Gerçek Korku Hikayeleri #Wattsy2017

Jeff the killer

Multiyle okumanız tavsiye edilir:)))

Açıklanamayan cinayetlerin katili  haftalar sonunda hala bulunamadı.Genç çocuk katilin saldırılarından cesurca kurtulmuş ve hikayesini anlatıyor.

"Ben gecenin ortasında kötü bir rüya ile uyandım.Camın bazı nedenlerden dolayı açık olduğunu gördüm ve kapatmak için kalktım kapattım ve yatağa geri döndüm.Garip bir his vardı içimde.Sanki biri beni izliyor gibiydi.Etrafa baktığımdan az daha yataktan düşüyordum.Perdelerin arasında bir şey beni izliyordu.İki tane korkunç bir göz gördüm.Onlar karanlıktı ve daire şeklindeydi.Onun ağzı inanılamayacak gibiydi...Uzun ve korkunç gülümsemesi vardı.Gülümsemesi o kadar korkunçtu ki saçımda dahil tüm vücudum titredi.Sanki bir heykel gibi beni izliyordu.  Ve sonunda konuştu."Uyumaya git." dedi.Çığlık attım ve bıçağını alıp kalbime nişan aldı.Yatağımın üstüne geldi ve onu tekmeledim,yumrukladım.Odaya babam gelince adam elindeki bıçağı babamın omzuna fırlattı.Eğer komşular polise haber verseydi belki de adam bulunacaktı.  Adam hala aranıyordu.Eğer birisi bunun gibi bir şeyle karşılaşırsa lütfen polisi arasın.     Jeff ve ailesinin yeni bir komşuları vardı. Onların babası işinde terfi edilmiş ve en iyi şekilde yaşayan zevk dolu komşulardı.Jeff ve onun kardeşi Liu hiç şikayet etmediler.Taşınırken,komşulardan biri gelir.  "Merhaba ben Barbara.Ben bu sokağın ötesinde oturuyorum.Sadece kendimi ve oğlumu tanıtmak için geldim." Kadın arkasını döner ve oğlunu çağırır. "Bak Billy, bunlar yeni komşularımız." Billy'de merhaba dedikten sonra içeri girerler.  "Şey,"dedi Jeff'in annesi, "Ben Margaret, ve buda benim kocam Peter, bizim iki oğlumuz var,Jeff ve Liu" Kendilerini tanıttıktan sonra,Barbara Bill'in doğum günü için onları davet etti.  Jeff ve ailesi ev işlerini bitirdikten sonra Jeff annesinin yanına gitti ve bunları dedi."Anne,Neden bizi çocukların partisine davet ettin? Eğer farkında değilseniz, Ben aptal bir çocuk değilim."  "Jeff,"dedi annesi,"Biz buraya taşındık ve biraz komşularımızla vakit geçirmemiz gerek.Şimdi biz partiye gidiyoruz, ve NOKTA."  Jeff konuşmaya başladı fakat kendini durdurdu. Kendiside hiçbir şey yapamayacağını biliyordu.Odasına yürüdü ve yatağına uzandı ve tavana doğru baktı.Aniden garip bir his hissetti.. Acı dolu değildi ama kötü bir histi. Jeff bunun sadece kramp yada başka bir şey sandı ve annesinin sesini duydu. Yanına gitti.  Sonraki gün, Jeff merdivenlerden indi ve kahvaltı etti .Okula gitmek için hazırlandı.Kahvaltısını ederken o garip hissi tekrar hissetti ama bu sefer çok ağır ve güçlüydü. Hafif bir acı verdi kendisine.Fakat yine umursamadı.Otobüs durağına gittiler ve otobüsü beklerken bir kaç çocuk kaykay ile üstünden zıpladılar,"Noluyor lan!?" dediler.  Kaykaya tekme atıp eliyle aldılar.Onlar 12 yaşındaymış gibi görünüyorlardı.Jeff den bir yaş küçük.T-Shirt  ve yamalı blue jeans giyiyordu.  "Vay,vay,vay görünüşe göre biraz yeni et bulduk." Birden 2 başka çocuk belirdi.Birisi sıska biriside iri yarı."Ve o Troy." Onlar şişman çocuğa baktı.  "Ve ben" dedi birinci çocuk,"Ben Randy.Şimdi, siz çocuklar küçük bir bedel ödemelisiniz yol parası gibi." Liu ayağa kalktı ve yumruk atmak için hazırlandı ve çocuklar Liu'ya bıçaklarını çektiler.  "Demek öyle. Ben daha çok birlik olmayı tercih ediyordum ama siz zor yolu tercih ettiniz." Çocuklardan birisi Liu'nun cüzdanını aldı.Jeff yine aynı hissi hissetti. Fakat bu sefer çok güçlüydü hatta yakıyordu.Ayağa kalktı ve Liu'yu oturttu ve onu yoksaydı .Sonra çocukların üzerine doğru yürüdü.  "Dinle beni seni küçük serseri,hemen kardeşimin cüzdanını vereceksiniz!" Randy cüzdanı cebine soktu ve bıçağını çekti.  "Oh ? Ne yapacaksın?"  Jeff çocuğun burnuna kafa attı.Sonra Jeff çocuğun bileğini alıp kırdı.Randy çığlık attı ve Jeff bıçağı onun elinden aldı.Troy ve Keith koşarak uzaklaşmaya çalıştı fakat Jeff çok hızlıydı. Randy'i yere attı.  Keith koşmaya çalıştı.fakat Jeff yetişti ve Keith'in kolunu bıçakladı.Keith bıçağını düşürdü ve  yere düşerek çığlık atmaya başladı.Troy'da koşuyordu.Fakat Jeff'in bıçağa ihtiyacı yoktu. Jeff Troy'un midesine doğru sert bir yumruk attı. Troy yere düştü.Yere düştüğü gibi ortadan kayboldu. Liu hiç bir şey yapamadı fakat hayretler içinde Jeff'e doğru bakıyordu.  "Jeff bunu nasıl yaptın!?"Dediği şey bu kadardı. Otobüsün geldiğini gördüler ve olabildiğince hızlı koşmaya başladılar otobüs sürücüsü Randy ve diğerleri için koşuyordu.  Jeff ve Liu okula gittiler.Ne olduğu hakkında bir şey söylemeye cesaret edemediler.Yapabildikleri oturmak ve dinlemek.Liu kardeşinin birkaç çocuğu hakladığını biliyordu, fakat Jeff daha fazlasını biliyordu. Bu korkunç bir şeydi. Ne zaman bu hissi hissetse güçleniyordu, birilerini acıtmak gibi..Eve geldiklerinde ailesi bugün nasıl bir gündü diye sorduklarında garip bir ses ile "Bugün harika bir gündü !"  Ertesi sabah kapının çaldığını duyan Jeff aşağı indi ve iki tane polis ve annesini gördü.Annesi sinirli gözüküyordu.  "Jeff bu polisler diyor ki sen 3 çocuğa saldırmışsın. Fakat bu normal bir saldırı değil, onlar bıçaklanmış. BIÇAKLANMIŞ OĞLUM !"  "Anne onlar ben ve Liu'ya bıçak tutmuştu."  "Oğlum," dedi polislerden birisi,"Biz 3 çocuk bulduk 2 si bıçaklanmış, birisinin midesinde çürük var, ve birde kaçmaya çalıştığın hakkında tanığın var. Şimdi bize ne diyeceksin?" Jeff'in diyebileceği tek şey ikisinin saldırıya uğradığıydı. Fakat bu işe yaramayacaktı.Yani Jeff kendisini veya Liu'yu koruyacak hiç bir şey yapmadı.  "Oğlum,sakin ol" Jeff bunu yapamadı.  "Bayım,O.. o bendim. Ben onların hepsini hakladım. Liu beni engellemeye çalıştı ama durduramadı beni." Polis partnerine ve ardından ona doğru baktı.  "Şey çocuk, görünüşe gör.."  "Bekle!"dedi Liu.Liu'nun elinde bir bıçak vardı. Polisler silahlarını çekti ve Liu'ya doğru doğruttular.  "O bendim, hepsini ben dövdüm!"  "Oğlum,sadece o bıçağı indir," dedi polis. Liu bıçağı attı ve ellerini kaldırıp polislere doğru yürüdü.  "Hayır Liu,O bendim! Ben yaptım!"Jeff ağlayarak konuşuyordu.  "Hah,Kendini suçlamaya çalışma.Tamam beni götürün." Polis Liu'yu arabaya götürdü.  "Liu, söyle ona o bendim! SÖYLE ONLARA! BENDİM!" Jeff'in annesi Jeff'i tuttu.  "Jeff lütfen, yalan söylemene gerek yok.Liu'nun olduğunu biliyorduk, durabilirsin." Jeff yardım edemeden araba uzaklaştı.Birkaç dakika sonra Jeff'in suratında bir şey yanlış gidiyordu.  "Oğlum bu da ne?"Jeff cevap vermedi.Onun ses telleri ağlamaktan kasılmıştı.Bir saat sonra Jeff eve doğru yürüdü.Jeff ailesine bakamamıştı.O uyumaya gitti ve aklındaki bütün şeyleri unutmaya çalıştı.Bugün Cumartesi. Jeff annesi sayesinde uyanmıştı,mutlulukla,suratı gün ışığı gibi parlıyordu.  "Jeff, gün geldi." dedi ve perdeleri açtı annesi.  "Ne,bugün ne var anne?"  "Bugün Billy'nin partisi var."  "Anne şaka yapıyorsun değil mi?  "Jeff biz ikimiz ne olduğunu biliyoruz.Bu parti aranızı açacağına inanıyorum.Şimdi giyin." Jeff'in annesi odadan ayrıldı.Sıradan bir T-Shirt ve Jeans giyerek aşağı kata indi.  "Sadece bunları mı giyeceksin?" dedi Annesi  "Çok fazla giymekten iyidir."dedi.  "Git biraz daha düzgün giyin.Güzel bir izlenim yaratmak istiyorsan." dedi babası.  Jeff, "Süslü kıyafet giymek istemiyorum!" diye bağırdı.  "Sadece bir kaç şey giy." dedi annesi. Jeff etrafına bakındı bir şeyler bulamadı zaman geçtikçe siyah bir pantolon ve beyaz bir kapüşon giydi.  "Sen ne giyiyorsun öyle?" dedi ikisi de.Annesi de "Oh, Değiştirecek vaktimiz yok sadece gidelim!"Bill'in evine uğradılar ve bütün aileler çok iyi giyinmişti. Fakat Jeff evde hiç çocuk görmemişti.  "Çocuklar dışarıda.Jeff,onlarla tanışmak ister misin?" dedi Barbara.  Jeff dışarı çıktı ve çocukları gördü. Kovboy kostümleriyle kendilerine ateş ediyorlardı plastik silahlarla.Bir çocuk geldi elinde bir oyuncak silah vardı.  "Hey. Bize katılmaya ne dersin?" dedi.  "Ah hayır çocuk. Bu şey için çok yaşlıyım."Sonra çocuk Jeff'e doğru baktı.  "Lütfeeen" dedi çocuk. "Peki" dedi Jeff. Şapkayı taktı ve çocuklara ateş etmeyi başladı. İlk başta bunun çok saçma olduğunu düşündü fakat sonradan hoşlanmaya başladı.Hatta havalı olduğunu bile düşünmeye başladı.Aniden garip bir ses duydu. Randy , Troy ve Keith kaykaylarıyla beraber jeff'in üstüne zıpladı. Jeff oyuncak silahını düşürdü. Randy Jeff'e nefret dolu gözlerle bakıyordu.  "Merhaba Jeff ?" dedi. "Bizim birkaç bitmemiş işimiz var galiba." Jeff sarılı burunu görünce. "Galiba en son hepinizin altınıza sıçmanızı sağlamıştım ve sen benim kardeşimi hapishaneye gönderdin."  Randy sinirli gözlerle suratına baktı. "Oh hayır,sen bizim kıçımızı tekmelemiş olabilirsin  fakat o gün bugün değil." Sonra Randy Jeff'e doğru koştu. İkisi de yere düştü .Randy Jeff'in burnuna yumruk attı, ve Jeff onun kulaklarından tuttu ve karşılık verdi. Çocuklar çığlık atıyordu ve aileler koşarak evden dışarı çıktı. Troy ve Keith ikisi silahlarını ceplerinden çıkardı  Randy bıçağını çekip Jeff'in omzuna sapladı.  Jeff çığlık attı ve dizlerinin üstüne düştü.Randy suratına doğru tekmelemeye başladı. 3. tekmeden sonra Jeff ayağını tutup çevirdi ve Randy yere düştü.Jeff kalktı ve kapının arkasına yürüdü.Troy onu tuttu.  "Yardıma ihtiyacın var mı?" Jeff'i tuttu ve fırlattı.Sonra Jeff kan öksürmeye başladı.  "Hadi Jeff DÖVÜŞ BENİMLE!"Jeff'i tutup mutfağa fırlattı.Randy bir şişe votka buldu ve Jeff'in kafasında kırdı.  "Dövüş!" Jeff'i oturma odasına fırlatır.  "Hadi jeff bana bak!" Jeff bakar,kafası delik deşik kanlar içindedir."Kardeşini hapishaneye sıkıştıran bendim! Ve şimdi sen burada sadece oturacaksın ve onun bütün yıl çürümesine izin vereceksin! Utanmalısın!" Jeff kalkmaya başlar.  "Oh sonunda! Kalktın ve dövüşe hazırsın."Jeff'in suratında kan ve votka vardı. Ve yine o garip hissi hissetti."Sonunda.Ayaktasın!" dedi Randy ve Jeff'e doğru koştu .Bu olduktan sonra Jeff'in içinde bir şeyler parçalandı. Psikolojisi bozuldu bütün rasyonel fikirleri yok oldu şimdi her şeyi yapabilirdi.Randy' i tuttu ve kalbine doğru bir yumruk attı o kadar sertti ki Randy'nin kalbinin durmasına sebep oldu. Randy'nin sesi kesildi ve son nefesini verdi. Ve ölür.  Herkes şimdi Jeff'e bakıyor. Aileler,ağlayan çocuklar, Troy ve Keith. İkiside Jeff'e ateş ettiler fakat ıskaladılar. Jeff merdivenlere koştu. Tory ve Keith onu tuvalete kadar takip ettiler. ve Jeff havlu askısını alıp Troy ve Keith için mücadeleye hazırdı.  Troy Jeff'e bıçak salladı,ama işe yaramadı Jeff havlu askısını Troy'un suratına geçirdi. Troy yere düştü ve tek Keith kaldı.Troy dan daha çevikti ve Jeff havlu askısını salladıktan sonra eğildi ve bıçağı bırakıp jeff'in boynunu tuttu. Onu duvara doğru itti. Çamaşır suyu gibi bir şey üstlerine döküldü.ikisinide yaktı ve ikisi de çığlık atmaya başladı. Jeff gözlerini yapabileceği en iyi şekilde sildi ve havlu askısını keith'in kafasına salladı.Keith de garip bir gülüş vardı.  "Çok komik olan ne?" diye sordu Jeff. Keith çakmağını çekti ve "Ne mi komik?" dedi."Senin çevren tamamen alkol ve çamaşır suyu." Sonra Jeff'e doğru çakmağı fırlattı. ve Jeff alev aldı.O kötü bir çığlık attı. Yuvarlanarak ateşi söndürmeye çalıştı fakat olmadı. Alkol onu cehenneme sürüklemişti nerdeyse.Koridora  doğru koştu.Merdivenlerden düştü ve herkes çığlık atmaya başladı Jeff'i gördükten sonra.  Jeff uyandığı zaman hiç bir şey göremiyordu, fakat omzunda bir çarpıklık sezdi ve her tarafında dikişler olduğunu fark etti. Ayağı kalkmaya çalıştı tam o sırada hemşire odaya girdi.  "Henüz yataktan kalkabileceğini düşünmüyorum"dedi. Saatler sonra annesinin sesini duydu.  "Tatlım,İyimisin?" Dedi.Jeff onu cevaplayamadı.Suratı tamamen sarılıydı.  "Tatlım iyi haberlerim var. Randy sana saldırdığı konusunda bilgi edinmiş. Liu artık serbest bırakılacakmış." "Ertesi gün serbest bırakılacak, siz ikiniz yine birlikte olabileceksiniz."  Jeff'in annesi sarılır ve Jeff'e görüşürüz der.2 hafta gibi bir süre sonra bandajları çözülecektir.  "En iyisini umalım,"der doktor. çabucak suratındaki bandajları çıkarır.  Suratı gördükten sonra Jeff'in annesi çığlık atar.  "Ne? Ne oldu benim suratıma" der Jeff .Sonra tuvalete koşar ve suratına bakar.Suratı...Tamamen berbattı. Dudakları yanmıştı ve kıpkırmızı olmuştu suratı açık beyaza dönmüş,göz kapakları yanmış ve saçı kahverenginden koyu siyaha dönmüştü.Yavaşça elini suratına değdirir ve derisini hisseder.Aynaya baktıktan sonra ailesinin yanına gider.  "Jeff," der Lui "Bence o kadar kötü değil"  "O kadar kötü değil mi?" der Jeff, "Bu Muhteşem!" Ailesi tamamen şaşırmıştı. Jeff kontrolsüz bir şekilde gülmeye başlar.  "Ah.. Jeff iyi misin?"  "İyi mi? bu kadar mutlu olmamıştım, bana bak. Bu surat tamamen harika!"Gülmeyi durduramıyordu.Randy ile dövüşürken Jeff' in aklında bir şeyler oldu. Akıl sağlığı tersledi. Şimdi tamamen çılgın bir ölüm makinesi, işte bu, ailesi bunu bilmiyor.  "Doktor," dedi Jeff'in annesi, "Benim oğlum iyi mi.. hani..kafası.."  "Oh evet, bu tipik sert darbeler yüzünden bu tür şeyler normaldir. Eğer davranışları 2-3 hafta içinde değişmez ise bana getirin onu psikoloji testine sokalım."  "Oh Teşekkürler doktor." "Jeff tatlım hadi gidelim."  "Tamam anne."  Geceleyin Jeff'in annesi tuvaletten ses geldiğini duyar ve tuvalete gider. Birisinin ağladığını duyar ve yavaşça girer.Gördüğü şey onu korkutur.Jeff elinde bıçakla suratında bir gülümsemeye benzer bişi yapmıştır.  "Jeff ne yapıyorsun?" diye sorar.  Jeff annesine bakar "Kendimi gülümsemekten bırakamıyorum annecim.Birazcık acıtıyor ama buna değer.Şimdi sonsuza kadar gülümseyeceğim! Jeff'in annesi gözünü fark etti gözü sanki bir yüzük gibiydi! Siyah bir yüzük...  "Jeff, senin gözlerin!"  "Suratımı göremiyorum. Artık gözlerimin kapanmasından sıkıldım. Bende göz kapaklarımı yaktım ki sonsuza kadar suratımı göreyim; yeni suratımı!." Jeff in annesi geriye doğru kaçmaya çalışır. "Sorun ne annecim? Güzel değil miyim?"  "Evet oğlum," dedi, "Evet öylesin. H-hadi babana da gösterelim." Hemen koşa koşa kocasının yanına gider."Tatlım,Silahı getir v-" Jeff' i görünce konuşmayı bırakır ve elinde bıçağı görür.  "Anne.Yalan söyledin." Bu duydukları son şeydi. Jeff üstlerine doğru koşar ve ikisini de öldürür.  Liu kalkar ve sesin geldiği tarafa gider ne olduğu hakkında hiç bir fikri yok, sadece gözlerini kapatıp uyumaya çalışır.Birisi onun izlediği hakkında bir hisse kapılır. Ve bakar.Jeff' in eli ağzını kapatmış. Ve bıçağı ona doğru uzatır.Jeff 'den kaçmaya çalışır ama işe yarayamaz.Jeff ona doğru fısıldar.   "Shhhhhhh," der Jeff, "Sadece uyumana bak."