouwen op en neer beweegt. ik kijk haar verbaasd aan. 'wat?' 'tussen jou en Sam! hoe gaat het?' ik schiet in de lach. 'er is niks tussen mij en Sam!' ze knikt niet overtuigend haar hoofd 'jaja, het komt nog wel' ik lach en laat mezelf achterover op het bed vallen. 'Als Sam mij vraagt' ik zucht 'ik zou niet weten wat ik zou moeten zeggen! ik ben gewoon een meisje, gewoon een meisje die een klein beetje ziek is en haar haar aan het kwijt raken is... maar hij' ik zucht weer, 'maar hij?' vraagt ze verbaasd, 'Miley, hij is ook gewoon een jongen, hij is net zo normaal als jij, normaler zelfs want jij bent zoals jij het zei een klein beetje ziek! geloof me, als het nou Louis Tomlinson ofzo zou zijn, ja dan zou het misschien iets anders zijn geweest, maar Louis zou jou vast ook leuk vinden, maar hij is niet zo normaal... hij is De Louis Tomlinson uit One Direction!' ik lach 'je moest is weten Steffie' mompel ik en kijk uit het raam. Steffie gaat bij het raam staan 'OMG daar isie Miley! snel kleed je aan! je toekomstige liefde is er!' ik lach en trek iets uit mijn sinds gister ingelade kast, een spijkershort met een zwart topje en een kort spijker vest. als ik klaar ben word er op de deur geklopt. Steffie rent naar de deur en gooit hem open 'Heeyy!' schreeuwt ze in Louis gezicht, ik lach zachtjes en zwaai zwak naar Louis en de rest.