L-O-V-E

Happy Birthday!

Kinabukasan eh ayun na, Birthday na ni Kristian at kinakabahan na akong ibigay ang regalo ko sa kanya."Paano kapag hindi nya nagustuhan? Paano kapag hindi niya na-appreciate? Paano kapag ang pangit ng feedback niya sa gift ko?", hay! Mababaliw na ata ako! Pero isang bagay lang ang talagang tumatakbo sa isip ko,"Ang ibigay itong regalong ito!". Hay naku! At the first place kasi bakit ko pa binili ito? Hay naku talaga! Then after ng recess namin.

(Kinakalkal ko na yung bag ko, hinahanap ko na kasi yung gift ko ibibigay ko na sana. Then nung nahalata ako ni Jake at nilapitan ako .... )

Jake:"Ui? Ano 'yan ha? Gift ba iyan para kay Copino?"

Melissa:"Oi! Sssshhh! Huwag ka ngang maingay! Surprise nga ito eh!"

Jake:"Surprise, Surprise pang nalalaman! Ang sabihin mo nahihiya ka lang ibigay sa kanya!"

Melissa:"Hindi ah! Ibibigay ko na nga sana eh kung hindi ka na nagulit! Adik ka!"

Jake:"Ibigay na kasi! ahahhahahah!"

(Pagtawa ni Jake kinuha niya yung regalo ko tapos binigay saken pinagtutulak ako kay Kristian na nakikipagharutan kanila Gerald. Although, hndi talaga iyon yung plano ko eh ok lang sa akin basta naibigay ko yung gift ko. Nahihiya nga ako nung una eh. Baliw lang talaga si Jake kasi tinutulak pa ako tapos inaasar pa, hay talaga. Nung napansin na ako ni Kristian ginawa ko na.)

Melissa:"Ah...  Eh... Copino, Happy Birthday nga pala sa iyo!"(nakangiti sabay bigay ng regalo)

Kristian:"Ui. Salamat!"(ngumiti)

(Biglang alis na ako nun! Hay! Si Jake naman tawa ng tawa mas kinikilig pa sa akin! Pero medyo ok na yung feeling ko nun! Nababaliw talaga ako tapos nung C.L time namin asaran na naman. Si Sir Fernan ang pasimuno na naman. Pasahan kasi ng quizzes yun eh, eh nauna sa akin tapos sunod pangalan ni Kristian.)

Sir Fernan:"Monico" ... (Tapos binigay sakin, dali-dalii ko namang kinuha)

Sir Fernan:"Copino" ...(Biglang napatigil). "Monico, Copino, Monico, Copino, aba! Magka-rhyme ah!"

(Then ayie-reaction na ng mga classmates ko sabay kilig-kilig ako napa-ngiti lang. Then, uwian time... )

Wendy:"Aba! Musta na ang babaeng ito?"

Melissa:"Manang! May pangalan po ako!"

Wendy:"Pasensya na ah! Nakalimutan ko! Ahahhahahah!"

Melissa:"Baliw!"

Wendy:"Ikaw ah! May gift ka ah! Ka-intriga ka bruha!"

Melissa:"Nevermind mo na lang iyon! Sows!"

Wendy:"Sows! Sa loob kinikilig! Naks naman!"

Melissa:"Wait! Patawag na ako sa Mental!"(Labas cellphone)

Wendy:"Ewan ko sayo!"(sumimangot)

Melissa:"ahahahahahaha! Pikon! Parang hindi mabiro!"

Wendy:"Oo na! Sige! Uwi na ako ah!"

Melissa:"Geh! Ganyan ka naman eh!"

Wendy:"Alangan namang hindi ako umuwi 'di ba?"

Melissa:"Geh na! Layas! Ahahahahhaha!"

Wendy:"He! Manahimik ka!"

Melissa:"Sige. Ingats ka sa daan! Baka i-hunting ka ng mga tao!"

Wendy:"Loko ka!"

Melissa:"Geh! Bye bye na Wends!"(nagwe-wave na ng hand)

Wendy:"Bye na din! Ingat ka din sa mga mangre-rape ah!"

Melissa:"Oo na lang! Ahahahhaha!"

(Ayun, nasa school service van na ako, ang lalim ng iniisip ko. Tapos naalala ko yung nangyare sa regalo ko. Kinakabahan nga ako eh. Pero one thing for sure, that would be my First and Last gift na maibibigay ko Kristian. Pero kahit ganoon lang sana hindi niya iwala iyon at sana mabasa niya yung letter na sinulat ko dun sa gift! Hay. Then nakauwi na ako nun sa bahay.)