The Perfect Girl

Chapter Thirty Five

Kazumi's POV.

"Oma?" Gulat na gulat kong sabi. Waaahhh! Nandito si grandma.

"Meine kleinen!" She said, then hugged me. (Translation: My little ones!)

"Ich habe dich vermisst , Oma." I said, still hugging her. Well, I didn't told you guys that my grandma is a German. So that means I'm a 2/4 German. (Translation: I missed you, grandma.)

"Ich habe dich auch vermisst." She said while smiling. (Translation: I missed you too.)

"Since when did you came home?" Sabi ko nang makakalas na ako sa yakap.

"Hmm... Seit diesem Morgen." She replied. (Translation: Since this morning)

"Is that so? Sie müssen von ihrer reise sehr müde, Oma." Sabi ko sakanya. (Translation: You must be very tired, Grandma)

"Ja." She said, then nodded too.

"Well, let me bring you to your room Oma." I said habang inaalalayan ko siyang mag lakad.

"Yes please." She said. Well my grandmother's name is Kiana. Kiana Schneider-Coldsmith. And married to my grandpapa Jack Coldsmith who is half british. And they're my Dad's parents.

"Here we are Oma. Please take a rest and wag mag papagod. Just go to my room if you need me, in ordnung?" I said.

"Okay my dear." Sabi niya at umalis naman na ako sa kwarto niya.

Nakalimutan ko namang tanungin si Oma, tungkol kay Opa(grandpa). Well, siguro mamaya na lang pagkagising niya.

Tumungo naman ako sa kwarto ko. Ano bang magandang gawin?

🎶Hey, do you feel? Do you feel me-🎶

"Hello?"

[Kazumi... can you meet me at the park at 11:00am sharp?]

"Lucas?"

[Yup. I'll be waiting there.]

"O-"

*toot toot*

Ay binabaan na ako agad? Napangiti naman ako. Waaaahh. Ano 'to date? Pambawi dun sa kahapon?

Agad agad naman akong nag bihis.

*

Nandito na ako ngayon sa park. Wala namang tao dito eh. At saka sakto namang 11:00 ako nandito ah.

Nag lalakad na ako sa buong park ng biglang may lalaking naka black na nakatakip ang mukha na sumulpot sa harapan ko.

Tinakip niya ang ilong ko gamit ang panyo na I guess, may medicine na pampatulog, kaya di ako huminga at nag panggap na nahimatay. Kinikidnap ba ako neto? Langya. Bakit di ako huminga? Para di ako mahilo. Tsk.

Naramdaman kong binuhat niya ako sa kung saan man at pag katapos ng ilang segundo, pinaupo na ako at narinig kong may pintuan na sumara.

"Tara na. Dun na po tayo sa kailangan puntahan." Sabi ng isang boses lalaki na masyadong obvious na iniiba niya yung boses niya. Pero infairness, magalang ang isang 'to pero di parin ako naniniwala na mabait 'to tsk.

"Uy. Sigurado ka bang di magagalit yan?" Tanong ng isang pamilyar na boses babae.

"Oo." Isang lalaki naman.

Nag kwentuhan sila at di ko na mapigilan napadilat ako, knowing na may piring na pala ako sa mata. At ang kamay ko naman ay may tali na. Bakit di ko namalayan? Tsk.

"Sino kayo?!" Matapang na tanong ko sakanila ng hindi parin sila nakikita. Napatigil naman sila sa pag kwekwentuhan.

"You'll know." Isang lalaking pamilyar ang boses. Hmm... paano ko ba matatanggal ang taling 'to? Tsk. Ah! Alam ko na. Tsk. Mga loser! Ang dadali naman nilang matakasan. Eh di naman ganon ka hirap ang pag tali sa kamay ko eh.