♡Kalbimdeki Yabancı ♥Exo Fanfic| TAMAMLANDI

Bölüm 1 _Transfer Öğrenci

" Okuluma tam alıştım derken birde bu transfer işi mi çıktı?"

" Tatlım. Bu senin için daha iyi olucak. Ücretide bizi aşmıyo. Sen okuldayken bende çalışıcam. Babanın yokluğunu ancak böyle kapatabiliriz."

" Bana babamdan bahsetme! Onu sen öldürdün!"

Sakince bana yaklaştı. Bu kadarına da dayanamazdım.

" Sadece bıçak fırladı..."

" Hayır anne! Orada bende vardım. Babamın canına nasıl kıydığını gördüm! "

" Neyse bunlar boş. Okulun yatılı. Formaların yatağının üstünde. Bavulunu topla ve yarın burdan defolup git!"

" Anne... O liseyi ben...."

" Sus! Çabuk odana!"

Bitmişti kaybetmiştim. Japonya'ya geri dönmek istiyorum. G. Kore, Seoul da neymiş? O liseyi ben ... Ah!

Camın önüne geçtim. Aya baktım. 1 - 2 hafta sonra dolunay olur.

Ey Tanrıça! Lütfen bana yardım et! Sana o kadar muhtacım ki!

" Shina! Dua etmeyi kes! Kuralları biliyorsun!"

Artık bu evin bireyi değilim ki...

Formaları sandalyemin üzerine özenle koydum. En çok ihtiyacım olan eşyalarımı koydum.

Sınavdan gizlice kazandığım telefonu çıkardım. Okulu araştırdım. Her şey güzeldi. Korku hikayelerinden eser yoktu.

Dur 1 dk! Okul Karma Mı?

*Sabah*

Güneş doğar doğmaz uyandım. Odama tekrar baktım. Bomboştu. Camları açtım. Birşey uçtu. Bir fotoğraf.

Gözyaşlarım aniden boşaldı.

Fotoğrafın önünde annem babamı bıçaklarken, arkasında kardeşimin babamın ölümünden sonra kendini astığı resim vardı. Bavuluma onuda koydum.

Banyoya. girip yapmam gerekenleri yaptım. Çok hafif bi kalem çektim. Formalarımı giydim.

Keten dizimin 1 karış üstünde lacivert bir etek,beyaz dar bi gömlek, dizimin 2 parmak üstünde beyaz-lacivert çizgili çorap ve okulun armasıyla süslenmiş önü açık dar, lacivert bir ceket. Lacivertte bir kravat.

Annemin dediği saatte evin kapısının önündeydim. Annem yeni kalkmış haliyle yanıma geldi. Muzipçe gülüyordu.

" Tatlım çok Seksi olmuşsun. Bütün erkekler peşinden koşucak. A dur bak neyi unutuyordum. "

Bordo bir çanta ve bordo bir ayakkabı getirdi. Parfüm sıkıp yolladı.

Okulun kapısına geldim . Derin bir nefes alırken biri omzuma sarıldı. Bavulumu aldı.

" Naber transfer öğrenci! Okula hoşgeldin. Ben Chen. "

Bavulu bi görevliye verdi ve görevli arkamızda durdu. Çocuğun yüzüne baktım. Çok tatlıydı. Ama en belirgin özelliği ağzıydı. Gülmese bile gülüyormuş gibi görünüyordu. Ürkek bir tavırla sorusunu yanıtladım.

" Ben Shina..."