Gözlerimi gözlerine dikip sessizce fısıldadım.
"Bu çok üzücü. Senden daha kısa yaşayacak birini sevmek. Ve sen bunu kendine yapmamalısın. Ben ölüyorum ve arkamda üzülen insanlar görmek istemiyorum."dediğimde ikimizinde gözünden bir yaş düştü ve bir...
İnsanlar değil onlardan beklentilerimiz bizi üzer.
Ali evden çıktığı akşam koşarak Burcu'nun evine gitmişti. Kapıyı çaldığında açan sevdiği kadındı.
Ali heyecanla ne yapacağını bilemedi. Bekledi bir süre. Burcu da Ali'den farksız değildi zaten.. Şaşkınlıkla sevdiği adamın yüzünü inceledi. Birşeyler söylemek isteyip söyleyemiyordu sanki.
Ali yavaş hareketlerle genç kadının ince beline elini koydu. Genç kadın gülümseyerek baktı esiri olduğu elalara. Burcu sevinçten gözyaşlarını tutamadı. Ağladıkça daha da arttı adamın hüznü.
Ali diğer elini genç kadının yüzüne koydu. Aşık olduğu gözlere bir kez daha baktı. Ali kadının kulağına doğru eğilip fısıldadı.
"Sevgilim. Geldim bak. Beni bekliyordun,geldim senin için bizim için geldim bebeğim." Dedi ve ağlayan kadının gözlerini sildi.
Ardından sildiği yerleri bir bir öptü. Burcu sevinçten gözyaşlarını tutamıyordu ki. Ellerini Ali'nin ensesine koydu, alınlarını birbirlerine dayadılar.
Nefesleri birbirlerinin yüzüne çarpıyordu.
"Geldin Ali'm. Bizim için geldin."dedi akan yaşlarının yanında.
O akşam birbirlerine herşeyi anlattılar. O gün neden onu reddettiğini.. her şeyi konuştular.
En sonunda birbirlerinin gözlerinde kayboldular sanki. Bir daha kaybetmek istemezcesine sarıldılar birbirilerine ve birlikte uyuya kaldılar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah kalktığımda saat 10'a geliyordu. Hızlıca hazırlanıp iş yerine geldim. Soyunma odasına gireceğim sırada müdür Mert Beyi görmemle kafamla selam verip içeri girdim.
Arkamdan adımın seslenilmesiye sıkıntılı bir şekilde nefesimi verdim ve saçımı düzeltip Mert Beye baktım.
"Buyurun Mert Bey." Dedim ve ellerini önümde kenetledim.
"Beril sana saat yedi buçuk da burada olman gerektiğini söyledim. Neden geç kaldın? Sana buraya geç kal diye para ödenmiyor."dedi ve kravatını düzeltti.
"Özür dilerim Mert Bey bir dahakine dikkat ederim efendim." Dedim ve çantamı düzelttim.
"Bir daha ki sefere dikkate alınmazsın. Şimdi işinin başına git ve bugün pek ortalıkta gözükme önemli müşterilerimiz var." Dedi ve arkasını dönüp yürümeye başladı.
Bende onun ardından odaya geçip üstümü değiştirdim.Mutfağa geçtim. Herkez çok telaşlı gözüküyordu. Bir kenara gidip ufak işlere yardım etmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*** Bir saatin sonun üstüme dökülen çorba yüzünden kıyafetlerimi değiştirmek için personel odasına gittim.
Yedekler yazan dolabın önünde durup içine bakmaya başladım. Normalde M beden giyerdim ama dolapta sadece XS ve S bedende kıyafet olduğu için S bedenli kıyafetleri üstüme geçirdim.
Lanet olsun bu etek ve gömlek çok küçük durmuştu.
Etek neredeyse bir - bir buçuk karış kısaydı. Gömlek desen biraz daha kilolu olsam düğmesi kesinlikle patlardı.
Eteği çekiştirerek odadan çıkmamla adamın biriyle çarpışmam bir oldu.
Dengemi kaybedip düşecekken kapıya tutundum ve dengemi topladım.
Adamın elindeki dosyalarda etrafa saçılmıştı.
"Aptal! Önüne baksana!. Bütün dosyalar birbirine girdi."dedi hışımla.
Kafamı kaldırdım ve adamın üstüne yürüyüp" Asıl sensin aptal! Sen dikkat et gerizekalı adam."dedim ve omzundan ittirdim.
Adamın kolumu tutup beni duvara çarpması üç saniyesini almadı. Canımın açısıyla ağzımdan çıkan inlemeyle gözlerim doldu.
Kafamı ve ayak bileğimi çok kötü vurmuştum. Adam biraz sakinleşince eğilip kolumdan tutmak için hamle yaptığında şiddetle bağırdım." Dokunma bana!?" Dedim ve ayağa kalkmaya çalıştım.
Kafamdaki ağrıyla sendeledim ve olduğum yere oturup kafamı sabit tutmaya çalıştım.
Beynime giren ani ağrı dişlerimi sıkmama neden oldu.
"Bak ben bilerek yapmadım. Bir an sinirlendim, istersen hastaneye gidelim."dedi yere çömelerek.
Kafamı kaldırıp adama bağırmaya hazırlanmıştım ki gözlerimin kararmasıyla tek gördüklerim koyu kahvelerdi.
ARKADAŞLAR BÖLÜM ÇOK KISA OLMUŞ YENİ FARK ETTİM BU YÜZDEN DE BİRAZ UĞRAŞTIM 😑
