The Perfect Girl

Chapter Fifty Seven

Kazumi's POV.

"I'm breaking up with you, Kazumi."

"W-What?" Nanlambot ang aking mga tuhod at alam 'kong may namumuo ng mga luha sa aking mga mata.

'Di ko napigilan at napaupo na lang ako sa sahig.

He didn't even bother catching me.

"You heard me, Kazumi. Don't you dare make me repeat what I said."

"N-No!" I don't even know why I said that. 'Di siya sumagot. He just looked at me blankly. So I decided to speak again. "Mind telling me why? Maybe I deserve an explanation, right? I understand your decision but can you please explain. I beg you please." Nagmakaawa na ako. I don't care. 'Di naman ako ma-pride na tao so I don't care.

"How can I talk to you properly if you're sitting there?"

"S-Sorry." Tumayo na ako. So pinaniningdigan niya nga ang desisyon niya.

Inayos ko muna ang sarili ko, before facing him.

"Pwede 'wag dito? Somewhere we can talk privately, I mean." Tumango na lang ako at sumunod sakanya.

Napunta kami sa field. Walang masyadong tao dito dahil wala namang game ang varsity players so this is the perfect place where we could talk— privately.

When we sat down, I looked at him as if I was telling him to start explaining.

So before he spoke, he sighed first. "We cannot be together, Kazumi."

"Why then?" I said. I need an explanation of course. Kahit ito man lang maibigay niya.

"Because it's against the law and worst, it's against God's will!" Napataas na ang boses niya. He's in tense, I can feel it.

"But I want to know why?!" Hindi pa rin kasi malinaw saakin kung ano'ng ibig niyang sabihin.

"Kazumi, we're cousins, okay?! Cousins!" At nung sinabi niya na yung mga katagang iyon, parang nahulog ang puso ko. Parang may hinulog ako.

"W-What?" Nanghihina 'kong sabi.

"We can't be together because it's incest!"

"Pero ba't 'di man lang nila tayo pinigilan, Lucas?! Sana nung una pa lang sinabi na nila! Para maiwasan pa natin! T*ngina naman oh!" Naiiyak 'kong sabi. Hinahod niya ang aking likod. "Shhhh tahan na. Wala na tayong magagawa, Kazumi."

"Ikwento mo saakin kung paano nangyari ito."

At nag simula na siyang mag kwento.

***

Lucas' POV.

(Eto po yung nangyari the night na umuwi si Lucas sakanila at kung paano sinabi sakanya na mag pinsan nga sila ni Kazumi)

Papasok na ako ng bahay ng sinalubong ako ni mommy.

"Thank God, Lucas you're okay!" Nag aalalang sabi niya.

"I'm fine, mom. Baka nakalimutan mo na isa ako'ng gangster." Natatawa 'kong sabi.

'Di ako umuwi kahapon, nag stay lang ako sa bahay ng isang kaibigan ko. Well to be specific, kayna Kyle.

Masakit saakin ang nakita ko, but I trust Kazumi.

Umupo ako sa couch.

Lumipas ang ilang minuto, dumating si Mommy na may dala-dalang juice at tinapay. Inilapag niya yun sa maliit na nesa sa gitna ng mga sofa. At umupo na siya sa may harap ko.